سبک زندگی قرآنی / خانه طراحان انقلاب اسلامی

همۀ ما در طول زندگی‌مان کتاب‌های بسیاری خوانده‌ایم و حتی بعضی‌های‌شان را بیشتر از بقیه! اما در میان همۀ این کتاب‌ها، چند بار و چقدر کتاب آسمانی‌مان، قرآن را خوانده‌ایم؟ نه برای ثواب یا هر چیز دیگر، بلکه هم چون یک کتاب؛ چند بار دست گرفته‌ایم و با حرفا و پندها و قصه‌هایش پیش رفته‌ایم؟ 

خانه طراحان انقلاب اسلامی در تازه‌ترین آثار گرافیک شهری خود به سراغ این کتاب آسمانی رفته و در دو سری از مجموعه آثارش با عنوان «سبک زندگی قرآنی» و «یک کتاب یک امت»، به کارگردانی دانیال فرخ و با همکاری پویا سرابی، سینا رعیت‌دوست، محمود آراسته‌نسب و مجتبی حسن‌زاده، قرآن را به سوژه‌ای برای خلق پوسترهای شهری بدل ساخته است. 

در سری آثار «سبک زندگی قرآنی» به طور غیر مستقیم و با نگاهی طنازانه به مسئله قرآن و قرآن خوانی توجه شده و همان‌طور که از شعارهای نوشته شده بر هر یک از پوسترها پیدا است، در واقع نتایج اُنس با قرآن و تذکراتی که قرآن برای زندگی بهتر ارائه می‌کند، مَد نظر طراحان بوده، چرا که بسیاری از عقاید و فرهنگ‌های به غلط مرسوم شده در جامعۀ امروز ما هیچ ارتباطی با آنچه قرآن، ما را به آن فراخوانده ندارد و گویا این مغایرت حتی برای عده‌ای از اعتبار نیز افتاده است!

اما در مجموعه پوسترهای «یک کتاب یک امت» طراحان به طور مستقیم‌‌تری‌ به قرآن و اصل وجودی آن پرداخته‌اند و نقش اساسی آن را در ایجاد وحدت میان مسلمانان و ایستادگی در برابر زورگویان و مسکبران جهانی به سرکردگی اسرائیل، متذکر شده‌اند.

در این میان گفتنی است که طراحان این آثار با استفاده از پس‌زمینه‌های یک رنگ، عناصر بصری مشخص و فونت‌های نوشتاری بزرگ و خوانا، کوشیده‌اند تا در کمترین زمان ممکن  به شکلی واضح، حرف خود را به مخاطبان منتقل نمایند. چرا که پوسترهای محیطی اغلب به دلیل نصب در کنار بزرگ‌راه‌ها زمان چندانی را برای مشاهد افراد باقی نمی‌گذارد و هنرمند باید در کنار توجه به بُعد هنری اثر، به مسائل دیگر نیز بیاندیشد. از این رو مجموعه پوسترهای «سبک زندگی قرآنی» و «یک کتاب یک امت» اگر چه به لحاظ هنری در سطح نسبتاً قابل قبولی هستند، اما این شاید به اصطلاح ضعف به دلیل ایجاد نقطه قوت پوسترها در بخش اکران محیطی پدید آمده، تا عابران و سواران به سرعت با آثار ارتباط برقرار نمایند. 

انیمیشن فهرست مقدس / محمد همدانی

فهرست مقدس نام انیمیشنی است که به تازگی توسط هنرمندان ایرانی تولید شده است. کارگردان این اثر محمد همدانی است و داستان آن برگرفته از قرآن است. ماجرا های فهرست مقدس، صد سال قبل از ظهور اسلام در شهر نجران کشور یمن اتفاق افتاده و قهرمان آن، "هارال" نام دارد.

