فراخوان مسابقه معماری زیستا

شرکت ویستابست از پیشگامان صنعت پلیمر و تولیدکننده پروفیل در و پنجره یو پی وی سی طی فراخوانی از معماران، مهندسین، طراحان و فعالان صنعت ساخت و ساز، دعوت به عمل آورده تا در  «مسابقه معماری زیستا، راهکارهای معمارانه برای عبور از بحران» شرکت نمایند. 

هدف از برگزاری این مسابقه ارائه راهکاری معمارانه در روزهای نخستین پس از زلزله در شهر تهران است. راه‌حلی برای ایجاد فضایی امن جهت کاهش آسیب های بعدی در شرایط واقعی پس از بحران، ارائه این راه حل صرفاً تولید محصول نبوده و می‌تواند از جنس راهبردهای فضایی بر اساس شناخت دقیق و واقعی شرایط باشد، به طوری که معیارهای داوری را رعایت کند.

معیارهای داوری عبارتند از: 

- ارائه تحلیل از شناخت شرایط پسا زلزله و طرح «پرسش» اصلی.

- چگونگی «پاسخ دهی» به پرسش مطرح شده و انطباق آن ها با ساختار موجود اجتماعی، فرهنگی و اقلیمی سریع و عملی بودن راه حل و در دسترس بودن مقدمات آن.

- دریچه های «نو» در نگاه به پرسش طرح شده.

- امکان استفاده از راه حل در بازه‌های زمانی و مکانی دیگر.

لازم به ذکر است که شرکت کنندگان تنها تا ساعت ۲۴ روز دوشنبه ۴ تیر ماه سال ۱۳۹۷ مهلت دارند آثار ارسالی خود را از طریق وب سایت رسمی مسابقه به نشانی www.zista.vistabest.com ارسال نمایند. 

معماری بایونیک، طراحی طبیعت / فاطمه قارونی

«ساخت و سازهای بشر به منظور تأمین نیازهایش، منجر به سرعت بخشیدن تخریب محیط زیست شده است. یکی از روش‌های توسعۀ پایدار، استفاده از تکنیک‌هایی است که از میلیون‌ها سال قبل توسط طبیعت به کار گرفته و بهینه شده است. بایونیک موضوعی میان رشته‌ای است که با الهام از چگونگی حل مشکلات در طبیعت، جوابی برای مسائل موجود پیدا می‌کند. تقلید آگاهانه به شکل مطالعۀ موردی راه حل‌های موجود در طبیعت، به معنی دست‌یابی به یک بانک اطلاعاتی از راه حل های موفق است که راه‌گشای مشکلات پیش‌روی انسان امروز و نیازهای آن (به خصوص در زمینۀ معماری) است. در این راستا، کتاب حاضر به سه بخش تقسیم می‌شود: 

بخش اول: پیش‌زمینه که شامل دو گفتار و مطالبی است که برای ورود به مبحث بایونیک ضروری است. در گفتار اول، طبیعت به عنوان مبنای الهام و در گفتار دوم، هندسه و ریاضیات به عنوان پلی میان طبیعت و معماری مورد بررسی قرار می گیرد.

بخش دوم: معرفی بایونیک که شمال دو گفتار، مبانی شکل‌گیری و روش‌های طراحی بایونیک است.

بخش سوم: در این بخش، به ارائۀ مطالبی دربارۀ پنج سطح بایونیک پرداخته می‌شود. هر یک از این سطوح در گفتاری جداگانه تحلیل و به رائۀ مثال پرداخته می‌شود.»

آن‌چه ذکر شد بخشی از یادداشت مؤلف، فاطمه قارونی اصفهانی بر ابتدای کتاب «معماری بایونیک، طراحی طبیعت» می‌باشد، که در سال ۱۳۹۴ توسط انتشارت فاطمه قارونی اصفهانی چاپ و به بازار نشر عرضه گردید. 

فراخوان هشتمین جشنواره‌ بین‌المللی عکس فیروزه

سازمان فرهنگی ‌هنری شهرداری تبریز در تداوم فعالیت‌های فرهنگی و هنری خود هشتمین دورۀ جشنواره‌ عکس فیروزه را در دو بخش ملی و بین المللی با هدف استقبال از چشم انداز تبریز ۲۰۱۸ و معرفی توانایی‌های فرهنگی و اجتماعی شهر برگزار می‌نماید. 

بخش بین الملل: معماری جهان اسلام (عکاسی مستند از همه موارد مرتبط با معماری جهان اسلام؛ تمامی عکاسان از سراسر جهان می‌توانند در این بخش شرکت نمایند. این بخش غیرحضوری بوده و نیازی به ثبت نام اولیه اینترنتی نیست و صرفاً تکمیل فرم ارسال آثار کافی است.)

