بانوی بی ضریح / استودیو سه در چهار

استدیو سه در چهار اخیرا پوستری با عنوان "عمری ست دخیلم به ضریحی که نداری" برای بانوی بی ضریح، حضرت زهرا (س) طراحی کرده است. این پوستر به مخفی بودن مزار آن حضرت اشاره دارد. تصویر ضریحی که بر خاک ترسیم شده است و دخیلی که به آن ضریح بسته شده است، احترام و توجه مومنین و ارادتمندان آن حضرت را نشان می دهد. تکنیکی که برای خلق این پوستر به کار گرفته شده است، ساخت حجم و عکاسی از آن می باشد. طرح ابتدایی این اثر ابتدا به صورت دیجیتالی ترسیم شده است، سپس حجمی سفالی توسط خانم مرادخانی ساخته شد و ارسلان عیوض زاده تصویر آن را ثبت نمود. ایده پرداز و مدیر پروژه، محسن نصرالله بوده و تنظیم نهایی آن توسط محمدرضا چیت ساز انجام شده است.

در این روش گروه ایده پرداز و مجری باید بسیار حرفه ای عمل کنند چرا که هر گونه خطایی در هر مرحله باعث پایین آمدن ارزش هنری کار می شود. اکران این پوستر به صورت بیلبورد و روی پل ها در تهران انجام شده است.

پوستر های مذهبی / جعفر بهروان راد

طراحی پوستر با موضوعات مذهبی معمولا از قواعد خاصی پیروی می کند. سادگی، استفاده از عناصر بصری خاص، رنگ آمیزی با رنگ هایی که حس و حال معنوی به تصویر می دهند و ... .

در پوسترهایی که توسط جعفر بهروان راد با موضوعات مذهبی طراحی شده اند، از رنگ های تخت و بدون سایه پردازی و رنگ های آبی، فیروزه ای و نخودی استفاده شده. این رنگ ها در گنبد مساجد و کاشیکاری بناهای اسلامی به عنوان رنگ های معنوی و آسمانی مورد استفاده بوده اند.
فرم هایی که بهروان راد در پوسترهایش به کار برده است، فرم هایی ساده، منظم و بدون پیچیدگی است. وی بیشتر از نوشته هایی به خط کوفی بنایی و نستعلیق بهره گرفته و می توان گفت پوسترهایی معنوی، بدون تجمل و زینت اضافه طراحی کرده است.
جعفر بهروان راد، هنرمند گرافیست و تصویرساز و دانش آموخته ی رشته ی کامپیوتر است. وی فعالیت های هنری زیادی با موضوعات فرهنگی و مذهبی انجام داده و در نمایشگاه ها و مسابقات بسیاری نیز شرکت داشته است.

سوزن دوزی / میثم نامدار

کتیبه نگاری از دیرباز تا کنون در میان ایرانیان رواج داشته. کتیبه، سطحی است که وقایع تاریخی بر روی آن کنده کاری یا نوشته شده باشد ویا آن وقایع بر روی پارچه های خاصی نوشته و تصویر سازی شود.

امروزه سوزن دوزی و کتیبه نگاری بیشتر جنبه ی مناسبتی پیدا کرده است. میثم نامدار در ایام سوگواری امام حسین (ع) و با محوریت واقعه ی عاشورا، سورن دوزی هایی ساده و هنرمندانه انجام داده است. این آثار با نخ های رنگی روی پارچه های مشکی و با تاثیر از نقاشی های قهوه خانه ای خلق شده اند.
زبان ساده و عامیانه ی این تصاویر که با اعتقادات و آیین های مذهبی ایرانیان عجین شده در عین سادگی می تواند گویا و تاثیر گذار برای تمامی اقشار جامعه و عزا داران امام حسین (ع) باشد.

