آخرین کرکس

با جستجوی کوچکی در اینترنت پیدایش کردم. نام مورد جستجو موشن کمیکی سیزده قسمتی با نام " آخرین پرواز کرکس" بود.موشن کمیک یا داستان مصور متحرک مانند یک استوری ریل می ماند که بر روی فضای مجازی رواج یافته است. در این نوع تصویری حرکات محدود شخصیت ها، افکت های تصویری و حرکت دوربین همراه با دیالوگ شخصیت ها و راوی اثر دیده می شود. به نظرم می رسد کمیک موشن یکی از بهترین فرمت هایی است که می تواند در بازار داخلی استفاده گردد. با توجه به این که تعداد افراد درگیر تولید آثار انیمیشن ایرانی محدود هستند گونه هایی مانند کمیک موشن و موشن گرافیک که به افراد کمتری برای تولید نیاز دارند، در آینده رشد بیشتری خواهند داشت. از این نکته که بگذریم به داستان این موشن می رسیم. چند سال پیش نیروهای اطلاعاتی ایران توانستند بر روی آسمان ایران هواپیمایی را بر زمین بنشانند و عبدالمالک ریگی تروریست قصی القلب فعال در جنوب شرق ایران را دستگیر کنند. معرفی ریگی و چگونگی دستگیری او به صورتی سینمایی به تصویر در آمده، می خواهم بگویم این داستان مصور حتی ظرفیت تبدیل شدن به یک فیلم سینمایی را هم داشت اما تولید کنندگان این نوع بیان را پسندیده اند و انصافا هم روایت و طراحی و صداگذاری ارزنده ای دارد. همان طور که در کارهای سینمایی و حتی انیمیشن از افزونه هایی برای افزایش پیاز داغ داستان استفاده می شود، این روایت هم مستثنی نیست. برخی صحنه های اکشن، حضور داستانی عشقی در تیم اطلاعاتی پیگیر پرونده ی ریگی با حضور بانویی فعال در تیم اطلاعاتی از جمله ی این عناصر افزوده است اما در نگاه کلی سازمان اوج توانسته داستانی را به  زیبایی بیان کند.

معرفی بازی گشت پلیس / استودیوی نور و حرکت

آموزش نکات شهروندی جهت ارتقاء امنیت از مسائلی است که کمتر به آن پرداخته شده است. عدم آگاهی شهروندان نسبت به رفتار صحیح در موقع بروز ناامنی و چگونگی پیشگیری از حوادث، در کنار عوامل دیگر منجر به افزایش بزه و کاهش امنیت شهروندان در شهر می‌شود. بازی "گشت پلیس" حرکتی قابل توجه از سوی ناجا جهت رفع این خلأ بزرگ است. یک حرکت فرهنگی قابل قبول و جذاب که در تلاش است برخی از اصول رفتاری صحیح را آموزش دهد تا از آسیب ناهنجاری‌ها و بزهکاری‌های جامعه بکاهد. استودیوی هنر نور و حرکت برای ساخت این بازی برخی خیابان‌ها و ساختمان‌های مهم مرکزی تهران را شبیه‌سازی کرده‌اند. گرافیک تولید شده برای مدل‌سازی شهر چندان چنگی به دل نمی‌زند. زاویه‌ی دید محدود شده و فاقد تنظیم آزادانه ممکن است ارتباط موثر با فضای بازی را کمتر کند. کیفیت پایین بناها، معابر، میادین و خودروها فضا را تا حد زیادی غیرواقعی جلوه می‌کند. اما چیدمان مناسب خیابان‌ها، ساختمان‌های مهم شهر و ایستگاه‌ها اتوبوس احساس عبور از خیابان‌های تهران را القاء می‌کند. سناریوی بازی به این شکل است که یک مامور جوان ضمن گشت‌زنی در سطح شهر به انجام ماموریت‌های بعضا پرهیجان محوله می‌پردازد و در این حین کاربر را با نکات ایمنی و پیشگیری نیز آشنا می‌سازد. ارتباط صوتی شخصیت بازی با مرکز فرماندهی و نیز سخن گفتن با کاربر از کیفیت خوبی برخوردار است. همچنین کات سین‌های سینمایی در میانه‌ی بازی جهت پیشبرد اهداف داستانیی سناریو با کیفیت قابل قبولی  طراحی شده‌اند.

در مجموع سناریوی مناسب، فضاسازی خوب، لذت رانندگی در خیابان‌های تهران، ارتباط خوب با کاربر و قابلیت‌های جانبی این بازی می‌تواند بازیکن را تا چندین روز سرگرم خود نگه دارد.