بخش اصلی: چهرۀ شهر (عکاسی مستند [رنگی و سیاه و سفید] از همه‌ی موارد مرتبط با شهر تبریز از قبیل توریسم، شهر و شهروند، زندگی شهری، محیط زیست، ترافیک، ورزش همگانی، نمودهای شهر سالم و مدیریت شهری و ویژگی‌های اختصاصی در رابطه با شهر تبریز، اعم از پوشش، فرهنگ، اغذیه و شیوه‌های زندگی اقلیمیِ شهر تبریز)

بخش ویژه: معماری و زیبایی‌های ابنیه تاریخی و مدرن تبریز (پروژه های عمرانی شهرداری، زیبایی‌ها، جاذبه‌های گردشگریِ شهر در چشم انداز تبریز ۲۰۱۸)

بخش تلفن همراه: عکاسی از همه‌ موارد مرتبط با چهره شهر تبریز.

گفتنی است مهلت ارسال آثارِ بخش بین‌الملل تا ساعت ۲۴ روز شنبه ۱۵ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ می‌باشد و ثبت‌نام اولیه‌ اینترنتی در بخش‌های حضوری نیز از زمان انتشار فراخوان تا ساعت ۲۴ روز چهارشنبه ۵ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ انجام می‌گیرد. علاقه‌مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت فرم ثبت‌نام می‌توانند به وب‌سایت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز به نشانی www.honar.tabriz.ir مراجعه نمایند.

فراخوان دوازدهمین دوره جایزه معماری میرمیران

از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﺎری اﯾﺮاﻧﯽ، ﻣﻌﻤﺎری ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺟﻮﺳﺖ، و ﺣﻘﯿﻘﺖ آن ﮐﻤﺎل اﺳﺖ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮان ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ و ﻣﻌﺎﻧﯽ را ﻣﺎﻧﺎﺗﺮﯾﻦ و واﻻﺗﺮﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ در اﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎری داﻧﺴﺖ. ﻣﻔﺎﻫﯿﻤﯽ ﭼﻮن ﻣﺤﺮﻣﯿﺖ، ﺳﯿﺎﻟﯿﺖ و اﻧﻌﻄﺎف، ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ و ﺗﺪاوم، ﺷﺎدی، وﺣﺪت و ... ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ را ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺟﻮﻫﺮه اﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎری ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺳﺎزد. در اﯾﻦ ﺑﯿﻦ ﺗﺠﻠﯽ ﻣﺎﻫﯿﺖ وﺟﻮدی ﻧﻮر و ﺳﺎﯾﻪ، اﯾﻦ دو ﻋﻨﺼﺮ را از اﺻﻠﯽﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﻮرﻫﺎی زﯾﺒﺎﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﻌﻤﺎری اﯾﺮاﻧﯽ در ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮم ﻗﺮار داده اﺳﺖ و از اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻧﻮر و ﺳﺎﯾﻪ در اﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎری ﺑﻪ ﺳﺎن ﺗﻌﺒﯿﺮی ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺣﻘﯿﻘﺖ، ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ ﻣﯽﮔﺮدد.

ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻌﻤﺎری ﻣﯿﺮﻣﯿﺮان از ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻌﻤﺎران، ﻃﺮاﺣﺎن، داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻣﻌﻤﺎری و اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ، دﻋﻮت ﻣﯽ‌ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺗﺎ در دوازدهمین دوره مسابقه ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ معماری میرمیران ﮐﻪ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﻧﺪﯾﺸﻪ‌ای ﭘﻮﯾﺎ در ﺧﺼﻮص راﺑﻄﻪ «ﻣﻌﻤﺎری» ﺑﺎ «ﻧﻮر و ﺳﺎﯾﻪ» اﺳﺖ، ﺷﺮﮐﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

ﻣﻬﻠﺖ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻃﺮح ﻫﺎ ﺑﻪ دﺑﯿﺮﺧﺎﻧﻪ ﺑﻨﯿﺎد ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ۱۶:۰۰  روز ﺳﻪ ﺷﻨبه مورخ ۹۶/۱۱/۱۶ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻋﻨﻮان ﺗﻤﺪﯾﺪ نمی گردد. زﻣﺎن داوری ﻃﺮح‌ﻫﺎ نیز روزهای ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺷﺸﻢ و دوﺷﻨﺒﻪ ﻫﻔﺘﻢ اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه می‌باشد. هم‌چنین ﻧﺘﺎﯾﺞ داوری و اﻫﺪاء ﺟﻮاﯾﺰ  نیز در ﻣﺮاﺳﻢ ﯾﺎدﻣﺎن و ﺟﺎﯾﺰه ﻣﻌﻤﺎری ﻣﯿﺮﻣﯿﺮان در روز دوﺷﻨﺒﻪ ﺳﻮم اردﯾﺒﻬﺸﺖ ﺳﺎل۱۳۹۷  ﻣﻘﺎرن ﺑﺎ روز ﻣﻌﻤﺎر در ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان اﯾﺮان اﻋﻼم ﻣﯽ ﮔﺮدد.

