کاسه‌سازی که به نام‌های شمسۀ زیاد یا چند کاسه نیز معروف است، یکی از روش‌های پوشاندن سقف در معماری سنتی است که از طریق آن می‌توان بدون نیاز به ستون دهانه‌های بزرگتری را پوشاند. این سقف معلق از ترکیب شدن چند رسمی پدید می آید. در این روش معمار از طریق اصول هندسی ترسیم رسمی می‌تواند فرم‌های متنوعی را طراحی کند که البته شکل نهایی این فرم‌ها از نظر تعداد کاسه‌ها و هندسۀ رسمی نگهدارندۀ آنها، وابسته به شکل محل اجرا تغییر می‌کند.
مزیت کاسه‌سازی فقط به فرم‌های بدیع و زیبای آن خلاصه نمی‌شود، بلکه افزون بر این، القای مفاهیم آسمانی و متعالی از طریق نمادپردازی با فرم شمسه در باور ما شکل گرفته است. استاد مرحوم حسین‌لرزاده نیز یکی از پیشکسوتان معماری سنتی است که در معماری مساجد از روش کاسه‌سازی بهره برده است. در تصاویر زیر نمونه‌هایی از آثار کاسه‌سازی ایشان را در مساجد تهران مشاهده می کنید.
