بناهای تاریخی ایران همواره موضوعی مهم در گردشگری بوده و خواهد بود. اما معماری ایران اجزایی دارد که می تواند در هنرهای دیگر نیز منبع الهام هنرمندان رشته های مختلف قرار گیرد. نقوش و پیکره معماری از جمله آن اجزاست که این روزها شاهد استفاده طراحان در حوزه های چاپ و طراحی پوشاک هستیم. اگر گشتی در صفحات مجازی از جمله اینستاگرام بزنید به راحتی می توانید ردپای این سبک از آثار را پیدا کنید.
در نمونه های موجود گاه با استفاده از طراحی خطی و سیاه سفید قصد به تصویر کشیدن فضای معماری را دارند و گاه با رنگ و طرح وام دار نقوش و اصول طراحی در جزئیات معماری ایران هستند. تکرار استفاده از هنر گذشگان همواره مورد توجه هنرمندان عرصه های مختلف بوده است. شاید این تاثیر را به شیوه مدرن بتوان در سبکی چون رترو دیزاین جست و جو کرد. این امر نشان از غیر قابل انکار بودن مسئله دارد. اما کارهای موجود تنها در طراحی و چاپ ملهم از هنر معماری هستند و این شیوه می تواند با تکرار و در معرض دید قرار دادن طرح، مخاطب خود را نسبت به ریشه آن کنجکاو کند. در مواقعی نیز می تواند به عنوان هدیه ای ایرانی کاربرد لازم را داشته باشد. می توان اظهار داشت جنبه زیبایی شناسی در آثار فوق اهمیت بیشتری برای طراحان آن داشته است.
باید در این مسیر درست و آگاهانه گام برداشت تا بلایی که بر سر نقوش تخت جمشید و تکرار نقش آن در تمامی محصولات افتاد و ارزش و اعتبار آن را ضایل نمود، برای دیگر هنرهای ایرانی رقم نخورد.
