معراج پیامبر(ص) موضوعی است که از دوره تیموری در هنر نگارگری اسلامی ورود پیدا کرده و از آن پس مورد توجه هنرمندان قرار گرفته؛ به طوری که در هر دوره هنری، نقاشان و حامیان آن ها، سعی در به تصویر کشیدن این واقعه داشته اند. معراج از حوادث خارق العاده تاریخی و به عنوان یکی از معجزات پیامبر اسلام(ص) است که مراحل و مراتبی را شامل می شود. تصویرگران ایرانی اغلب، داستان عروج پیامبر را در شب اول، سوار بر براق، همراه با جبرئیل و صفی از فرشتگان در اطراف ایشان تصویر کرده اند. یکی از مشهورترین این آثار، نگاره منسوب به سلطان محمد، هنرمند برجسته درباه شاه طهماسب صفوی است که در کتاب خمسه نظامی به تصویر درآمده است.
در این میان، معراج نامه شاهرخی، یکی از بی نظیرترین مجموعه ها است که مراحل عروج پیامبر(ص) و سیر حرکت ایشان سوار بر براق، از مسجد الحرام تا سدره المنتهی را، در ۶۱ لوح مُذَهَّب، به تصویر در آورده است. جالب توجه این که به جز تصویر براق به ندرت تصاویری از حیوانات در طبقات آسمان دیده می شود. این حیوان نمادین و افسانه ای، صورتی شبیه به زن دارد و هنرمندان بدون استثناء، او را از رو به رو تصویر کشیده اند. همچنین این موضوع حائز اهمیت است که به غیر از حالت سر و مسیر چشمان براق، حالت او در اغلب تصاویر یکسان است و هنرمندان در تصویرگری او از نقوش اسفنجی استفاده کرده اند.
به توضیح لغت نامه دهخدا، «بُراق» نام ستور آسمانی است که پیامبر اکرم (ص) در شب معراج بر آن سوار بودند و آن چهارپا از شتر کوچکتر و از حمار بزرگتر بود.
