برگزاری سلسله جشنواره‌های فجر، در عرصه‌های مختلفی چون، هنرهای تجسمی، سینما، تئاتر، موسیقی و مُد سبب شده تا بهمن، بهار اهل هنر باشد. در این میان جشنواره بین‌المللی هنرهای تجسمی با زیر مجموعه‌ای وسیع از رشته‌های متعددی همچون تصویرسازی، خوشنویسی، سرامیک، عکاسی، کاریکاتور، گرافیک، مجسمه‌سازی، نقاشی، نگارگری و هنرهای جدید، یکی از گسترده‌ترین جشنواره‌های هنری کشور به حساب می‌آید.
به همین سبب هر ساله دبیرخانه ی جشنواره، اهداف خاصی را برای آثار ارسالی مشخص می‌کند تا چهارچوب محتوایی جشنواره تجسمی فجر شکل گیرد و داوری آثار بهتر و دقیق‌تر انجام پذیرد. البته در این چند سال، تجربه نشان داده که این اهداف بیشتر جنبه تشریفاتی دارند تا بهبود ساختار هنری کشور. به همین علت در هر اثری می‌توان محتوایی هم‌سو با اهداف جشنواره یافت. اما در فراخوان امسال از همین هدف‌گذاری تشریفاتی و مرسوم نیز خبری نیست و مهمترین و گسترده‌ترین جشنواره هنرهای تجسمی جمهوری اسلامی ایران به‌سان هر جشنوارهای، صرفا به ارائه رویکرد و توضیح شرایط و مقررات و نمایش ایده ای اصیل و مفهومی هنرمندانه بسنده کرده است.
در سال‌های گذشته هر چند شاهد اهداف کلی و تکرار شونده‌‌ای چون، ارج نهادن به هنر معنوی و شناسایی نظری ارزش‌های هنر متعالی انقلاب اسلامی و... بودیم با این حال بودنشان مسیر و جهت پیش روی مهمترین جشنواره هنرهای تجسمی کشور را مشخص می‌ساخت و همچون فیلتری مانع ورود و ظهور برخی کج اندیشی‌ها به حساب می‌آمد. اما باتوجه به وضع پیش رو باید منتظر اتفاقات و تغییرات اساسی در هشتمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر بود، چرا که حذف هدف‌های انقلاب از جشنوارهای به این بزرگی، اتفاق کوچکی نیست.
