هدف اصلی این پروژه، که در سال ۱۳۹۱، در خیابان ویلای تهران به اجرا درآمد؛ دست‌یابی به یک نمونه‌ی اولیه (پروتوتایپ) نما بود؛ که با حفظ ویژگی‌های زیبایی شناسانه‌ای که ارائه می‌دهد، قابلیت تطبیق با وضعیت سایر شعب بانک ملت را داشته و به نوعی معرف هویت این بانک نیز باشد.
مهمترین مسئله در طراحی نمای این پروژه، طراحی پوسته‌ای یکپارچه بوده که تمام بخش‌های آن مکانیزم و فرم مشابهی داشته باشند و از ترکیب عناصری نظیر درب، پنجره، بازشو و... بر روی نما پرهیز شود. پوسته‌ای که همه‌ی نیازها را به تنهایی برآورده کند؛ امنیت، روشنایی، دیده محدود به خیابان، عابربانک و ... .
شکل‌گیری طرح اصلی نما، از ایده‌ای ساده و دم دستی شکل گرفت. اگر کاغذ A4 را بخشی از نما فرض کنیم؛ تا کردن خطوط برش، ورود نور را به فضای داخل امکان‌پذیر می کند. در حالی که سطوح تا خورده، استقامت بهتری را در مقابل خمش عناصر افقی در اثر نیروی جاذبه یا سعی در نفوذ به داخل شعبه، به منظور سرقت فراهم می‌آورد.
در اولین بررسی، برای انتخاب مصالح نمایی که ایده‌ی اصلی آن شکل گرفته بود، فلز به علت توانمندی بالایش در خمش و برش، مورد توجه قرار گرفته و از میان فلزهای موجود نیز مس، به دلیل رنگ گرم و آشنای آن انتخاب شد. به علاوه، نمای اغلب ساختمان‌ها در شهر تهران، با هاله‌ای از تنالیته رنگ خاکستری احاطه شده؛ و مس این قابلیت را داشت که ضمن متمایز کردن ساختمان از محیط پیرامونش، فرم اصلی نما را که به عنوان پروژه نمونه (pilot)، پیشنهاد شده بود را هویت بخشی کند.
