کمره فوری

 دوربین های صندوقی چوبی در افغانستان که به «کمره فوری» شهرت دارد در دوره ظاهر شاه (۱۹۰۱-۱۹۱۹م.) متداول و موجب گسترش بی سابقه عکاسی در افغانستان شد. کمره فوری که هنوز هم تعداد زیادی از آن در کابل و دیگر ولایت‌های افغانستان یافت می‌شود در واقع یک دوربین خیابانی است که عکاسان در کنار خیابان گذاشته و ازمردم عکس پرتره می‌گیرند.

این کمره ها دوربین‌های بسیار ارزان و ساده‌ای هستند که در فضای آزاد و زیر نور خورشید روی سه پایه مورد استفاده  قرار می‌گیرند . لنز این دوربین‌ها در یک صندوق چوبی قرار دارد و عکاس می تواند بر روی کاغذ عکس، عکس‌های سیاه و سفید را در چند دقیقه چاپ کند و به مشتری تحویل دهد به همین دلیل به آن صفت فوری داده‌اند.

قالیچه های جنگ

اشغال افغانستان توسط شوروی سابق در سال ۱۹۷۹ طرح قالی های این کشور را نیز دستخوش تغییراتی کرد؛ به طوریکه از آن پس شاهد حضور ادوات جنگی در نقوش قالی های این کشور هستیم. نقش اصلی این قالی ها ترکیبی از اسلحه، تانک و... با طرح ها و نقشمایه های سنتی و کلاسیک قالی افغانستان است که تحت عنوان قالی جنگ یا war rug در جهان شهرت یافته.
در قالی های جنگ یا به عبارت صحیح تر قالیچه های جنگ، شاهد ورود تصاویر به قالی ها هستیم که سبکی جدید در  طرح قالی های افغان به حساب می آیند و البته تا حدودی نیز تحت تأثیر قالیچه های تصویری دوران قاجار در ایران هستند.
قالیچه های جنگ از ابتدای دهه 80 میلادی، اغلب توسط قبایل بلوچ، تیموری، جمشیدی، چهار ایماق، زوری و... در غرب و جنوب غربی افغانستان بافته می شدند، اما امروزه بیشتر در اردوگاه پناهندگان افغان در پاکستان بافته می شوند. این قالی ها همگی تصاویر واقع بینانه ای از جنگ ارائه می دهند؛ صحنه هایی از نیروهای دشمن، مجاهدین افغان، انواع جنگ افزار و... که در حقیقت سال های جنگ افغانستان را به نوعی مستند کرده اند.