فرشته، حقیقتی ماورای عالم مادیست، حقیقتی مجرد و نادیدنی؛ اما همواره با شمایلی خاص به عنوان نشانه ای از غیب و اشاره ای به آن، به تصویر درآمده است. شمایلی انسانی، ظریف و زیبا، با بال‌هایی بر پشت، که انسان را به یاد آسمان و به عبارتی، افقی بالاتر از زمین می اندازد.
تجسم فرشتگان به عنوان نمایندگانی از عالم بالا و ملکوت، نه تنها در قرون گذشته مورد توجه نگارگران ایران و هنرمندان غرب بوده، بلکه بر آثار برخی از هنرمندان معاصر نیز تاثیر گذاشته است. در این بین می‌توان به آثار "عبدالحمید قدیریان" اشاره کرد که فرشته‌نگاری از شاخصه‌های اصلی آنهاست؛ آثاری حاوی نگاهی نو و در عین حال پایبند به سنت، در ترسیم فرشتگان.
از ویژگی های دیگر آثار قدیریان می توان به طراحی ساده چهره ها، استفاده از سطوح نسبتا ساده و تخت و دورگیری آنها اشاره کرد که حاکی از تاثیرپذیری وی از هنر نگارگری است. در کنار این ویژگی ها، به کارگیری تضادهایی چون تیرگی و روشنی و رنگ های سرد و گرم بر جذابیت آثار این هنرمند معاصر افزوده است.
قدیریان به خوبی موضوعات و مفاهیم اصیل دینی را به واسطۀ فرشتگانش و با پرداخت مناسب آنها به تصویر کشیده و مخاطب را دقایقی به دور از وهم، به آسمان خیال پرواز می دهد.
