هزار و یک بشقاب / آزاده شولی

آبان و آذر امسال نمایشگاهی با عنوان «۱۰۰۱ بشقاب زیر لعابی» به همت آزاده شولی –هنرمند سرامیست- در گالری شیرین برگزار شد. در این نمایشگاه 250 اثر از هنرمندان رشته‌های مختلف هم‌چون سرامیک، عکاسی، خوشنویسی و حتی سینما که با کار طراحی و نقاشی آشنا بودند به نمایش درآمد.

این‌بار هنرمند سرامیست، آزاده شولی در اقدامی خلاق، زمینه‌ای را برای خلق اثر هنری توسط هنرمندان سایر رشته‌ها به وجود آورده و ظروف سرامیکی خود را به عنوان بستری برای نقاشی‌های متفاوت هنرمندان قرار داده است. 

در توضیح روند شکل‌گیری آثار این چنین اشاره شده که تعدادی از بشقاب‌های سفالی به همراه وسایل نقاشی در اختیار هنرمندان قرار گرفته و از آن‌ها خواسته شده تا در مدت ۱۵ روز بشقاب‌ها را نقاشی کنند. کنار هم قرار گرفتن اسامی نام آشنایی چون پرویز تناولی، داوود رشیدی، عباس اکبری، بهرام زند، ابراهیم حقیقی، مرضیه برومند، عبدالله اسکندری و سایر هنرمندانی که تک اثر نقاشی‌شان بر روی بشقاب‌های آزاده شولی در این نمایشگاه به نمایش در آمده، استقبال خوب مخاطبین را در پی داشته و قرار است پس اتمام نمایش آثار در گالری شیرین، این نمایشگاه در گالری های اعتماد، هما و آریا نیز در معرض دید هنر دوستان و هنرمندان قرار گیرد. گفتنی است سود حاصل از نمایشگاه «هزار و یک بشقاب زیرلعابی» به خیریه اختصاص یافته است.

ژازه تباتبایی / گالری شهریور

«زمان، زمان مرمر و چوب و گِل و سفال نیست. زمان، زمان حجر نیست. زمان ما، زمان حرکت بُرادۀ آهن است و فلزات که در خون ما جریان دارند. این طبیعی است که من از این مواد استفاده می‌کنم تا حرف این مواد را گویا باشم و این بهترین راه است که فلز سرد بتواند گویای گرم‌ترین سخن‌ها باشد. این هنر است که بتوان با این سردی، گرم‌ترین و تازه‌ترین حرفها را بیان کرد».

جملات بالا بخشی از سخنان ژازه طباطبایی یا به مانند امضای خودش «ژازه تباتباای»، در مورد فیگورهای خلاقانه و مجسمه‌های فلزی‌اش بود. او را به شاعر زباله‌ها می‌شناختند، چرا که پیچ‌ها، مُهره‌ها، آهن آلات دور ریختنی و... به عنوان مادۀ اصلی مجسمه‌ها، در دستان ژازه به نرمی گِل شکل می‌گرفتند و آثاری منحصر به‌فرد با درون مایه‌ای اساطیری و ایرانی خلق می‌گشتند.

درکنار نگاه مدرن، که بخشی از آن به واسطه‌ی تحصیلات و سفرهای او به اروپا شکل گرفته، فرهنگ اصیل ایرانی و عامۀ مردم همواره مورد توجه او بوده‌اند، به طوری‌که او با استفاده از عناصر و مواد فلزی دنیای مدرن و عصر تکنولوژی به بیان مفاهیمی باستانی و کهن می‌پرداخت. 

ژازه تباتبایی هرچند یکی از مهم‌ترین و موثرترین مجسمه‌سازان هنر مدرن ایران به شمار می‌آید، اما در کنار مجسمه به نقاشی نیز اشتغال داشت. او در نقاشی نیز با اشاره به نماد‌های ملی و عامیانه، آثاری را آفرید که سبک او را به هنر سقاخانه‌ای نزدیک کرد. از این رو ژازه و تنی چند از نقاشان معاصر ایران را به عنوان پیشگامان مکتب سقاخانه در ایران می‌شناسند. 

