طراحی خانه برای اعضای یک خانواده که اکنون اعضای آن در شرف استقلال و تشکیل کانون‌های زیستی مستقل هستند. چالش اصلی این پروژه طراحی واحدهای سکونتی به گونه‌ای است که ساکنان ضمن هم‌زیستی خانوادگی بتوانند فاصله و عملکرد مستقل نسبت به یک‌دیگر را تجربه کنند. مجموعه‌ی کلی ساختمان قابلیت پاسخگویی به عملکردهای افراد مختلف خانواده را دارا است. واحدهای سکونتی فرزندان در طبقات مختلف گسترده شده‌اند و به این ترتیب مساحت مورد نیاز هر واحد تامین می‌شود. فضاهای خدماتی خانوادگی مشتمل بر سالن‌های ورزشی و استخر و... در زیرزمین واقع شده‌اند و در طبقه بالاتر پارکینگ مجموعه جاسازی شده است. طبقه مربوط به والدین در کل طبقه‌ی فوقانی (همکف) طراحی شده است. یک فضای خالی عمودی مرکزی مجموعه را به دو بخش تقسیم می‌کند و نورگیری فضاهای داخلی را راحت‌تر می‌کند. واحدهای سکونتی فرزندان هر یک در دوسوی این فضای خالی شکل گرفته‌اند و یکی در دوطبقه و دیگری در سه طبقه طراحی شده. توجه به نفوذ نور طبیعی در نقاط مختلف این بنا، ارتباط بصری عمودی در کل بنا و درون واحدها و نیز تعبیه‌ی عرصه‌های رشد و پرورش گیاهان از جلوه‌های چشم‌گیر آن است. مصالح به کار رفته در نمای این ساختمان سنگ و آجر است که با هارمونی رنگی در این طیف می‌توانند گرمای سکونت در کالبد بنا را معرفی کنند. ترکیبات حجمی متنوع، استفاده از نورگیر مرکزی به‌عنوان فیلتر ورودی، بازنمایی نقش پراهمیت خطوط در جهت دهی به فضا از دیگر نکات طراحی این بنا هستند.