انیمیشن فوتو / مریم خلیل زاده

استفاده از عناصر تصویری و موضوعات قدیمی و خاطره انگیز در انیمیشن که بیشتر در سال های اخیر رایج شده است و از هنرهای امروزی به شمار می رود، می تواند جذابیت خاصی برای مخاطب داشته باشد.
انیمیشن کوتاه فوتو (عکس)، ساخته ی مریم خلیل زاده، روایتگر تهران قدیم است با همه ی جزئیات آن از قبیل کوچه ها و خیابان ها، سینما ها، مغازه ها، لباس های مد روز، اتومبیل های قدیمی و... در پس زمینه ی این انیمیشن صدای موسیقی های قدیمی کوچه و خیابان و رادیو های آن دوره شنیده می شود و روند داستانی آن با قاب عکس هایی پیش می رود که یکی یکی متحرک می شوند و زنی روایت تصویری زندگی خود را نشان می دهد.  درون این قاب ها عکس هایی مربوط به صحنه های مختلف از زندگی روزمره ی تهران قدیم است و تصاویر بر اساس عکس های واقعی اما با رنگ و بوی تصویر سازی و کاریکاتور خلق شده اند. 
مریم خلیل زاده هنرمند انیماتور و دارای مدرک کارشناسی ارشد انیمیشن از دانشگاه هنر است و تا کنون فیلم های کوتاه بسیاری را تولید کرده که آخرین فیلم وی نیز در جشنواره فیلم کوتاه تهران جایزه ی بهترین متحرک سازی را دریافت کرده است.

بچه های ساختمان گلها / مرکز اوج

"بچه های ساختمان گلها" نام پویانمایی ای است که اخیرا از شبکه ی پویا برای گروه خردسالان پخش شد. داستان این مجموعه راجع به دختر بچه ای به نام حسنا است که در ساختمان گل ها زندگی می کند و هر روز برای حسنا و دوستانش اتفاقات جالب و آموزنده ای می افتد.
این اثر هم از نظر داستانی جذاب و آموزنده است و هم از لحاظ تکنیک ساخت، کیفیت بالایی دارد و در رقابت با انیمیشن های خارجی بسیار موفق عمل کرده است. در بخش شخصیت پردازی بسیار قوی عمل شده است و هر کدام از کودکان و والدین این مجموعه دارای ویژگی های اخلاقی متناسب با ظاهرشان هستند. رنگ آمیزی شاد و فضاسازی زیبا از دیگر جذابیت های این اثر است.
پویانمایی نود و یک قسمتی "بچه های ساختمان گلها" به کارگردانی حسین صفارزادگان و به تهیه کنندگی استودیو صبیان در مرکز اوج کودک و نوجوان تهیه شده است.

بابانوئل به شرق می آید/ خانه ی پویا نمایی انقلاب اسلامی

انیمیشن کوتاه«بابانوئل به شرق می آید» به تهیه کنندگی خانه پویانمایی انقلاب اسلامی و کارگردانی حمید  حقانی  و  طراحی شخصیت محمد خیراندیش نزدیک به یک سال گذشته تولید و در آستانه ی سال جدید میلادی پخش شد. هم زمانی پخش این انیمیشن با انفجارهای تروریستی در ترکیه واکنشی جهانی را هم در برداشت. قسمت دوم این مجموعه  با نام «بابا نوئل در پاریس» نیز اندکی پس از انتشار قسمت اول پخش شد.