گفتنی‌است گالری شهریور به همت تعدادی از مجموعه‌داران و دوستان نزدیک او از جمله خسرو سینایی، ۲۵ مجسمه و ۱۰ تابلوی نقاشی از این هنرمند فقید را در قالب نمایشگاهی -از پنجم‌آذر ماه تا سوم دی ماه- در معرض دید هنرمندان و دوست‌داران این عرصه، قرار داده ‌است.

تیزر سینمایی کتاب «رویای نیمه شب» / اصغر عباسی

به سبب نقش مهم و اساسی تبلیغات در ترویج و اشاعه فرهنگ مطالعه، مرکز رسانه‌ای شیرازه وابسته به مجمع ناشران انقلاب اسلامی، در دومین تجربه خود پس از ساخت تیزر سینمایی کتاب «دختر شینا» به سراغ رمان موفق «رویای نیمه شب» نوشته مظفر سالاری رفته است. این اثر که توسط انتشارات کتابستان معرفت منتشر گردیده، به‌ عنوان کتاب چهارمین دوره مسابقۀ کتاب‌خوانی «کتاب‌ و زندگی» معرفی شده است. مجمع ناشران انقلاب اسلامی، با هدف ترغیب مردم به مطالعۀ کتاب و معرفی کتاب‌های مفید و خواندنی چند سالی است که سلسله مسابقات «کتاب و زندگی» برگزار می نماید، تا حیات تازه‌ای به بازار نیمه جان کتاب بدهد.

کتاب منتخب این دوره از مسابقه، داستانی عاشقانه با درونمایه مذهبی دارد، که مصائب دلدادگی جوانی از اهل سنت به دختری شیعه مذهب را روایت می کند. 

تیزر سینمایی کتاب «رویای نیمه شب» به کارگردانی اصغر عباسی، محصول مشترک مرکز رسانه‌ای شیرازه و باشگاه فیلم سوره است، و بازیگرانی چون عباس غزالی، مهدی فقیه، سیما خضرآبادی، ثریا قاسمی، متین ستوده و ماه چهره خلیلی در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند. 

افق ها/سزه تسونگ لئونگ

سزه تسونگ لئونگ عکاس آمریکایی است که عکاسی مجموعه عکس افق‌ها را از سال ۲۰۰۱ آغاز کرده و اولین بار در سال ۲۰۰۸ م بخشی از آثارش را به نمایش گذاشت. او بیش از یک دهه روی این پروژه کار کرده است. او به نقاط مختلف دنیا سفر کرده و چشم‌اندازی از آن منطقه را در چهارچوب و منطق صوری مشخصی عکاسی کرده است، مناظر گسترده و وسیع با وجود خط افقی در میانه تصویر که محل آن در همه تصاویر به طور دقیقی یکسان عکاسی شده است.دقت عکاس با توجه به تغییرات جغرافیایی و عکاسی در فواصل زمانی زیاد ستودنی است. لئونگ خط افق و جایگاه آن در کادر را به عنوان چهارچوب لایتغیر مجموعه برگزیده است و همه چشم‌اندازهای کشورهای مختلف را با توجه به ارتفاع و پستی آن سرزمین با تغییر زاویه دید خود جبران کرده است. البته این تغییر زاویه که گاهی بسیار زیاد اصلا در تصاویر محسوس نیست زیرا عکاس با تدبیر فاصله گرفتن از چشم‌انداز بافت تصوری مشابهی را بوجود آورده است. این تصاویر با فضایی گسترده و افقی مشترک محدوده دید ما را چنان گسترش می‌دهد که چشم ما مرتعی سبز از انگلستان را به بیابانی از دبی متصل می‌کند. این گسترش افق دید بیانگر مفهومی از بی‌مرزی است. مرزهایی که مارا از هم جدا می‌کنند در افق دید هنرمند جهانی بی مرز ساخته است که همه را درکنار هم می‌بیند. نگاه صلح طلب عکاس فارغ از همه‌ی مرزهای جغرافیایی می‌تواند الگوی خوبی برای عکاسان داخلی و نحوه برخورد هنرمندان با موضوعات ارزشی باشد. او مدال یادبود «جان سیمون» و بورسیه‌ی گوگنهایم را برای مجموعه عکس‌هایش دریافت کرده است.

