دیزاین مقوله‌ای گسترده است که جنبه‌های مختلفی از مسئله را در نظر می‌گیرد از این رو با علوم دیگر رابطه‌ای تنگاتنگ دارد. همین مسئله رشته طراحی‌صنعتی را به هنر-صنعتی تبدیل کرده که تخصصی میان رشته‌ای محسوب می‌شود. بی‌شک همه ما محیط درمان را تجربه کرده‌ایم. محیطی که در آن بیمار، پزشک، اپراتور و افراد مختلفی با وسایل درمانی در ارتباط هستند. جدایی از تاثیرات غیر مستقیمی که طراحی محیط درمان بر روند درمان دارد، ابزارهای مورد استفاده می‌توانند تاثیری شِگرف و مستقیم بر این روند داشته باشند.
امروزه درمان به حوزه‌ای تخصصی در رشته طراحی‌صنعتی تبدیل شده است. اختصاص بخشی جدا با عنوان‌های "ایمنی و امنیت" و "بهداشت و سلامت" در مسابقه آیدیران نشان از اهمیت این حوزه و فعالیت طراحان صنعت در آن دارد. مجموعه کارهای برگزیده در این بخش نشان از پژوهش و مطالعاتی دارند که طراحان پروژه قبل از شروع مرحله ایده‌پردازی داشته‌اند که از ملزومات شناخت مسئله در هر پروژه‌ای محسوب می‌شود. البته این نگاه در کارهای برانکارد ورزشی و کوروش بسیار کم رنگ دیده می‌شود و در ارائه این روند ضعیف عمل کرده‌اند.
در میان طرح‌های ارائه شده طرح "اسمارت کاور" کانسپتی ست که نگاهی آینده‌نگرانه‌تر داشته و پا را فراتر از تولید گذاشته است. این طرح بسته‌ای جهت پروسه‌ی امداد با رویکرد بهبود در سرعت و افزایش کیفیت و کاهش خطاهای انسانی است. ارائه طرحی که می‌تواند درمان را در آینده تسریع بخشد و صنعت را تشویق به توسعه خود برای امکان تولید چنین طرح‌هایی نماید. اما آنچه حائز اهمیت می‌باشد این است که حوزه درمان و صنایع وابسته آن نیازمند دو نگاه متخصصانه طراحان هستند. همواره باید طراحانی باشند تا راه‌حل‌هایی برای مسائل با نگاه به امکانات تولید فعلی ارائه دهند، و دیگرانی که آینده بهتری را نسبت به مسائل به تصویر کشند. این دو وابسته یکدیگرند و هیچ یک به تنهایی مسیر بهبود را نخواهند ساخت.
امروزه درمان به حوزه‌ای تخصصی در رشته طراحی‌صنعتی تبدیل شده است. اختصاص بخشی جدا با عنوان‌های "ایمنی و امنیت" و "بهداشت و سلامت" در مسابقه آیدیران نشان از اهمیت این حوزه و فعالیت طراحان صنعت در آن دارد. مجموعه کارهای برگزیده در این بخش نشان از پژوهش و مطالعاتی دارند که طراحان پروژه قبل از شروع مرحله ایده‌پردازی داشته‌اند که از ملزومات شناخت مسئله در هر پروژه‌ای محسوب می‌شود. البته این نگاه در کارهای برانکارد ورزشی و کوروش بسیار کم رنگ دیده می‌شود و در ارائه این روند ضعیف عمل کرده‌اند.
در میان طرح‌های ارائه شده طرح "اسمارت کاور" کانسپتی ست که نگاهی آینده‌نگرانه‌تر داشته و پا را فراتر از تولید گذاشته است. این طرح بسته‌ای جهت پروسه‌ی امداد با رویکرد بهبود در سرعت و افزایش کیفیت و کاهش خطاهای انسانی است. ارائه طرحی که می‌تواند درمان را در آینده تسریع بخشد و صنعت را تشویق به توسعه خود برای امکان تولید چنین طرح‌هایی نماید. اما آنچه حائز اهمیت می‌باشد این است که حوزه درمان و صنایع وابسته آن نیازمند دو نگاه متخصصانه طراحان هستند. همواره باید طراحانی باشند تا راه‌حل‌هایی برای مسائل با نگاه به امکانات تولید فعلی ارائه دهند، و دیگرانی که آینده بهتری را نسبت به مسائل به تصویر کشند. این دو وابسته یکدیگرند و هیچ یک به تنهایی مسیر بهبود را نخواهند ساخت.
