موسیقی در معماری / شرکت مهندسی پارت شهر

شنیدن موسیقی با زبان و ابزار معماری، شاید ایده ای باشد که تنها بتواند موسیقی و معماری را در بیان، در نقطه ای به هم نزدیک کند؛ اما پدرام پاکزاد و فرهاد خادم پور موفق شدند این موضوع را در عمل اثبات کنند. این فکر نو، به بازسازی یکی از سراهای مجموعه‌ی تاریخی سعدالسلطنه قزوین باز می گردد که به پیشنهاد طراح، به پژوهشکده هنر و موسیقی ایران، تغییر کاربری داد. این پروژه، موفق به دریافت دو جایزه در بخش بازسازی، در سال 1393 شد که ضمن رعایت اصول مرمتی، نوع نگاه ویژه طراح آن به مسئله احیا و باززنده سازی، این اثر را شاخص و در خور توجه کرده است.
این نکته که چگونه ردپای موسیقی را می‌توان در فضای معماری حس کرد، طراح با استفاده از حس حرکت، پویایی و انتقال آن به بیننده، ایجاد کرده است. عناصر الحاقی که از خط و خطوط بدنه بنا، شروع به فرم گرفتن کرده و با برش خوردن، تا خوردن و خم شدن، حسی را در فضای داخلی ایجاد می کند که نگاه و حس بیننده را با خود همراه کرده و این سو و آن سو می برد. ضمن اینکه فرم‌ها، به گونه ای طراحی شده اند که گویی خطوط احجام در فضا، به صورت آزاد و معلق به رقص در آمده اند. در نورپرداری نیز، از ایده‌ی خطوط و نت‌های موسیقی استفاده شده، به طوری که کابل‌ها نمایانگر خطوط نت و هریک از چراغ ها، نمایانگر نت موسیقی بوده و در میان فضای سالن اجتماعات، چراغ‌ها بر اساس سمفونی شماره پنج بتهوون جانمایی شده اند. به علاوه با آویختن شاخه‌های خشکیده درختان حیاط مجموعه در فضای ورودی، موجب شده با پخش موسیقی در فضای پژوهشکده، ارتعاشات صوتی باعث به رقص در آمدن شاخه‌ها شود، گویی شاخه‌های بی جان، جان دوباره گرفته‌اند. صدایی که نشان از جان گرفتن دوباره بنای تاریخی دارد که کارکرد خود را به مرور زمان از دست داده، و بدین ترتیب از خطر آسیب در امان مانده است.

خانه منوچهری کاشان / صبا منوچهری

چند سال پیش خانم صبا منوچهری، بعد از بازدید از نمایشگاه عکسی از خانه های قدیمی کاشان، تحت تأثیر قرار گرفته و با تشویق اطرافیان، اقدام به خرید خانه ای به نام منوچهری در کاشان کرد. مرمت و باز زنده سازی این خانه که در آستانه ی نابودی بود، با نظارت استاد حلی، نیمه ی سال ۱۳۸۶ آغاز و در انتهای سال ۱۳۸۹ به پایان رسید. احیای کالبد فرسوده خانه، با الهام از هنر و سنن این منطقه کویری و با رعایت برترین میزان های مرمتی و افزودن تجهیزات کامل مطابق با الگوهای جهانی، اکنون پس از چهار سال مرمت و بازسازی، به عنوان فضای اقامتگاهی، میزبان گردشگران داخلی و خارجی بسیاری است. این مجموعه، شامل هشت فضای اقامتی است که در سه طبقه اصلی مجموعه، همکف، زیرزمین و بالا، تقسیم بندی شده اند؛ که هر یک دارای ویژگی های تزئینی خاصی بوده و همگی از سه وجه حیاط، مشرف به آب نما و باغچه هایی با درختان میوه هستند.
تالار ورودی این خانه، یکی از زیباترین فضاهای عمومی عمارت است که با تخت های سنتی مفروش به تشک ها و بالشت های دست دوز، مقدم میهمانان را خوش آمد می گوید؛ ضمن اینکه با باز شدن درب های چوبی تالار به ایوان مجاور، منظره با صفای حیاط خانه پدیدار می شود. به علاوه اینکه در طبقه فوقانی این فضا، نگارخانه ای از آثار هنری هنرمندان ایرانی واقع شده که توانسته حس پویایی به زندگی درون بنا ببخشد. یکی دیگر از زیباترین فضاهای سنتی خانه منوچهری، اتاق ناهارخوری آن است؛ با دیواری از پنجره های ارسی مزین به شیشه های رنگین به همراه مبلمانی مدرن، که تجربه ی جدیدی از فضای سنتی آمیخته با حال و هوای امروزی ایجاد کرده است؛ و نهایتا فروشگاه واقع در حوضخانه عمارت که مزین به یک چلچراغ درخشان است و مجموعه ای از اشیای دست ساز ایرانی، شامل اشیای سفالی، و پارچه های متنوع که در کارگاه های خانه بافته می شوند، را جهت خرید به نمایش می گذارد.
در بازسازی خانه منوچهری، شوق به طراحی و مهارت در اجرا، معیارهای اصلی باززنده سازی این فضاها محسوب می شود. هرکدام از  هشت فضای اصلی که به تعدادی از آن ها اشاره شد، حکایت جذاب و متفاوتی را با چهره جدید خود روایت می کنند؛ از جمله اختصاص فضای سرداب این خانه به کارگاه سنتی پارچه بافی، که در راستای زنده سازی و نگهداری هنرهای ارزشمند کاشان که زمانی در جهان شهره بودند، فعالیت می کند و این چهره جدید سبب شده که این عمارت در میان خانه های تاریخی کاشان، قابل توجه و چشمگیر شود.