اﺳﺎﻣﯽ ﻫﯿﺌﺖ داوران اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺣﺮوف اﻟﻔﺒﺎ ﺑﺪﯾﻦ ﺷﺮح ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ: ﺟﻨﺎب آﻗﺎی آﯾﺪﯾﻦ آﻏﺪاﺷﻠﻮ، ﺟﻨﺎب آﻗﺎی دﮐﺘﺮ اﯾﺮج اﻋﺘﺼﺎم (رﯾﺎﺳﺖ ﻫﯿﺌﺖ داوران)، ﺟﻨﺎب اﻗﺎی دﮐﺘﺮ داراب دﯾﺒﺎ، ﺟﻨﺎب آﻗﺎی مهندس ﻓﺮﺷﺎد ﻓﺮﻫﯽ، ﺟﻨﺎب آﻗﺎی ﻣﻬﻨﺪس ﺳﯿﺪ ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﻗﻬﺎری ، ﺟﻨﺎب آﻗﺎی ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻣﺤﻤﻮد ﮔﻼﺑﭽﯽ و ﺟﻨﺎب آﻗﺎی ﻣﻬﻨﺪس ﺣﻤﯿﺪ ﻣﯿﺮﻣﯿﺮان.

علاقه‌مندان جهت شرکت در این مسابقه و کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به وب‌سایت بنیاد معماری میرمیران به نشانی www.mirmiran-arch.org مراجعه نموده و یا از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻠﻔﻦﻫﺎی 88058827 و 88615869 و ﭘﺴﺖ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻌﻤﺎری ﻣﯿﺮﻣﯿﺮان ﺑﻪ آدرسEmail:[e-mail] ﺗﻤﺎس ﺣﺎﺻﻞ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ. گفتنی است دبیرخانۀ مسابقۀ معماری میرمیران نیز  واقع در تهران، خیابان وﻧﮏ، خیابان ﻣﻼﺻﺪرا، ﺷﯿﺮاز ﺟﻨﻮﺑﯽ، ﮔﺮﻣﺴﺎر ﺷﺮﻗﯽ، ﭘﻼک ۱۴ می‌باشد.

نگاهی به مفهوم سبک در مقالۀ «تدوین شکل و دشواری‌های معماری معاصر ایران»

مقاله‌ای که در این اختصار به مفهوم سبک از منظر آن پرداخته شده، مقالۀ «تدوین شکل و دشواری‌های معماری معاصر ایران» نوشتۀ دکتر منصور فلامکی است که در دومین شمارۀ نشریۀ هنرهای زیبا به انتشار درآمده. در این مقاله نویسنده از نارسایی و سردرگمی ناشی از جهالت معماری معاصر ایران سخن گفته و این معماری را نیازمند اندیشه دانسته است؛ اندیشه‌ای که بتوان با آن سنجیده‌تر به آفرینش معماری دست یافت.

بازآفرینی سه‌بعدی کاخ آیینه‌خانه اصفهان/ محمد یزدی‌راد

بازآفرینی بناهای تاریخی از طریق مدل‌سازی در فضای سه‌بعدی یکی از روش‌هایی است که امروزه برای مستندسازی آثار تاریخی معماری به‌کار می‌رود. این کار مزیت‌های متعددی دارد که از جمله مهمترین آنها گویایی تصاویر سه‌بعدی در انتقال اطلاعات بناست. این مزیت استفاده از مدل‌سازی سه بعدی را در پژوهش‌های تاریخ معماری و پروژه‌های مرمت بنا ضروری می‌کند. اهمیت این روش وقتی بیشتر دانسته می‌شود که بنای شبیه سازی شده، آسیب دیده و یا کاملا تخریب شده باشد. در این صورت فرآیند مدل‌سازی خود نیازمند پژوهشی‌هایی است تا بتواند شبیه‌سازی را با دقت هرچه بیشتر به انجام برساند.

