تصویری که مشاهده می‌کنید مربوط به خانه‌ای است در تهران که متأسفانه موفق به یافتن نام و نشان بیشتری از معمار و محل ساخت آن نشده‌ایم اما آنچه سبب شده تا تصاویر این خانۀ بدون نام و نشان بر روی برخی از کانال‌ها و سایت‌ها قرار گیرد، استفاده از عناصر معماری ایرانی در نمای آن است که این عناصر ارتباط قابل توجهی با قابلیت‌های معماری ایرانی از نظر ارزش فضایی ایجاد کرده‌است.
در طراحی این نما، عنصر ایوان به شکل جدیدی ظاهر شده و کارکرد امروزی پیدا کرده؛ به‌طوری‌که ورودی پارکینگ و پنجره‌های اتاق نشیمن را در خود جای داده و شخصیت ایوان به عنوان فضایی واسط پیش از ورود به فضای اصلی، که معمولا با جلوه‌گری خاص خود معرف بنا و مکان ورودی آن است، حفظ شده است. در اینجا ایوان در عملکرد جدید خانه‌های امروزی طوری بنا شده که هم، راه دسترسی به ورودی را محیا کرده و هم فضایی نیمه باز است که با تزئینات گچ‌بری در کتیبه و سقف ایوان به این خانه تشخص داده است. اتفاق دیگری که در طراحی این نما قابل مشاهده است، قرار گرفتن پنجره‌هایی شبیه پنجره‌های ارسی در آن است که ترکیبی از نمای ایوان‌های سردر اصلی و ایوان‌های پیرامون حیاط مرکزی خانه‌ها را یادآور می‌شود. مجموع این اقدامات از توانمندی طراح در ایجاد تطابقی ظاهری و مفهومی میان معماری امروز و معماری ایرانی خبر می‌دهد.