گسترش فضای مجازی و گرافیک / هیئت عاشوراییان اصفهان

این روزها با فراگیر شدن تلگرام و سایر فضاهای مجازی، هنر گرافیک وجهه‌ای عمومی‌تر پیدا کرده. استفاده از هنر گرافیک در اطلاع‌رسانی‌ها و فرهنگ‌سازی‌های هیئت عاشوراییان اصفهان نمونه بارز این ادعاست. این حرکت نشان از آن دارد که در دنیای پیشرفته امروز حتی مجموعه‌های با اصل و ریشه‌ای چون هیئت‌های عزاداری باید پا در عرصه هنر بگذارند تا بتوانند با مخاطب امروز ارتباط بهتری برقرار کنند. طراحی نشانه، معرفی کمپین‌های هیئت، اطلاع‌رسانی سخنرانی‌ها، انتشار فایل‌های صوتی و متنی و مواردی از این دست در قالب طراحی گرافیک، هویت زیبای این هیئت را به تصویر می‌کشد. نکته قابل توجه در کارها، تنوع سبک طراحی آن‌هاست. این مسئله گویای آن است که هیئت، جمعی از افراد مختلف با زمینه‌های فکری متفاوت ولی با هدف مشترک هستند، که گویا هر طرح از مجموعه توسط طراحی مستقل از دیگری طراحی شده است. این موضوع از نگاه تنوع حضور افراد مختلف در هیئت، مثبت به نظر می‌آید ولی از نظر نگاه هویت‌سازمانی یک مجموعه، ببیننده را دچار سردرگمی خواهد کرد. شاید پیدا کردن قالبی یک‌پارچه و در عین حال انعطاف‌پذیر بتواند رویکرد مناسبی برای فعالیت این هیئت در ادامه مسیر خود باشد. فعالیت هیئت‌هایی چون هیئت هنر که هیئت دانش‌جویان و فعالان هنر و رسانه در تهران است که در گذشته به آن پرداخته ایم، می‌تواند الگویی در رسیدن به این هدف باشد.

فعالیت‌هایی این چنین در زمینه انتشار اخبار در فضای مجازی در طول زمان، چشم و ذهن مخاطب را از نظر شناخت بصری ارتقا خواهد داد که این می‌تواند نویدی برای طراحان گرافیک باشد چرا که در آینده با مخاطبانی حرفه‌ای‌تر نسبت به امروز روبه رو خواهند بود.

تصویرسازی‌های سوگواره هنر / حوزه هنری

تولید یک اثر هنری با مضمون دینی و مذهبی آن هم برای نسلی که مدام در معرض آموزه‌های هنر غربی است، مسلماً کار ساده‌ای نیست و نیازمند یک آموزش و پرورش جامع و همه جانبه است. به نظر می‌رسد علی‌رغم ارزش‌های موجود، فضای هنری کشور هنوز در زمینه موضوعات و مفاهیم مذهبی به بلوغ معنوی لازم، جهت رشد و اعتلای هنر دینی نرسیده است. این در حالی‌ است که هر سال در ایامی خاص شاهد برپایی نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های متعدد با محوریت موضوعات دینی هستیم. 

«سوگواره هنر عاشورایی» مهم‌ترین رویداد در عرصه هنرهای تجسمی عاشورایی است، که به همت حوزه هنری برگزار می‌شود. انتظارات از این رخداد مهم بسیار است، شاید کمترین آن جهت‌مند سازی آثار تولیدی در حوزه هنر عاشورایی است. به طوری‌که هنرمندان در عوض تکرار مکررات به سراغ لا‌یه‌های زیرین این حماسه بزرگ بروند و ابعاد مختلف آن را  متناسب با شرایط معاصر، با زبانی امروزی به تصویر درآورند. 