در قسمت اول بابانوئل برای کودکان شرقی و با توجه به طراحی فضا جایی در کشورهای عربی هدیه ی سال نو می آورد وکودکی انتظار این هدیه را می کشد. هویت اصلی بابانوئل مشخص نیست و با پیشرفت داستان متوجه می شویم که او یک شخصیت داعشی است  و بمب بر سر کودکان شهر می ریزد و همه جا را به آتش و خون می کشد.
در قسمت دوم بابانوئل یا همان شخصیت داعشی به پاریس می رود و بمبی  که به نظر یک هدیه می رسد بر فراز شهر می افتد.
بسیاری براین باورند که داعش دست پرورده ی  قدرت طلبان غربی و مزدوری آمریکایی است. کسانی که به نام اسلام و برای پول سعی بر بد نمایی وجهه ی حقیقی اسلام عزیز دارند. چنین دیدگاهی به صورت یک داعشی در لباس بابانوئل نمایان است. عملیات های تروریستی که در جای جای خاورمیانه به ویژه عراق و سوریه رخ می دهد در قسمت اول این انیمیشن به صورت انفجارهای مکرر در یک شهر عربی با نخل های فراوان دیده می شود. پسر کوچکی که در این شهر به عنوان ساکن حقیقی و مسلم واقعی معرفی می شود در قسمت دوم مورد اتهام غربیان قرار می گیرد در واقعیت نیز اروپاییان تفاوت چندانی میان باورهای کاذب داعش و باورهای اصیل و انسان ساز شیعی قائل نیستند. در پایان انیمیشن نیز، بر مزدور بودن داعش با استفاده از نمایش دسته ای از اسکناس های دلار در دستان بابانوئل دروغین  تأکید می شود.  این فیلم های کوتاه به خوبی توانسته اند پیامی که مورد نظر کارگردان و تهیه کننده بوده را منتقل کنند اما با تماشای این آثار سوالاتی نیز در ذهن شکل می گیرد.
چرا در نمایش یک شهر در شرق و خاورمیانه فقط غم، فقر و سیاهی را می بینیم؟ هیچ کنشی مبنی بر وجود ارزش های اسلامی و حتی بومی این منطقه که موجب شادی مردمان آن باشد دیده نمی شود. گویی  که شرقیان هویتی ندارند و منتظر کالاهای غربی و ارزش های فرهنگی غربی هستند.  در فضای سنتی شهر هیچ المان غربی وجود ندارد با این حال تنها یک بورد تبلیعاتی غربی درست در مقابل خانه ی کودک وجود دارد. چرا یک رسم محبوب غربی که همان دریافت کادو از بابانوئل است این چنین بدنمایانده شده است؟ زمانی که وارد فضای غرب می شویم همه جا رنگین است که در تضاد با فضای شرقی پر از شادی و مهر و نشاط به نظر می آید اما ساکنان آن بویی از محبت ندارند به طوری که حتی به یک ناتوان جسمی هم کمک نمی کنند وقتی که  در قسمت دوم بمبی بر فراز شهر از  ارتفاع بالا رها می شود منفجر نمی شود که این هم جای ابهام و از نظر منطقی جای سوال دارد. چگونه یک انسان نابینا متوجه حضور یک کادوی شب کریسمس می شود؟ در مجموع فیلم نامه ی قسمت دوم در مقایسه با قسمت اول ضعف بیشتری دارد.
استفاده ی ابزاری از کودکان و ناتوانان جسمی در این دو انیمیشن جالب نیست به طوری که مسلم حقیقی با محبت، آرام و معصوم و منفعل و بی دفاع معرفی شده و انسان غربی هم که قربانی تروریسم است ناتوان جسمی است. انتخاب این نوع شخصیت ها جلب توجه می کنند و ازنظر احساسی تاثیر بیشتری می گذارند  اما باید دید که در حقیقت حافظین اصلی و مدافعین واقعی سرزمین های اسلامی این چنین بی دفاع و ضعیفند؟  هم چنین حامیان غربی جریان تروریسیتی داعش اصلا در این مجموعه نمایش داده نشده اند و غربیان انسان هایی بدون درک، بدون وجدان و بی محبت   هستند که این نمایش غرب نیز در تقابل  با واقعیت است. 
در پایان باید گفت این آثار از نظر تکنیکی قابل قبول هستند ولی با توجه به کم کاری فرهنگی رسانه های اسلامی و شیعی  که دایه دار دفاع از ارزش های دینی هستند و ترویج پیامی کم عمق که بر روی مخاطبین غربی حتی اثر منفی هم دارد ، این فکر به ذهن می آید که شاید این نهادها تنها می خواهند به شعاری بسیار آشکار اکتفا کنند تا  فقط نشان دهند که تلاش می کنند نه اینکه تاثیری واقعی و کارآمد داشته باشند.

رهایی از بهشت / علی نوری اسکویی

در سال نود و پنج «رهایی از بهشت» تنها اثر انیمیشن حاضر در بخش رقابتی جشنواره سی و پنجم فیلم فجر بود، که ساخت آن قریب به چهار سال از مرحله‌ ایده پردازی تا اتمام تولید به طول انجامید. این اثر سینمایی که توسط انجمن هنرهای تجسمی انقلاب و دفاع مقدس تهیه شده، هرچند در ظاهر دربارۀ زندگی نویسندۀ داستان‌های کمیکی است که ناگهان وارد فضای داستان‌هایش  می‌شود، اما در واقع به نوعی روایتگر زندگی شهید دکتر مصطفی چمران است، که با زندگی وی در آمریکا و لبنان آغاز و سپس در ایران دنبال می‌شود.

