طبیعت در مرحله‌ای قرار دارد که انرژی‌های فسیلی رو به اتمام است و ایران، در میان کشورهای دنیا، با توجه به نرخ روز آفتابی بالا، بهره کمی از انرژی‌های خورشیدی می‌برد. خورشید که به‌عنوان منبع عظیم انرژی تا ۵ میلیارد سال آینده در اختیار بشر است، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم می‌تواند به دیگر اشکال انرژی مانند گرما و الکتریسیته تبدیل شود. صفحات بزرگ دریافت انرژی خورشیدی را در فضاپیماها، نیروگاه‌ها، منازل، خودروهای خورشیدی، چراغ‌های پارک‌ها و جاده‌ها و بسیاری از محصولات دیگر به کار می‌برند. این صفحات بانام فتوولتائیک (PhotoVoltaic) یا سولار (Solar) شناخته می‌شوند. صفحات فتوولتائیک ازنظر تکنولوژی به ۳دسته تقسیم‌بندی می‌شوند. نسل سوم و جدیدترین نوع این صفحات، صفحات فتوولتائیک نواری (Thin Film) بسیار سبک و باریک بوده و به همین علت از انعطاف‌پذیری بالایی در کاربردهای متفاوت برخوردار هستند و زمینه‌ی طراحی محصولات خورشیدی کوچک را بیش‌ازپیش فراهم کرده‌اند.
اسکنرها و شارژرهای کوچک خورشیدی، کیف و کفش‌هایی که صفحات سولار بر روی آن‌ها نصب‌شده‌اند، انواع آب‌گرم‌کن‌های خورشیدی کوچک و ده ها محصول دیگر، با پیشرفت این صفحات تولیدشده‌اند ولی مهم‌ترین کاربرد صفحات خورشیدی که پژوهشگران و طراحان زیادی را مدت‌هاست به خود مشغول کرده است، استفاده از این صفحات در صنعت حمل‌ونقل است.
یکی از نوآوری‌های اخیر در این زمینه استفاده از صفحات خورشیدی در بزرگراه‌هاست. پیش‌بینی می‌شود در دهه آینده در بسیاری از کشورهای جهان نسل جدیدی از سیستم جاده و خیابان‌کشی تحت عنوان جاده‌های خورشیدی به کار گرفته شود که تحولی بنیادین در طراحی و به‌کارگیری تابلوهای کنار جاده و دستگاه‌های هشداردهنده نیز ایجاد شود. این صفحات ضمن آنکه باید از توان بالایی در تحمل فشار ناشی از حرکت خودروهای سبک و سنگین برخوردار باشند، باید حجم قابل‌توجهی از پرتوهای خورشیدی را جذب و به انرژی الکتریکی تبدیل کنند. جذب این میزان از انرژی می‌تواند باعث جلوگیری از یخزدگی معابر در زمستان‌ها شود. محققان توانسته‌اند فناوری ال‌ای‌دی را نیز با این ایده درآمیزند که در شب با نمایش علائم هشداردهنده در کف جاده، راننده را از وضعیت پیش رو مطلع کرده و درعین‌حال ضریب خطاهای وی را با هشدارهای متناوبی که نمایش می‌دهد، به حداقل می‌رساند. همچنین به‌نوعی موجب رنگ‌آمیزی دیجیتال جاده‌ها نیز می‌شود. درصورتی‌که این فناوری به‌سرعت توسعه پیدا کند، آنگاه نسل آتی خودروهای سبک و سنگین برقی نیز می‌توانند با تکیه‌بر برق تولیدشده در این جاده‌ها به حرکت خود ادامه دهند و درنتیجه حجم قابل‌توجهی از آلایندگی‌های ناشی از سوخت‌های فسیلی از بین می‌رود.
در راستای این اهداف، مسابقات زیادی در جهان برگزار می‌شود. یکی از این مسابقات بزرگ رالی خودروهای خورشیدی (World Solar Challenge) با رقابت ۵۰ خودرو از سراسر جهان برای طی کردن مسافتی سه هزار کیلومتری در استرالیا برگزارمی شود. هدف از این رقابت که هر دو سال یک‌بار برگزار می‌شود تشویق تحقیقات بیشتر بر روی خودروهای خورشیدی است که امید می‌رود در آینده وارد بازار مصرف شود. در این مسابقات خودرو غزال 3 که توسط تیم دانشجویان دانشگاه تهران ساخته شد، نیز شرکت داشت. پروژه طراحی و ساخت خودرو خورشیدی در پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران از سال ۱۳۸۳ کلید خورد که منجر به ساخت خودرو دو سرنشین غزال 3 گردید. تفاوت مهم نسل سوم خودروی غزال، علاوه بر نکات فنی، حضور دانشجویان طراحی صنعتی و ایجاد ظاهری بهتر برای این خودرو بود. خودروهای خورشیدی بخش زیادی از انرژی خودر ا با کمک صفحات خورشیدی تأمین می کنند و باوجود کاستی‌های فراوانی که نسبت به خودروهای دیگر دارند، به دلیل این مزیت بزرگ همواره موردتوجه هستند. کمبودهای این خودرو مانند نیاز مداوم به انرژی ذخیره‌شده خورشید، حجم کوچک اتاق سرنشین و محدودیت در میزان وزن خودرو، افزایش حرارت کابین در طولانی‌مدت و دیگر مشکلات آن، در نسل‌های آینده‌ی آن قابل اصلاح است به‌طوری‌که در حال حاضر خودروسازان بزرگ جهان با سرمایه‌گذاری روی آن‌ها پیش‌بینی می‌کنند تا کمتر از ۱۰سال آینده این خودروها به‌صورت انبوه تولید و مورداستفاده مردم عادی قرار گیرد.
