مرور این آثار بعد از سیزده سال، حکایت ورق زدن آلبوم های خانوادگی را دارد، که هر چه از عمرشان میگذرد، جذابتر و دیدنی تر می شوند. این آثار شاید به پای آثار امروز صاحبانشان نرسند اما حرف های زیادی از گذشته هنرمندشان دارند که دیدن این حرف ها خالی از لطف نیست.
هنرمندان بسیاری در این نخستین مسابقه کاریکاتور و پلیس شرکت داشتند، بعضی با دعوت و عده بسیاری با فراخوان، آثار خود را راهی ساختند. اما وجه جالب توجه نه در شرکت کنندگان که در نحوه نمایش آثار است، وقتی آثار هنرمندانی چون محمدعلی بنی اسدی، محمد حسین نیرومند، بهرام عظیمی و غیره، بی تعارف کنار آثار سایرینی چون هانیه آقامیرزا 12 ساله می نشیند، حس خوبی دست میدهد، به خصوص به هنرمندان جوان عرصه تجسمی که فرصت می یابند تا آثارشان را در کنار آثار اساتید خود نظاره کنند و این گونه خود را در ادامه راه آن ها و در صحنه اصلی عرصه هنرهای تجسمی ببینند.
د