نکته برجسته و اصلی این اثر، برخورداری از یک خط داستانی قوی و جذاب است، که در کنار اجرایی قابل قبول، توانسته «رهایی از بهشت» را نسبت به سایر انیمیشن‌های ایرانی ساخته شده در چند سال اخیر به اثری شاخص بدل نماید. داستانی که به نظر می‌رسد به دلیل وجود شخصیت‌های خاص و جهانی و به نوعی غریبه، به تصویر کشیدن آن نه تنها دشوار است بلکه فقط درقالب انیمیشن میسر و ممکن می‌باشد. 

گفتنی است در ساخت این اثر سینمای از دو تکنیک دو بعدی و سه بعدی درجهت تفکیک فضاهای قصه استفاده شده است. همچنین گرافیک و فضای کلی اثر شبیه به نقاشی است، به طوری‌که در بخش‌هایی از کار شاهد استفاده از تاش‌های نقاشی با آبرنگ در فضای سه بعدی هستیم. در واقع سازندگان برای رسیدن به چنین نکته‌ای، بعضی از نشانه‌های تصویرسازی کتاب‌های نقاشی را وارد فضای سه بعدی نموده و گرافیکی شبیه به کتاب‌های کُمیک، اما متحرک خلق نموده‌اند.

انیمیشن سینمایی «رهایی از بهشت» به کارگردانی علی نوری اسکویی که در بخش مسابقۀ این دوره از جشنواره فیلم فجر حضور داشت، درنهایت با بی‌مهری تمام از سوی برگزارکنندگان در بدترین زمان ممکن در جشنواره به نمایش درآمد و متاسفانه با وجود داشته‌های فراوان مورد بی‌توجهی هیأت داوران قرارگرفت. چنان که حتی کارگردان اثر در یادداشتی از عوامل خود برای شرکت در این جشنواره عذرخواهی نمود!

تشکیل صنف انیمیشن

تشکیل صنوف در صنایع مختلف امکان حمایت از حقوق کارگران و دنبال کردن مطالبات کارفرمایان را به صورت رسمی، منظم و قانونی فراهم می کند. به تازگی با تلاش چند تن از فعالین انیمیشن و پیگیری چند ساله ی آنان صنف کارگران انیمیشن  فعالیت رسمی خود را آغاز کرده است. تشکیل این صنف سبب شده است تا کارشناسان انیمیشن از تهیه کننده، کارگردان، نویسنده، انیماتور، طراح کانسپت، مدرسین انیمیشن و غیره گرد هم آیند و با برگزاری جلساتی منظم با تاریخچه ی تشکیل صنف در ایران، تعریف صنف، جایگاه صنف انیمیشن در ایران، فرصت های بالقوه ی ایجاد صنف، اساس نامه و برنامه های آتی آن به صورت کلی آشنا گردند. در نهایت اعضای هیات رییسه و بازرسین با برگزاری انتخابات مشخص شده اند. چنین اتفاقی اهمیت خاصی برای جامعه ی کوچک انیمیشن ایران دارد. چرا که قبل از این امنیت شغلی و تضمین حیات مشاغل مرتبط با انیمیشن معنایی نداشت. تا کنون  تامین کنندگان اصلی و سرمایه گذاران انیمیشن، سفارش دهندگان دولتی بوده اند  که مسلما با تغییر دولت ها نیز روندی یکنواخت و با ثبات وجود ندارد. امروز انیمیشن ایران به جایگاهی رسیده است که بتواند خود را به عنوان یک صنف بشناساند و به صورت مستقل به تامین نیازهای شغلی هنرمندان مرتبط با این حوزه بپردازد.
 برخی از کشورهای غربی سفارش های انیمیشن را در خارج از کشور خود دنبال می کنند و به عبارت دقیق تر تولیدات انیمیشن خود را برون سپاری می کنند. کشورهای دیگر هم با قیمتی پایین تر ولی با کیفیت بر سر جذب سفارش ها با هم رقابت می کنند. با پیشرفت نهادهایی مستقل مانند صنف انیمیشن، احتمال حضور انیمیشن ایران در بازارهای بین المللی بیشتر می گردد و تولید کنندگان داخلی تنها چشمشان به بازار داخلی نیست. حضور جدی انیمیشن ایران در بازارهای جهانی نتایجی چشم گیر خواهد داشت به صورتی که به جز کار آفرینی برای جوانان پویای این عرصه، زمینه ی آشنایی دیگر کشورها با فرهنگ بومی، اسلامی و ایرانی ایجاد می گردد.