دلتنگی ها / چهارباغ

بازی این روزها به مقوله ای پیچیده و گران تبدیل شده است. گرانی که دغدغه پدر مادرهاست، نه کودکانی که با وسایلی ساده و پیش پا افتاده می توانند تخیل کنند و ساعت ها سرگرم شوند.

گروه چهارباغ با شناخت بازی های ساده پدران و مادران گذشته بازی هایی ساده را با نام "دلتنگی ها" برای کودکان نسل امروز به بازار آورده است. بازی هایی که ملهم از بازی های بومی ایران هستند. طراحی ساده و استفاده از وسایلی چون چوب بستنی این مجموعه را برای کودکان جذاب و برای بزرگسالان خاطره انگیز کرده است. شاید پذیرفتن سرگرم شدن کودکان با وسایل این چنین ساده برای بزرگسالانی که در فروشگاه های پر رنگ و لعاب دنبال سرگرمی کودکانشان هستند سخت باشد، اما طبق مشاهدات انجام شده میزان رقبت و سرگرمی کودکان گروه سنی مورد هدف این مجموعه درصد قابل توجهی بوده است. گروه چهارباغ این روزها این مجموعه را گسترش داده و شاهد تنوع بیشتر این نوع از بازی ها در بازار هستیم. بسته بندی جدید این مجموعه ماندگاری و جذابیت بیشتری را ایجاد نموده و البته قیمت بالاتری نسبت به گذشته دارد. قیمت این مجموعه هم بخش مهمی از سادگی آن  است که باید مورد توجه طراحان و تولیدکنندگان مجموعه قرار گیرد.

جورینا / رویاگران

این روزها کودکی نیست که بازی های دیجیتال جزء کارهای روزانه اش نباشد. نمی توان راه را بر ورود این بازی ها بست و استقبال کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان را نسبت به این بازی ها نادیده گرفت، اما می توان از این بازار گسترده به خوبی بهره برد. بهره ای که هم نفع اقتصادی داشته باشد هم نفع فرهنگی. طی چند سال گذشته شاهد رشد طراحی بازی های کامپیوتری توسط طراحان شرکت های داخلی بوده ایم.

بازی "جورینا" ساخته شرکت رویاگران با تصویرسازی علیرضا اسدی، راشین جیحون و مریم زندی، بازی در سبک پازل است که باید با بازی های این سبکِ شرکت هایی چون کینگ و دیگر تولیدکنندگان خارجی که طرافداران بسیاری نیز در بین مخاطبان ایرانی دارند، رقابت کند. این رقابت باید از جنبه های مختلف از جمله طراحی، سبک بازی و برنامه نویسی اتفاق بیفتد. جورینا با روایت داستانگونه شروع می شود. این شیوه ی شروعِ بازی، رسمی دیرینه در بازی های دیجیتال است که این بار با زبان فارسی روایت می شود و این در برقراری ارتباط بهتر با مخاطب بسیار مؤثر است و مخاطب دیگر دغدغه عدم فهم زبان را ندارد. اما جدایی از موارد فنی بازی که اینجا هدف پرداختن به آنها نیست، تصویرسازی های مجموعه در میان دیگر بازی های ایرانی این سبک کیفیت بهتری دارد. رنگ آمیزی پر کنتراست و خطوط دورگیری جلوه مناسبی ایجاد کرده است. همچنین فضای قالب در طراحی بازی، با فضای تصویرگری کتاب های موجود در بازار غریب نبوده و همین ایجاد حس آشنایی در طراحی می تواند نکته خوبی در همراهی مخاطب با بازی باشد. استفاده از شخصیت فرشته به عنوان شخصیت راهنما در بازی نشان از گروه سنی این بازی دارد. کودکانی که در داستان ها دنبال خیال پردازی و فرشته های زیبا هستند که بی تاثیر از داستان ها و انیمیشن های غربی نیست. جدایی از شخصیت فرشته می توان گفت حال و هوای قالب بر تصویرسازی مجموعه، فضایی ایرانیست که می تواند برای گروه هدف مورد نظر جذاب باشد.

در مجموع می توان گفت کیفیت تصویرسازی های این بازی از خود بازی پیشی گرفته و عامل اول در جذب مخاطب است، که البته بعد از نصب بازی و تجربه آن ، دیگر جذابیت اول را نخواهد داشت.

