میدان مشق تهران، یکی از بزرگترین و قدیمی ترین بناهای نظامی باقی مانده است که تاریخ آن به جنگ جهانی اول و دوم برمی گردد و در زمان مظفرالدین شاه دستور ساخت بنای مرکزی آن یعنی قزاقخانه داده شد.باتوجه به احساس خطری که برای مجموعه میدان مشق می شد، در سال ۱۳۸۲ به منظور مرمت و احیا به دانشگاه هنر واگذار شد.این در حالی است که این مرمت به کندی انجام شد به طوریکه شاید بتوان گفت تا سال ۱۳۹۴ پیشرفت فیزیکی چندانی نداشت و نکته قابل تأمل در این پروژه، مرمت غیر اصولی یکی از ساختمانهای این عمارت است که در آن به جای آجرهای پهلوی از سنگ مرمر استفاده شده و به سبک ساختمانهای امروزی مرمت شده است که این اقدام غیرکارشناسانه باعث شده این ساختمان به صورت کاملا مستقل از مجموعه و نوساز به نطر بیاید و به یکپارچگی عمارت لطمه بزرگی وارد کرده. اما خوشبختانه اخیرا پروژه مرمت آن به صورت کاملا اصولی و با جدیت هرچه تمام تر در حال انجام است به طوریکه تقریبا اکثر ساختمانهای مجموعه از لحاظ نمای بیرونی مرمت شده و مرمت داخل آنها هم از پیشرفت خوبی برخوردار می باشد.البته این نکته هم قابل ذکر است که دخل و تصرفهای غیر اصولی ای که در سالهای اول در بخشهای داخلی بنا به منظور استفاده کارکنان و دانشجویان صورت گرفته، هویت تاریخی مجموعه را تا حدی خدشه دار کرده و از حال و هوای تاریخی آن در برخی ساختمان های عمارت کاسته که در حال حاضر قابل جبران هم نیست.
امید است با ادامه این پروژه تمامی بناهای عمارت قزاقخانه که در برخی از بخشها به دلیل کندی کار با خطر تخریب روبرو بود، احیا شود و این عمارت با همان سبک و سیاق تاریخی خود که روزی رونق بسیاری داشته، جانی دوباره بگیرد تا یک پادگان نظامی با حفظ پوسته اصلی خود به مکانی برای تبلور فرهنگ و هنر و مکانی که هنرمندان در آن به واسطه پیوند دیرینه و عمیق تاریخ و هنر با یکدیگر خالق آثاری ماندگار و چشم نواز باشند، تبدیل شود و همچنین دانشگاه هنر که در این سالها از نظر بسیاری از دوستداران تاریخ و بناهای تاریخی به عنوان مخرب عمارت قزاقخانه شناخته شده و نقدهای بسیاری به آن شد، احیاگر بخشی ازتاریخ باشد.
فرزین خاکی
