بسیاری از هنرمندان عقیده دارند که هنر نباید مختص یک گروه خاص باشد و با آوردن هنرهای مختلف به میان مردم سعی می‌کنند، فضای جامعه را بیشتر به سوی داشتن نگاهی ظریف بین و هنردوست جلب کنند و همین طور به آثار هنری که در گوشه گالری‌ها و مجموعه‌ها خاک می‌خورند رنگ و بوی دیگری بخشند. شهرداری‌ها با حمایت از هنرمندان و ایجاد فضای مناسب می‌توانند نقش بسزایی در این امر داشته باشند.
مردم ایران از دیرباز ثابت کرده‌اند که هنردوست و هنر خواه هستند ولی زندگی شهری باعث فاصله گرفتن بسیاری از افراد جامعه از هنر و آثار هنری شده است. بسیاری از اشیاء در زندگی روزمره آن‌چنان به چشم نمی‌آیند ولی زمانی که ابعاد این اشیاء تغییر می‌کند و از حالت عادی خارج می‌شنود معنای دیگری می‌گیرند و حتی بسیاری از اشیای فراموش شده ارزشمند می‌شود. مجسمه‌های مشهد که در نوروز سال‌های ۹۱تا ۹۳ اجرا شد، توجه بسیاری را به خود جلب کرد و چهره‌ی شهر را تغییر داد. این مجسمه‌ها با بزرگ‌نمایی بسیاری از اشیای نوستالژی و پرخاطره برای شهروندان، بیننده را به دهه‌های۵۰ و۶۰ می‌برد. اغراق در ابعاد این اشیا به تأثیر بیشتر آن‌ها در بیننده کمک فراوانی کرده است. علاوه بر این فضایی شاد و با رنگ بوی عید را برای بینندگان تداعی می‌کنند. اجرای خوب و جانمایی درست این مجسمه‌ها باعث استقبال شهروندان و گردشگران از آن‌ها شده است. علاوه بر این مجسمه‌ها شهرداری مشهد تعداد زیادی المان‌های دیگر با رویکردهای مختلف در عید نوروز اجرا کرده است که قابل تأمل هستند. این رویکرد شهرداری با تغییراتی در عید نوروز سال ۹۴نیز زینت‌بخش شهر بود.