درونمایه ی اصلی این انیمیشن به تعریف جدید نظام سرمایه داری از یهودیت اختصاص دارد که بر طبق این تعریف، دین یهود سعی بر اتحاد با مسیحیت، علیه اسلام دارد. می توان گفت این درونمایه به مسائل امروز دنیا بی ربط نیست و بازتابی تفکر بر انگیز از بحران های دنیای امروز است. به گفته ی کارگردان در طراحی شخصیت ها نوعی فراواقع گرایی مبتنی بر واقعیت به کار رفته است و شخصیت اصلی داستان شخصیتی منفی است که این موضوع اثر را جذاب تر کرده.
فهرست مقدس با تکنیک دیجیتالی و سه بعدی تولید شده و نمایش دهنده ی پیشرفت انیمیشن ایران از نظر تکنیکی و محتوایی است.

هنر و معنویت اسلامی / سیدحسین نصر

هرچه در باب اهمیت هنر اسلامی بیشتر غور کنیم، به رابطه‌ی بسیار عمیق میان این هنر و معنویت اسلامی، بیشتر پی می‌بریم. هنر سنتی اسلامی چه با حمایت مسجد پدید آمده باشد، چه دربار، چه توسط محققان مذهبی، شاهزادگان، بازرگانان بزرگ یا کشاورزان خرده‌پا به کار گرفته شده باشد، مخلوق الهامی بوده است که در نهایت از «برکت» محمّدی سرچشمه گرفته و به مدد حکمتی پدید آمده که در بواطن قرآن کریم نهفته است. برای آنکه بتوانیم اهمیت هنر اسلامی را به تمامی درک کنیم، باید آگاه باشیم که این هنر جنبه‌ای از دین اسلام و تمثّل حقایق الهی در ساحت مادی است، تا انسان را بر بال های زیبایی و شکوه رهایی‌بخش خود بنشاند و به جایگاه اصلی او، که همانا قرب الهی است برساند. 
درعین حال، صرف وجود این هنر بر ظهور وحدت در کثرت گواهی می‌دهد که توازن و هماهنگی ناشی از آن، جلوه‌ای رهایی‌بخش دارد که انسان را از بند کثرت رها  می سازد و به او امکان می‌دهد تا وجد و نشاط بی‌حد و حصر تقرّب به خدای یگانه را تجربه کند. هنر اسلامی هدف و وظیفه ی خود را در مقام حامی و پشتیبان وحی قرآنی برای دستیابی به غایتی که اسلام به واسطه‌ی آن الهام شده است، تحقق می‌بخشد. آن غایت، تجلی خدای یگانه از خلال زیبایی محسور کننده‌ی آن فرم‌ها، رنگ‌ها و اصوات است که به مثابه‌ی جلوه‌های خدا، ظاهراً صوری محدودند اما از درون به لایتناهی گشوده می‌شوند و محملی برای دستیابی به حقیقتی هستند که هم جلال است و هم جمال.

قربانی در نقاشی غرب

"قربانی" فصل عجیبی از حیات پیامبری است بزرگ به نام ابراهیم (ع)، که نهایت خلوص و فرمانبرداری وی از پروردگار را به نمایش گذاشت و لذا اهمیت فراوانی در متون مرجع سه دین یهودیت، مسیحیت و اسلام دارد. روایت این واقعه با کلیتی واحد در عهد عتیق و قرآن کریم و روایات اسلامی بیان شده است. اما گذشته از وحدت نظر در کلیت ماجرا، تفاوتهایی در جزئیات روایت، خصوصا در باب ماهیت قربانی -ذبیح- وجود دارد، که بروز آن در آثار تصویری -بویژه در عناوین آثار- به تکثیر و شیوع یک تحریف تاریخی از متن به تصویر، و باورپذیر نمودن آن برای مخاطب منجر شده است.
 تنوع زبان تصویری، و وجود نشانه های مشترکی چون شخص حضرت ابراهیم (ع)، فرزند ایشان، چاقو و فرشته ای که حضرت ابراهیم (ع) را از ذبح فرزندش منع می کند، از ویژگی های شاخص غالب آثار نقاشی با موضوعیت قربانی است که طی سالهای متمادی به تصویر درآمده است.