نقاشی با حروف / علی حاجی اکبری

این آدم‌های بدون چهره چه می‌خواهند بگویند؟! آدمک های بی‌رنگی که گاه بیل و کلنگ دست می‌گیرند، گاهی با شمشیر به مصاف گرگ می‌روند، گاه دست به دست هم می‌دهند و گاهی هم با دستان خود به آسمان اشاره می‌کنند. نقاشی‌های علی حاجی اکبری مانند بسیاری از هنرمندان دیگر مملو از عناصر نمادپردازانه است. او که به خاطر فهم عمیق و خاص از معانی گوناگون، نمادپردازی شخصی خودش را نیز دارد، در یکی از سبک‌هایش با جای‌گزین کردن حروف به جای عناصر تصویری، کمی پرده از این مفاهیم گاه پیچیده برمی‌دارد و مخاطب را به هدف خود نزدیک‌تر می‌کند. البته او حروف را در این مرحله متوقف نمی‌کند؛ در بعضی از آثار با شکل دادن به این حروف  و دخالت دادن آن‌ها در بازی‌های فرمی به آن‌ها بار معنایی بیش‌تر می‌بخشد و البته با استفاده‌ی هدف‌مند از رنگ‌ها بر این منظور خود تاکید می‌کند.
سوای بعضی ضعف‌های تکنیکی که بیش تر در کارهای قدیمی‌تر وی مشاهده می‌شود، مهم‌ترین ضعف حاجی اکبری را می توان غرق شدن در دریافت‌های شخصیش از مفاهیم ونمادها دانست. چرا که در بعضی آثار او، مخاطبان آشنا به هنر نقاشی نیز راه به عمق اثر نمی‌برند و خیلی اوقات مفاهیم جالب و دقیقی که مد نظر هنرمند است به بیننده منتقل نمی‌شود. البته او از ابتدا قالب اینترنتی را برای نشر آثارش انتخاب کرده و در بلاگ شخصی‌ش گاهی برای این آثار جمله یا داستانک‌هایی هم می‌سازد. شاید به‌تر باشد آثار او را مستقیما دنبال کنید.