ساخت سرپناهی ارزان قیمت در جنگل های کتالم رامسر، با هدف توسعه شهری پر رفت و آمد، دغدغه ای بود که در سال ۱۳۸۸ با پویا خزائلی پارسا، در میان گذاشته شد؛ طراحی خانه با سازه ای از جنس بامبو.
پایین نگه داشتن هزینه ساخت، قابلیت ساخت توسط افراد غیر حرفه ای، بالابودن سرعت ساخت، بازگشت به چرخه طبیعت و سبک بودن، همه و همه عواملی شدند تا این طرح مورد توجه همگان قرار گرفته و شاخص شود.
با افزایش جمعیت، ساخت و ساز در حومه ی شهرها مطرح می شود که اخیراً پدیده ی مسکن مهر، راهکاری شده در راستای سامان بخشی به معضل بی‌خانمانی در شهرها؛ ای کاش به جای انتخاب مکعب های سیمانی یکنواخت، بدون کوچک ترین توجهی به مسئله اقلیم و بستر طراحی، توده هایی شکل می گرفت، هم خوان و هم آهنگ با طبیعت منطقه تا جایی که میان ساخته دست مخلوق و خالق مرزی وجود نداشت و به سختی از هم قابل تمییز بودند. همان طور که گذشتگان ما در این مرز و بوم به خوبی از پس آن بر آمدند و ایضاً طرح پیش رو، که به جرأت می توان گفت می توانست الگویی شود مناسب به عنوان سکونت گاه حومه شهرهای شمالی کشور؛ الگویی که بی هیچ تجمل و تکلفی در خدمت انسان و طبیعت باشد.