سوگواره هنرهای عاشواریی هر ساله در سه بخش پوستر، تصویرسازی و پرچم، برپا می‌گردد؛ که سال گذشته بخش تصویرسازی هشتمین دوره سوگواره هنر، با دو موضوع حماسه عاشورا و مادر شهید برگزار شد. در این میان از ۱۴۰۴ اثر رسیده به دبیرخانه، ۳۱۰ اثر متعلق به این بخش بودند، که در نهایت ۴۹ تصویرسازی به مرحله پایانی راه یافتند. برگزیدگان بخش حماسه عاشورا، الهه امیر اصلانی با «حضرت علی‌اصغر»، مهدی جواد‌پور با «شش ماهه کربلا» و راحله کریم بخش نویر با «حماسه عاشورا» بودند، که به ترتیب حائز رتبه‌های اول تا سوم شدند. در بخش مادر شهید، کیفیت آثار به گونه‌ای بود که هیأت داوران هیچ اثری را شایسته کسب رتبه نخست ندانست و «معراج» سولماز جهانگیری و «شام غریبان» سمیه علی‌پور، رتبه‌های دوم و سوم را به خود اختصاص دادند.

داوری آثار بخش تصویرسازی دوره هشتم این جشنواره را ابوالفضل همتی آهویی، محمدعلی بنی اسدی و عصمت افضل طوسی بر عهده داشتند.

ورودی مساجد در تهران

مساجد تهران به فراخور بافتی که در آن قرار می‌گیرند،‌ ابعاد، بودجه و سلیقه‌ی طراح و کارفرما طرح‌ها و ورودی‌های متفاوتی دارند. مساجد که طبق سنت نبوی و فرهنگ دینی ما بایستی قلب شهر و فعالیت‌های مردم باشند، در تعامل با چهره‌ی شهر و هم‌سایه‌گان خود چه‌ برخوردی دارند؟ غالب مساجد فعلی تلاش فراوانی کرده‌اند برای دیده شدن. دیده شدن در مقیاس محلی و مقیاس خیابان. برای تشخیص از دوردست، مساجد از یک یا دو گل‌دسته‌ی بلند که گاهی تا ۲۰ متر نیز می‌رسند به هم‌راه گنبدی به رنگ روشن استفاده کرده‌اند. در مقیاس نزدیک نیز تفاوت در مصالح نما، آجرکاری‌های تزئینی، پنجره‌های جناغی و بلند، و از همه مهم‌تر ایوان‌های ورودی با تزئینات فراوان بهره برده‌اند. با وجود تکرار این عناصر در اکثر مساجد شهر، بسته به شرایط اقتصادی منطقه و بودجه‌ی مسجد،‌ کیفیت و کمیت این تزئینات نیز اختلافات فراوان با هم دارند.
اگرچه معمولا این پرداخت ظاهری به اماکن مذهبی نشان از علاقه‌ی مردم به آن‌ها دارد، اما نماسازی فعلی مساجد را می‌توان نشئت گرفته از سنت شاهان مسلمان در طول تاریخ دانست. نگاهی که گاهی به بهانه‌ی جذب بیش‌تر مردم و زیبایی مسجد،‌ آن را با بافت پیرامون‌ش بی‌گانه کرده و از معنویت آن کاسته است. نگاهی به احادیث، درمورد نهی از تزئینات پرطمطراق و گنبد و گل‌دسته نیز تاییدی بر این مدعاست.
اما ای کاش همین عناصر و نماسازی در مساجد نیز با نگاهی مناسب به بافت و هم‌سایه‌گی‌ها انجام می‌گرفت. مصالح ناهم‌گون با محله و فرم‌های کاملا متفاوت گشوده‌گی‌ها،‌ به علاوه‌ی ارتفاع بلند بعضی مساجد آن‌ها را به شکلی نامناسب از اطراف‌ش جدا می‌کند. بسیاری از مساجد به اجبار محدودیت مالی چشم از خرج‌های آن‌چنانی برداشته‌ و بعضی‌‌ هم در نیمه‌ی کار متوقف شده و چهره‌ی نامناسبی به جا گذاشته‌اند.