«اگر آخرین تئاتری را که دیده‌ایم یک بار دیگر در ذهن مرور کنیم، به تناسب نوع اثر و شکل اجرایی‌اش می‌توان ارتباطش را - البته با شدت و ضعف‌هایی- با ادبیات، معماری، نقاشی، موسیقی، گرافیک، عکاسی و حتی سینما بررسی و از نو تحلیل کرد. در واقع یک اجرای نمایشی به خصوص در شکل معاصرش، نیازمند تلفیقی دقیق، ماهرانه و تا حدودی مینیمال از تمام هنرها است.
هنر تئاتر اساساً هنری دیدنی است، و حس بینایی پرکاربردترین ابزار مخاطب به شمار می‌آید. در این هنر، هنرمند فارغ از آن‌چه که به شکل کلام بر زبان بازیگران جاری می‌شود، با به کارگیری بیان بصری و دیداری می کوشد به ایجاد چالش‌های مرتبط با مفهوم نمایش‌نامه بپردازد. این‌جا است که شناخت سواد بصری برای هنرمند تئاتر امری ضروری جلوه می‌کند.
کتاب حاضر با مروری بر اصول هنرهای تجسمی آغاز می‌شود و می‌کوشد بیش از ورود به بحث اصلی –جایگاه سواد بصری در اجرای تئاتر- شرحی دقیق و علمی از اصلی‌ترین عناصر بصری هم‌چون نقطه، خط، سطح، حجم، بافت و ریتم و هم‌چنین کیفیت‌های بصری هم‌چون تعادل، تناساب و فضا را به دست دهد. هنگامی که به نیمه بعدی کتاب وارد می‌شویم، هر یک از موارد فوق در صحنه‌ی تئاتر بررسی می‌شوند»
بخشی از مقدمه کتاب «سواد بصری در طراحی صحنه تئاتر» نوشته مهگان فرهنگ و سعید ذوالنوریان که در سال ۱۳۹۳ توسط انتشارات کتاب آبان چاپ و منتشر گردیده است.
