حفاظتی که همراه با سهیم کردن بنای تاریخی در زندگی امروز ما باشد، بسیار اهمیت دارد؛ چرا که این بناها رازهای پنهانی از شخصیت فرهنگی و ملی ما را در خود دارند. چنین اتفاقی در طراحی موزه و بدنۀ شهری مسجد جامع عتیق اردبیل توسط استودیو معمار با طراحی محسن نوروزوند و نگار سریع اطلاق‌فر به شکلی خلاقانه رخ داده است و این اثر را تبدیل به طرح تقدیر شدۀ فرهنگی در خاورمیانه و اثر برتر پنجاه و ششمین دوسالانۀ معماری ونیز کرده است.
می‌توان چنین تصور کرد که طراحی این بدنۀ شهری با در نظر گرفتن سه هدف عمده صورت گرفته است؛ نخست، حفاظت از تپۀ تاریخی منطقه که برای این منظور سازۀ نگهبانی طراحی شده است؛ دوم، ارج نهادن بر ارزش های معماری سنتی که به منظور حفظ روح حاکم بر سایت تاریخی، نماسازی با مصالح بومی انجام شده؛ سوم، توجه به جنبه‌های فرمی که برای هماهنگی با اشکال زمینۀ پیرامونی، از ایدۀ برج و باروهای شهرهای کوهستانی الهام گرفته شده است.
این سه راهکار، به علاوۀ نصب تابلوهایی بر بدنۀ شهری، بنای تاریخی مسجد جامع را برای مردم خواندنی‌تر کرده است. این بدنۀ صد متری توانسته گفتگویی را از طریق این گالری شهری با عابرین برقرار سازد و علاقه‌مندان را برای مطالعۀ تابلوها به مقابل خود فرابخواند.
