این پروژه خانه‌ای مسکونی در مساحت 80 مترمربع دوبلکس، در طبقات سوم و چهارم یک آپارتمان است. طراحان این پروژه زوجی بودند که به قصد آغاز زندگی مشترک خودشان این بنا را بازسازی کردند. فضاهای خصوصی در طبقه پایین (سوم) و فضاهای عمومی و مهمان در طبقه فوقانی (چهارم) جای گرفته‌اند. اولین پاسخ به محدودیت فضا استفاده از فضاهای انعطاف‌پذیر و متغیر بود. از جمله‌ی آنها طراحی پیشخوان قابل جابجایی در آشپزخانه بوده که می‌تواند مساحت آشپزخانه و فضای متقابلش را تغییر دهد. از طرفی دیگر به دلیل کمبود فضا و نیاز به گشایش بیشتر تا حد ممکن قلمروها با تغییر در سطوح دربرگیرنده‌ی فضا تعریف شده‌اند و جز سرویس‌های بهداشتی سایر فضاها بدون استفاده از در جدا شده‌اند. پلکان دسترسی به طبقه‌ی فوقانی به شکلی طراحی شده تا کمترین سطح ممکن را اشغال کند. برخورداری مناسب فضاها از نور، استفاده از طاقچه‌های متعدد و فضای زیرپله باعث شده تا محدودیت‌های فضایی کمتر مشکل ایجاد کند. از سوی دیگر زمان محدود برای ساخت پروژه موجب شد تا فاز اجرا با برنامه‌ی زمانی فشرده و سخت‌گیرانه مواجه باشد. این ساختمان را می‌توان از نمونه‌های خوب طراحی در فضای محدود داخل کشور دانست.
