پرواضح است که طراحی یادمان شهدا، از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و به دلیل گستردگی موضوعی که این نوع بنای یادبود داراست، حساسیت آن را دو چندان می کند؛ اما نباید فراموش کنیم که طرح ارایه شده به هر میزان هم از جذابیت بصری بالایی برخوردار باشد، نمی تواند تمام آنی باشد که باید؛ چراکه نمی توان خانه ای ساخت، اما برای جریان زندگی در بنا فکری نکرد و حیات در آن را منوط به توسعه عمرانی آینده دانست ...
ساخت بنای یادبود برای ۱۴ شهید گمنام، به جهت قرار گرفتن در بام شهر و دامنه کوه خضر نبی در شهر قم، اگرچه سبب ایجاد موقعیتی ممتاز شده و فی نفسه امری است مطلوب در جهت تکریم مقام و جایگاه آن بزرگ مردان؛ اما عدم توجه به زیرساخت های لازم و شرایط رفاهی مناسب، نارضایتی زایرین این مکان متبرک را سبب شده است. تا زمانی که به این گونه پروژه ها، نگاه مجسمه گونه صرف داشت و تصور کنیم که اگر یک اثر هنری، تنها از منظر زیبایی شناسی مطلوب بود، به تمام آنچه که مقصود بوده رسیدیم؛ دچار اشتباه شده ایم. زمانی که بناست در قسمتی از شهر، که به دلیل موقعیت مکانی ویژه اش به لحاظ تناسب با موضوع پروژه، فضای شهری ایجاد کنیم، بیش از پیش باید به مسیله کیفیت بخشی به جریان زندگی در آن مکان بیاندیشیم؛ چراکه هرمیزان هم که طرح دارای جذابیت بصری باشد، تنها بخشی از راه را پیموده ایم و منگنه کردن طرح به بستر محیطیش، به مراتب حساس تر و از اهمیت بیشتری برخوردار است. حتی وجود مشکلات مالی نیز در این زمینه، نمی تواند توجیه قابل قبولی باشد؛ چراکه می شود ضمن ساخت المان حجمی ساده تر و صرف هزینه کمتر، به طرحی دست یافت که همه جوانب آن به طور متناسبی سنجیده شده و آن مهم که زیارت مزار شهدا باشد، با کیفیت بهتری حاصل شود. امید است با بهسازی شرایط موجود، این مجموعه به سبب نزدیکی به مسجد مقدس جمکران، رفته رفته به یکی از قطب های زیارتی در سطح استان مبدل شود.