طراحی بازی / پاتک

طراحی بازی شاخه‌ای تخصصی در حوزه طراحی صنعتی‌ست که طی دو سال اخیر در حوزه بازی‌های فکری پیشرفت قابل توجهی داشته است. بازی پاتک از مجموعه "بازی های هوپا" فرآیندی ساده از بازی ولی بسیار جذاب دارد. بازی که دو نیم کره مغز را فعال می‌نماید و نقش مهمی در فعالیت هر دو نیم کره مغز می‌تواند داشته باشد.

نکته قابل توجه در طراحی داستانی‌ست که روایتگر شیوه بازی است. این امر نشان از توجه طراح به اهمیت روایتگری و داستان محور بودن بازی دارد. پاتک خود را اینگونه معرفی می‌کند: "چشم‌هایتان را باز کنید. دست‌هایتان را گرم کنید و برای پاتک برق آسا آماده شوید! سفینه‌های فضایی به خانه‌ی ماکی حمله کرده‌اند و شما به عنوان فرمانده‌ی یکی از سفینه‌ها باید دقت کنید تا دقیقا چیزی را از خانه‌ی او ببرید که از مرکز فرماندهی به شما دستور داده است. برای پیروزی، با دقت به تصاویر نگاه کنید و زودتر از سفینه‌های دیگر دستورهای مرکز فرماندهی را انجام دهید." در این روایت مرکز فرماندهی همان مغز و سفینه همان دست بازیکن است. تاکید بر حرکت سریع و دقت، گویای نقش مؤثر سرعت در بازی و در عین حال دقیق بودن بازیکن دارد.

این بازی جزء شاخه بازی‌های رومیزی گروهی قرار می‌گیرد و حداقل دو نفر باید برای بازی حضور داشته باشند. اما برای تعداد افراد بالای دو نفر محدودیتی ندارد. گروه سنی بازی، بالای پنج سال در نظر گرفته شده است.

طراحی شخصیت‌ها در عین سادگی جذاب هستند و این طراحی علاوه بر در نظر گرفتن تشخیص سریع آن توسط بازیکن، تولید و هزینه‌های محصول نهایی، چندان نا مرتبط با سادگی شیوه بازی نمی‌تواند باشد. اما شخصیت مرغ به قوت شخصیت ربات طراحی نشده است. همچنین انتخاب گلدان به جای چراغ رومیزی می‌توانست انتخاب بهتری باشد چرا که بارها خطای تصور بازیکن بین این دو شیء هنگام بازی دیده شده است. رنگ وفرم دو عنصر اصلی در طراحی بازی هستند. همانطور که مشاهده می‌شود طراحی شخصیت‌ها روی کارت با مدل حجمی آن باید همخوانی لازم را داشته باشد. اما نکته قابل توجه این است که علاوه بر حفظ این شباهت، شیطنت‌‌هایی در رفتار شخصیت‌ها طراحی شده‌اند که آنها جذاب‌تر و دوست داشتنی‌تر کرده‌اند.

تصویر بازی چوگان در آثار هنری

بازی چوگان که از سرگرمی های شادی آفرین در میان ایرانیان بوده و هست، سابقۀ تاریخی کهنی دارد. توصیفات فردوسی از چوگان بازی پادشاهان باستانی در شاهنامه، خود شاهدی بر این موضوع است. این بازی به ویژه در مراسم نوروزی و جشنهای ملی جایگاه ویژه ای داشته است. خاطرات شیرین این بازی که به عنوان یکی از ورزش های باستانی یادآور رسوم پهلوانی و جوانمردیست، در آثار هنری ایرانیان به صورت نقش و نگار دیده می شود. در آثاری از قبیل نگارگری ها، ظروف قلم زنی و میناکاری، زیورآلات، پارچه های قلم کار، نقاشی های قهوه خانه ای و ... می توان ردپای این بازی را در پیوند میان هنر، ورزش و ادبیات، در فرهنگ ایرانی مشاهده کرد. 
بخشی از این تصاویر برگرفته از نشریه ی اجلاس بین المللی میراث فرهنگی ناملموس است که با موضوع چوگان در مهرماه سال 93در اصفهان برگزار شد.