یک اسباب بازی مناسب، علاوه بر عنصر جذابیت، باید با الگوهای فرهنگی جامعه ی کودک نیز سازگار باشد. اما آیا همه کشورها توان تولید اسباب بازی هایی متناسب با فرهنگ خود را دارند؟ متاسفانه با روند پیش رو و با ورود به دهکده جهانی، دیگر پرداختن به مسائل فرهنگی–عقیدتی، اعتبار و ارزش خود را تا حد زیادی از دست داده و در این میان بزرگ ترین تولید کننده اسباب بازی در جهان، یعنی ایالات متحده آمریکا با داشتن بازاری 22 میلیارد دلاری، بیشترین سود را از آن خود کرده است. زیرا علاوه بر صادرات میلیاردی، فرهنگ خود را نیز از طریق همین اسباب بازی ها و البته بازی های رایانه ای به کشورها صادر می کند. به بیان ساده تر باید گفت آمریکا از اسباب بازی ها به عنوان سفیران فرهنگی خود حداکثر استفاده را می کند، تا همه را به نوعی وارد این دهکده جهانی کند، اما آیا فرهنگ غنی ایران اسلامی هم برای ورود به این دهکده سرخَم می کند؟
تولید اسباب بازی امر پر هزینه ای است که با توجه به واردات بی رویه آن از کشورهایی همچون چین، بازده و سودی برای تولید کنندگان داخلی ندارد و اگر بنا بر تولید باشد، باید این گام مهم با مساعدت یک ارگان دولتی و همکاری بخش خصوصی صورت پذیرد. تا زمینه ورود محصول به بازار و اقدامات بعدی برای فروش و ایجاد فضای عرضه و تقاضا فراهم شود. فرهنگ و اعتقاد امر مهمی است که از سنین پایین باید کودک را با آن آشنا کرد تا سبک زندگی اسلامی یا به بیان صحیح تر، سیره زندگی اسلامی را بیاموزد.
دهکده جهانی جایی نیست که در آن بشود از اعتقادات صحبت کرد، به خصوص اگر از جنس اسلام باشد! به همین جهت برخی از کشورهای اسلامی، در یک حرکت خلاق، برای ترویج و آموزش دین اسلام، اقدام به ساخت اسباب بازی هایی با رویکرد سرگرمی-آموزشی داشته اند. بازی هایی که نه تنها کودک را سرگرم می کند بلکه در ناخودآگاه او ریشه اسلام را هم پرورش می دهد. اسباب بازی هایی متنوع، استاندارد و جذاب که می توانند خود را در حد جهانی معرفی کنند و چه بهتر که تولیدکنندگان ایرانی نیز این فرصت را غنیمت شمرده و با تولید اسباب بازی هایی اسلامی به این عرصه ورود جدی پیدا کنند.