طراحی، فعالیتی اجتماعی به شمار می‌آید. طراحان، که به ندرت تنها یا در خلوت کار می‌کنند، در برابر مشتریان، مخاطبان، ناشران، سازمان‌ها و هم‌کاران واکنش نشان می‌دهند. با این که کارمان عرضه و بسیار دیده می‌شود، اما به عنوان فرد، اغلب ناشناس باقی می‌مانیم و مشارکت‌مان در بافتِ زندگی روزمره زیر نقطه‌ی آغازین شناخت عامه‌ی مردم قرار می‌گیرد. طراحان، علاوه بر افزودن به ضرب آهنگ متعارف تجربه‌ی اجتماعی، خرده فرهنگ خاص خود را نیز ساخته‌اند؛ گفتمانی جهانی که ما را به عنوان بخشی از تلاش‌های مشترک، با قهرمانان و با روایت‌های خاص خودمان از کشف و انقلاب، در راستای زمان و مکان به هم پیوند می‌دهد.
طراحی همه‌جا دیده می‌شود، با این حال نادیدنی، ناشناخته و به دور از توجه است. نظریه پردازی طراحی، ساختن جامعه‌ای اختصاصی است؛ ساختن شبکه‌ای اجتماعی است که فعالیت هر روزه را به چالش می‌کشد، آشکار می‌سازد و در دیدرس قرار می‌دهد. بسیاری از نویسندگان این کتاب، به واسطه‌ی آثار تجسمی‌شان، جزء شناخته شده‌ترین‌ها هستند؛ بقیه عمدتاً به عنوان منتقد یا معلم شناخته شده‌اند. اما در هر حالت ارتباط زنده و پویای این نویسندگان با حرفه‌شان، ایده‌های آنان را تشخص می‌بخشد.
هر متنی که در این کتاب گردآوری شده به منظور تشویق به کار و برانگیختن طراحان به عمل و تجربه، با استفاده از اصول بدیهی ذهنی‌شان نوشته شده است. مقالات این مجموعه، در بر دارنده ایده‌هایی است که راه‌گشای تکامل طراحی گرافیک خواهد بود.
گزیده ای از کتاب «تئوری‌های طراحی گرافیک» اثر هلن آرمسترانگ، با ترجمه‌ای از مرجان زاهدی؛ که نشر مشکی نخستین بار آن را در سال ۱۳۹۱ چاپ و روانه بازار کتاب ایران نمود.
