دی ماه سال 1393 برای مصاحبه به دفتر مجموعه اویلا می‌رود. رزومه‌ای از کارهای قبلی که بیشتر در حوزه مبلمان شهری و دکوراسیون داخلی‌ست به همراه دارد. رزومه‌ای که نمونه‌ای از سابقه فعالیت در حوزه بسته‌بندی در آن دیده نمی‌شود، اما خلاقیت و داشتن نگاه زیبایی شناسانه ویژگی‌هاییست که کمک می‌کند شرکت تمایل خود را نسبت به همکاری با مهدی شیدری دانشجوی ترم 3 ارشد طراحی صنعتی دانشگاه هنر؛ به عنوان اولین نیروی طراحی صنعتی خود اعلام نماید.
شروع همکاری بازطراحی یک محصول استراتژیک شرکت، یعنی بسته‌بندی روغن 1800 گرمی است. محصولی که همچون کارهای قبلی کپی‌برداری از نمونه‌های خارجی بود ولی شرکت تصمیم دارد با نیروی متخصص طراحی کارهایی را وارد بازار نماید که انحصارا برای شرکت طراحی شده باشند. مهدی شیدری با دانشی که از دانشگاه و تجربه‌های قبلی خود دارد پروژه را با بررسی نمونه‌های موجود، محدودیت‌های طراحی،... و به واقع با فرآیندی آغاز می‌کند که شرکت نسبت به آن آشنایی ندارد ولی با آن همسو می‌شود.
اما قبل از طراحی، محدودیت‌های تولید و ممارست مهدی شیدری عواملی‌ست که کمک می‌کنند خود را بیشتر وارد پروسه تولید کند. حالا بعد از بررسی‌های لازم نوبت طراحیست. طرح‌های ارائه شده با تیم تولید و بازاریابی مورد بازبینی قرار می‌گیرند. بعد از طراحی دوباره و دوباره...، طرح نهایی یعنی طرحی که دارای ویژگی‌هایی چون ساختاری مستحکم‌تر، ظاهری شکیل‌تر و کاهش 20 گرمی وزن نسبت به نمونه خارجی که این یعنی حداقل 100 میلیون صرفه اقتصادی، تایید می‌شود. این طرح در تولید و فروش بسیار موفق عمل می‌کند و این نتیجه حاصل تلاش مجموعه‌ایست که طراح حلقه‌ای از این زنجیره است. می‌توان گفت همراه شدن طراح با مجموعه تیم ژاپنی قالب ساز این پروژه و دیگر بخش‌های تولید نتیجه بُرد بُرد به همراه دارد. چرا که وقتی طراح نسبت به این بخش تسلط بیشتری داشته باشد طرح‌هایی ارائه می‌شود که علاوه بر زیبایی و تمایز متناسب با فرآیند تولید باشند. نتیجه آن کاهش زمان طراحی؛ یعنی کاهش زمان انجام یک پروژه است که یکی از محدودیت‌های اصلی تولید به شمار می‌رود.
مهدی شیدری می‌گوید: "این پروژه اولین تجربه من در تولید انبوه بسته‌بندی بود. تجربه‌ای که نشان داد محدودیت‌های تولید PET بسیار بیشتر از پلی-اتیلن است، طراحی با تلرانس میلیمتری اهمیت دارد و در هزینه‌های تولید مؤثر است، طراحی فاکتور مؤثری در هزینه‌هاست اما می‌توان یک طرح مشابه را تنها با تغییر در فرآیند تولید و ماشین آلات با هزینه تمام شده متفاوت تولید کرد. این تجربه تعریف من را نسبت به کار موفق عوض کرد و یک کار موفق ممکن است با پوسترهای شیک از محصولات کانسپت در دوره دانشجویی فاصله بسیاری داشته باشد. شاید بهتر باشد در دوره تحصیل دروسی که قرابت بیشتری با دنیای تولید دارند نزدیک به واقعیت های آن تدریس شوند؛ چرا که ما امکان رقابت با محصولات مشابه خارجی در حوزه بسته بندی را داریم."
شروع همکاری بازطراحی یک محصول استراتژیک شرکت، یعنی بسته‌بندی روغن 1800 گرمی است. محصولی که همچون کارهای قبلی کپی‌برداری از نمونه‌های خارجی بود ولی شرکت تصمیم دارد با نیروی متخصص طراحی کارهایی را وارد بازار نماید که انحصارا برای شرکت طراحی شده باشند. مهدی شیدری با دانشی که از دانشگاه و تجربه‌های قبلی خود دارد پروژه را با بررسی نمونه‌های موجود، محدودیت‌های طراحی،... و به واقع با فرآیندی آغاز می‌کند که شرکت نسبت به آن آشنایی ندارد ولی با آن همسو می‌شود.
اما قبل از طراحی، محدودیت‌های تولید و ممارست مهدی شیدری عواملی‌ست که کمک می‌کنند خود را بیشتر وارد پروسه تولید کند. حالا بعد از بررسی‌های لازم نوبت طراحیست. طرح‌های ارائه شده با تیم تولید و بازاریابی مورد بازبینی قرار می‌گیرند. بعد از طراحی دوباره و دوباره...، طرح نهایی یعنی طرحی که دارای ویژگی‌هایی چون ساختاری مستحکم‌تر، ظاهری شکیل‌تر و کاهش 20 گرمی وزن نسبت به نمونه خارجی که این یعنی حداقل 100 میلیون صرفه اقتصادی، تایید می‌شود. این طرح در تولید و فروش بسیار موفق عمل می‌کند و این نتیجه حاصل تلاش مجموعه‌ایست که طراح حلقه‌ای از این زنجیره است. می‌توان گفت همراه شدن طراح با مجموعه تیم ژاپنی قالب ساز این پروژه و دیگر بخش‌های تولید نتیجه بُرد بُرد به همراه دارد. چرا که وقتی طراح نسبت به این بخش تسلط بیشتری داشته باشد طرح‌هایی ارائه می‌شود که علاوه بر زیبایی و تمایز متناسب با فرآیند تولید باشند. نتیجه آن کاهش زمان طراحی؛ یعنی کاهش زمان انجام یک پروژه است که یکی از محدودیت‌های اصلی تولید به شمار می‌رود.
مهدی شیدری می‌گوید: "این پروژه اولین تجربه من در تولید انبوه بسته‌بندی بود. تجربه‌ای که نشان داد محدودیت‌های تولید PET بسیار بیشتر از پلی-اتیلن است، طراحی با تلرانس میلیمتری اهمیت دارد و در هزینه‌های تولید مؤثر است، طراحی فاکتور مؤثری در هزینه‌هاست اما می‌توان یک طرح مشابه را تنها با تغییر در فرآیند تولید و ماشین آلات با هزینه تمام شده متفاوت تولید کرد. این تجربه تعریف من را نسبت به کار موفق عوض کرد و یک کار موفق ممکن است با پوسترهای شیک از محصولات کانسپت در دوره دانشجویی فاصله بسیاری داشته باشد. شاید بهتر باشد در دوره تحصیل دروسی که قرابت بیشتری با دنیای تولید دارند نزدیک به واقعیت های آن تدریس شوند؛ چرا که ما امکان رقابت با محصولات مشابه خارجی در حوزه بسته بندی را داریم."
