رُباتیک، نامی که با شنیدن آن یاد مسابقات روبوکاپ خواهید افتاد. اما گستردگی این حوزه و اهمیت آن در دنیای امروز، متخصصین بسیاری را درگیر خود کرده است. یکی از پروژه‌های این حوزه طراحی و ساخت ربات "سورنا" است. به گفته دکتر یوسفی کما، دانش‌یار دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تهران: هدف از طراحی، ساخت و هوشمندسازی این نوع ربات‌ها، استفاده از آنها در موقعیت‌های کاری حساس و دشوار به جای انسان و یا به عنوان همکار در کنار انسان است.
اما جدایی از عملکرد فنی این ربات‌ها عملکرد ظاهری آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، ویژگی که سورنا را نسبت به موقعیت و رقابت جهانی در کنار عملکرد فنی رو به جلو سوق خواهد داد. به گفته دانِلد نورمن زیبایی مرتبط با سطح رفتاری که یکی از سطوح عملکرد انسان معرفی می‌کند، است. جواد فلاح طراح و سازنده بدنه سورنا 2 در گفت‌و‌گویی اختصاصی با مجله خط از سختی‌های پروژه می‌گوید. شاید عدم درک درست ذینفعان حوزه‌های مختلف از قابلیت‌ها و توانایی‌های طراحان صنعت در تشدید سختی‌های کار بی‌تاثیر نباشد. اما انجام پروژه‌هایی همچون سورنا زمینه اعتماد بین کارفرمایان حوزه‌های مختلف با طراحان را ایجاد خواهد کرد.
شناخت مسائل فنی، نیازهای تعریف شده و سیستم حرکتی ربات نقش مهمی در طراحی بدنه دارد. با این رویکرد نمی‌توان طراحی بدنه را تنها پوسته‌ای ظاهری برای زیباتر جلوه دادن رُبات دانست. بلکه طراحی فُرم بدنه می‌تواند گویای نحوه حرکت، عملکرد و شخصیت رُبات باشد. استفاده از شکست در سطوح و خطوط منحنی در طراحی از عوامل مؤثر در ایجاد احساس تناسبات ابعاد ربات با انسان و عدم ایجاد احساس غول‌پیکر بودن آن است که مطمعنا این نوع طراحی در مقایسه با سطوح یکنواخت و پیوسته انتخابی درست بوده است. همچنین استفاده از فرم دایره در اتصالات شانه از روبه‌رو، زانو و ران از نمای جانب علاوه بر ایجاد فرم و هویتی یکپارچه نمود بیرونی عملکرد حرکتی ربات نیز می‌باشد. همچنین استفاده از رنگ مشکی برای این دوایر انتخابی به جا برای تاکید بر نقطه حرکت و ایجاد هماهنگی با سطح نسبتا وسیع رنگ در صورت ربات می‌باشد.
