چندی پیش جمله جالبی در وبلاگش نوشته بود؛ من پلاکت ها را دوست دارم! چون پلاکت وظیفه‌اش در بدن این است که هر جایی را که زخم می‌شود، درست کند. به نظر او نقش بچه حزب‌اللهی‌ها در جامعه باید این‌طور باشد. اگر حزب‌اللهی دغدغه‌مند باشد و توانایی‌ای داشته باشد باید متناسب با آن کمک کند. خودش نیز عرصه هنر را برای بیان دغدغه هایش انتخاب کرده بود. در واقع وجود هنرمند با دغدغه هایی گره خورده است که برگرفته از اندیشه ها و باورهای اوست و سخا نمونه شاخصی است از دغدغه های انقلابی؛ دغدغه هایی که جوانه هایش شاید در این عصر در کمتر هنرمندانی رشد کرده باشد. مجموعه پوسترهای ما می توانیم و کتاب بخوانیم از جمله آثار اوست که نمونه بارز همین دغدغه مندی است.
حسین احمدی سخا؛ جایش سبز و یادش گرامی
