در آستانۀ جام‌جهانی فوتبال ۲۰۱۸، خانه طراحان انقلاب اسلامی با راه اندازی کمپین «با هم قهرمانیم» مجموعه پوسترهایی را با همین عنوان و با شعار «یک ملت، یک ضربان» طراحی و اجرا نموده و در سطح شهر به اکران در آورده است. هدف از راه اندازی این کمپین حمایت از تیم ملی فوتبال ایران و تأکید بر وحدت و انسجام ملی به عنوان یک عنصر پیشبرندۀ مهم است، که حاصل آن پیشرفت و پیروزی ایران و ایرانی در تمامی عرصه‌های ورزشی و غیر ورزشی می‌باشد. گفتنی است این روزها تعدادی از این آثار بر فراز بزرگ‌ترین دیوارنگارۀ کشور در میدان حضرت ولی‌عصر(عج) نیز به نمایش درآمده‌اند، تا بیش از پیش حال و هوای فوتبال را با چاشنی وحدت و همدلی همراه سازند.
محمدرضا دوست محمدی، محمد شکیبا، سینا رعیت‌دوست، محمود آراسته‌نسب و محمد تقی‌پور از جمله طراحان و عوامل ساخت پوسترهای «با هم قهرمانیم» می‌باشند.
مجموعه رباط و قلعه‌ی عمرانی در ۲۵ کیلومتری جاده گناباد-تربت حیدریه، درشمال شهر گناباد و در مجاورت پاسگاه انتظامی شهید سالاری قرار گرفته‌است. این اثر تاریخی در ۲۷ اسفند ۱۳۸۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مجموعه در دهه ۵۰ به دلیل خشکسالی‌های پیاپی متروک شده و ساکنان آن به روستایی در مجاورت آن کوچ کرده‌اند که عزیزآباد نام دارد.
بسیاری از ما در طول روز برای سهولت تردد در خیابان‌ها، از پل‌های عابر پیاده استفاده کرده‌ایم و یا در مواردی گذر از خیابان را باوجود تمام خطراتش به استفاده از پل‌ها ترجیح داده‌ایم. دلیل عدم استفاده‌ی بسیاری از شهروندان از پل‌های عابر، در ابتدا سختی بالا رفتن از پله‌ها، طولانی بودن بعضی از پل‌های عابر و لغزندگی پله‌ها در فصل‌های بارانی سال بود. به‌مرور با افزایش پل‌های عابر پیاده‌ی مکانیزه که مجهز به پله‌ی برقی بودند و با نرده‌کشی خیابان‌ها، عده‌ی بیشتری از مردم به سمت استفاده از پل‌ها روی آوردند.
مشکلی که امروز باعث کاهش استفاده‌ی عابران از پل‌ها شده است، کم شدن امنیت است. وجود آگهی‌نماهای (بیلبورد) بزرگ روی پل‌ها باعث بسته شدن فضای دید پل شده است. این نکته بخصوص در شب، در شرایطی که بسیاری از پل‌ها از نورپردازی مناسبی برخوردار نیستند، باعث کاهش امنیت عابران شده است. زورگیری و ایجاد مزاحمت برای بانوان، تکدی گری و استقرار کارتن‌خواب‌ها و دست‌فروشان روی پل‌ها، در سال‌های اخیر افزایش‌یافته است. بسیاری از آگهی‌نماهای روی پل‌ها مربوط به تبلیغات فرهنگی خود شهرداری است که می‌تواند با اتخاذ تدابیری بدون چشم‌پوشی از این تبلیغات، از مشکلات به وجود آمده برای عابران جلوگیری کند. جدایی از این نکات در بسیاری از نقاط شهر می‌توان به‌جای پل‌های عابر پیاده که تا حدی باعث شلوغی بصری چهره‌ی شهر می‌شود، از راه‌حل‌های دیگری استفاده کرد. طراحی فرمی پل‌های عابر پیاده در ایجاد چهره‌ای متفاوت از شهر بسیار مؤثر است. پل‌های عابر پیاده در مناطقی از تهران که در کنار خطوط مترو و قطار بین‌شهری است، برای ایجاد امنیت با تورهای فلزی پوشیده شده است ولی آیا نمی‌توان با یک طراحی مناسب در کنار امنیت، فرمی زیبا برای آن ایجاد کرد؟ در بعضی از نقاط شهر، شاهد طراحی‌های خوبی برای پل‌های عابر بوده‌ایم که با افزایش این روند و توجه بیشتر به طراحی منطبق با بافت محیط اطراف آن، می‌تواند مانند یک مجسمه‌ی شهری به زیباتر شدن چهره‌ی شهر و هم به افزایش رغبت شهروندان برای استفاده از پل‌ها کمک شایانی کند. شاید پل عابر پیاده طبیعت و ابریشم که امروز در شهر تهران به‌عنوان مقصد گردش گری موردتوجه قرارگرفته‌اند نمونه هایی از این تلاش باشند.
اگر نوآوری و خلاقیت را وقوع یک اتفاق جدید ترجمه کنیم ،این صفت برازنده طرح جلدهای مجید زارع است، خلاقیتی که این بار فقط در طرح و نقش خلاصه نشده بلکه به کمک بعد و جنسیت، کاملا ملموس از آب در آمده است.
تقریبا اولین بار است که سروکله مواد متفاوت در طراحی کتاب های ایرانی پیدا می شود. در واقع می توان راز طراحی اغلب جلد های زارع را در استفاده از نشانه های مستقیم جستجو کرد، نشانه هایی که حجم و جنسیتی متفاوت دارند. البته گاهی رسیدن به خلاقیت و ظاهری متفاوت به عملکرد وکاربرد کتاب هاآسیب زده است.
اگر از کارنامه هنری او جویا شوید باید گفت مجید زارع چند سالی می شود که از مهندس بودن استعفا کرده و وارد عالم گرافیک شده و در این مدت هم به حق، توانایی هایش را به اثبات رسانده است.
جوایز متعدد جشنواره ها و دوسالانه های داخلی و خارجی شاهدی بر این مدعا هستند.
و نهایتا آنچه از دیدن این آثار دست گیرمان می شود؛ می توان متفاوت فکر کرد و ایده داد و آن ایده را هرچند مشکل در حجمی انبوه به مرحله تولید رساند. کافی است مانند او جسارت و پشتکار کافی داشته باشید.
