یکی از مهم‌ترین مسائل شهرسازی در شهر های تاریخی، ساخت و سازهای جدید در بافت سنتی شهر است. دراین شرایط، خوب است که طراح علاوه بر رعایت قوانین مربوط به بافت‌های تاریخی، به رابطه‌ی طرح خود با آثار تاریخی پیرامون نیز فکر‌کند. ساختمان «مرکز طب سنتی کرمان» که به تازگی در نزدیکی مرکز تاریخی شهر ساخته شده، از مواردی است که چنین چالشی را تجربه کرده است.
نمای این ساختمان از قاب‌های سنگی قرمزرنگ به همراه درب‌ها و پنجره‌های چوبی مشبک تشکیل شده و چنین به نظر می رسد که قصد طراح از این کار، به خلاف بعضی ساخت‌مان‌های مدرن و آلومینیومی محدوده، هم‌خوان کردن ظاهر بنا با ابنیه‌ی سنتی مجاور باشد. با وجود توجه به این جزئیات، قاب‌های در نظر گرفته شده برای نما تناسب چندانی با یک‌دیگر ندارند، علاوه براین‌که نحوه ی چیدمان سنگ‌ها و انتخاب رنگ و نوع مصالح در قسمت‌های مختلف ساختمان با یک‌دیگر هم‌خوان نیستند. به طور کلی می‌توان گفت که وجود این قاب‌ها از جلوه‌ی سنتی باقی عناصر کاسته است.
استفاده‌ی مستقیم از بعضی عناصر سنتی در داخل بنا نیز ادامه دارد. عناصری همچون طاق‌چه‌های باریک داخل دیوار، گلدان های چیده شده روی پله‌ها و شیشه های رنگی. استفاده از این شیشه‌های رنگی نشان می‌دهد که توجه طراح به پنجره‌ها بیش‌تر معطوف به جلوه‌ی داخلی آن بوده است. به طور کلی با وجود ایراداتی که به خصوص در نمای بیرونی ساختمان هست، تلاش برای نزدیک شدن طرح به بافت سنتی منطقه نکته‌ای حائز اهمیت است.