آتلیه هنر و معماری نور اصفهان در همین زمینه اقدامات قابل توجهی انجام داده است. یکی از کارهای شبیه‌سازی این گروه مربوط به پروژۀ محمد یزدی‌راد است که در بخشی از پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد خود به  شبیه‌سازی کاخ آیینه‌خانه اصفهان پرداخته است. این کاخ، که امروزه هیچ اثری از آن باقی نیست، از کاخ‌های تخریب شدۀ صفوی در زمان ظل السلطان به‌شمار می‌آید. در مطالعات اولیۀ  این پروژه از اسناد مکتوب و مصور استفاده شده است و پس از آن مدل سه‌بعدی، که کیفیت قابل توجهی برخوردار است، با استفاده از نرم افزارهای 3ds Max, V-Ray, Photoshop ارائه شده است. 

اسناد مکتوب به‌کارگرفته شده در این پروژه، شامل گزارش‌های مورخین و سفرنامه‌های سیاحان ایرانی و اروپایی همچون تحویلدار، شاردن و کمپفر است. اسناد تصویری به کار گرفته شده نیز، شامل اسکیس‌ها و نقشه‌های ترسیمی توسط هیئت فرانسوی پاسکال کوست و اوژن فلاندن و همچنین عکس‌های گرفته شده توسط مهندس تلگراف آلمانی و ارنست هولستر مربوط به پیش از تخریب بناست. اما از آنجاکه اسناد و مدارک برجای مانده برای پرداختن به جزئیات بنا در شبیه‌سازی کافی نبودند؛ لذا در این بازآفرینی، پژوهشگر به بررسی معماری سایر کاخ‌های ساخته شده در زمان صفویه پرداخته و از بناهای هم عصر با کاخ آیینه‌خانه، مانند کاخ‌های چهلستون، عالی قاپو، هشت بهشت و تالار اشرف نیز الهام گرفته است.

تغییر سبک معماری مساجد ایران

مفاهیمی همچون نیایشگاه و پرستشگاه از دیرباز در ادوار و ادیان مختلف وجود داشته است که با ظهور اسلام رنگ و بویی تازه گرفت و این مفاهیم در کالبدی جدید به نام مسجد جانی دوباره گرفت.این مساجد در ابتدا بسیار ساده و بدون تکلف ساخته می شدند به گونه ای که نخستین مسجد (مسجد پیامبر در مدینه) با سنگ لاشه و ابتدایی ترین مصالح و به شیوه شبستانی بنا شد.این شیوه ساخت (شبستانی) تا مدت ها ادامه داشت تا اینکه در قرن چهارم هجری با کناررفتن ستون ها، معماری مساجد از شبستانی به ایوانی تبدیل شد. با گذر زمان هرچند که عناصر و شاکله اصلی همچون گنبد، مناره، محراب و... حفظ شد اما سبک معماری مساجد سمت و سویی دیگر گرفت و تلاش معماران برای نمایش ابهت، شکوه و زرق و برق در آنها بیشتر شد. زیاد شدن ارتفاع مناره ها، بیشتر شدن تزیینات و استفاده از رنگهای مختلف در تزییتات وهمچنین به کاربردن تکنولوژی های جدید همچون گچ بری، کاشی معرق وهفت رنگ و... در دوره های مختلف تاریخی برای رسیدن به این هدف به کاربرده شد.اما مشکل اصلی از آنجایی شروع شد که این روند ادامه یافت تا اینکه نمایش شکوه و عظمت  به هدفی اصلی و مهم در طراحی مساجد مبدل گشت که این امر منجر به افول معماری مساجد در دوره قاجار و پس از آن شد.

ایران با وجود معماری غنی خود و به عنوان کشوری اسلامی از هزار تا ۱۵۰ سال پیش بهترین نمونه های مساجد را دارا بوده است اما متأسفانه معماران و طراحان امروز اسیر زرق وبرق و مسائل حاشیه ای شده اند.چرا که برای ساخت مساجد مدرن سعی می کنند تا دقیقاً همان عناصر سنتی همچون گنبد و مناره را با مصالح و مفاهیم جدید پیوند بزنند که این امر نتیجه ای جز ناهمخوانی عناصر و معماری بی هویت در مساجد نداشته است.مساجدی که در ۱۵۰ سال اخیر ساخته شده اند دارای هویتی واحد و یکپارچه نیستند و نمی توان الگویی منطقی برای آنها یافت.هرچند که در این میان نمونه های موفقی هم وجود دارد اما نادیده گرفتن یک اصل مهم برای طراحی مکانی مقدس همچون مسجد؛ یعنی القای حس آرامش و معنویت و ترکیب هنرمندانه آن با مدرنیته منجر به پیدایش چنین آشفتگی و بی نظمی ای در معماری مساجد شده است و مساجدی که روزی به عنوان مفاخر معماری ایران به شمار می رفتند و چشم نواز بودند به عناصری ناموزون و نامتناسب با بدنه شهر تبدیل شده اند.