صادق و ساده است، همانطوری که خودش را در صفحه شخصی اش معرفی کرده است. عکسهایش نیز پر از فرمهای ساده، پر از آدمهای ساده! به دنبال آدمهایی میگردد که غل و غش نداشته باشند یکدست و بی روی و ریا زندگی میکنند. شاید میخواهد این ویژگی ها که مختص شخصیت خودش است از دل تصویر بیرون بکشد. جمشید بایرامی، عکاسی خودآموخته است که بقول خودش عکاسی را از دانشگاه خودش فارغ التحصیل شده است. بی هیچ ترس و واهمهای از گذشته خود میگوید اینکه چند کلاس سواد دارد و با صداقت تمام از پیشینه تحصیلیاش برایمان میگوید و جالبتر اینکه از موفقیتهایش کمتر حرفی به زبان میآورد!
بایرامی عکاسی را بی هیچ آموزش و پیشزمینهای از جنگ با عراق آغاز کرده است و اکنون یک چهره بین المللی است. عکسها به غایت پر از رنگ است و البته فرمهای ساده. رنگ در خدمت معناست و گاهی بصورت نمادین استفاده شده است. او سالهاست که از مراسم عزاداری اباعبدالله (ع) عکاسی میکند و به گوشه کنار کشور و غالبا روستاهای دور افتاده سفر می کند. او در این عکسهای مستند به دنبال بی آلایشی است و هرجا که این آیین سنتی دستخوش تغییر نشده باشد مقصد و سوژه او برای عکاسی است. بایرامی قصد دارد عکسهایش را دردو کتاب مجزا با موضوع عاشورا و اربعین چاپ کند.اما عکسهای او از مراسم حج نیز دیدنی هستند. عکسهایی پر از رنگ و خلاف تصور ما از این مراسم که انتظار هیچ رنگی جز سفید را نداریم. عکسها با رنگ هایی خالص و سرزنده، فضای پویا و فعال حجاج را به تصویر میکشد. فضایی پر از نشاط معنوی.
بایرامی با آژانس ها و مجلات عکس خارجی از جمله AFP , SEPA رویترز، سیگما، مجله تایم و... همکاری داشته است .او بیش از ده نمایشگاه عکس داخلی و خارجی را در کارنامه خود دارد.