کیفیت فضا در طبقه همکف

اساس طراحی طبقه همکف در خانه های امروزی، به قرارگیری هرچه بیشتر ماشین ها در این فضا تنزل یافته که با توجه به بالا بودن هزینه و محدودیت هایی که در ساخت پارکینگ وجود دارد، این اتفاق تا حدودی قابل توجیه است. اما این مهم سبب شده حیاط و فضای سبز طبقه همکف ساختمان برخلاف گذشته، کمترین ارتباط و تأثیرپذیری را از یکدیگر داشته باشند؛ گویی که این طبقه به فضایی اختصاصی برای پارک ماشین ها مبدل شده است.

البته گاهی شاهد بروز خلاقیت در طراحی فضاهایی از این دست هستیم که جای شکرش باقی است! خلاقیتی که پویا تر شدن فضای حیاط و ایجاد ترکیبی زیبا از فضای سبز، پارکینگ و راه پله را سبب می شود. مهم ترین ویژگی چنین طرح هایی، استفاده از مصالح و ایجاد ارتباط مستقیم بین پارکینگ و حیاط است؛ ارتباطی که برای انتقال نور طبیعی به درون فضای عموما تاریک و دلگیر پارکینگ در نظر گرفته می شود. در راستای تحقق این ایده، می بایست توجه داشت که می توان با استفاده از ایجاد فیلتر، مقدار و چگونگی ورود نور را کنترل کرد، تا از ورود یک‌باره و بیش از حد آن جلوگیری نمود؛ ضمن این‌که با تلطیف فضا، ترکیبی چشم نواز از نور و سایه را به وجود آورد.

جلوه طراحی در زیورآلات کیا گالری

از گذشته تا به امروز مهم‌ترین و ارزشمندترین زیور زنان از جنس طلا بوده؛ زیرا نه تنها از جنبه تزئینی برخوردار است بلکه نوعی سرمایه‌گذاری بلند مدت نیز به حساب می‌آید. با این حال امروزه سلیقه نسل جوان به سمت طلا و جواهراتی رفته که از طراحی زیبا و به روزی برخوردار می‌باشند. 

در این میان یافتن زیورآلاتی زیبا و در عین حال سبُک، کار آسانی نیست، چرا که مقوله طراحی و ساخت جواهر اگر چه به شکل آکادمیک زیر مجموعه طراحی صنعتی و حتی صنایع دستی است؛ اما در بازار، این حرفه بیشتر به شکل سنتی دنبال می‌شود و فضای چندانی برای ورود و حضور جوانان طراح وجود ندارد. 

از این رو امید کیا، با شناسایی خلاء موجود در بازار طلا و جواهر، پس از کسب آموزش‌ها و مهارت‌های لازم و گذراندن دوره‌های طراحی جواهر، سنگ‌شناسی و جواهرشناسی، در سال ۱۳۸۶ اقدام به تأسیس برند کیاگالری نمود. 

یکی از دلایل موفقیت طرح‌های کیا گالری، تلفیق طرح‌های سنتی با مدرن است به طوری‌که می‌تواند با گستره سلایق نسل امروز ارتباط برقرار نماید. ویژگی دیگر محصولات کیا گالری سبُکی و قیمت پایین آن است که خرید این زیورآلات را برای جوانان آسان می‌سازد. همچنین این برند از تلفیق طلا با چرم و سنگ‌های زینتی طرح‌های متنوعی را پدید آورده، که نسل جوان را بیشتر به استفاده از این محصولات ترغیب می‌نماید

گفتنی است برند گیا کالری به طور رسمی ثبت گردیده و تقریباً اولین برند طلا و جواهر ایران محسوب می‌شود، که خدمات ویژه‌ای هم‌چون گارانتی و تعمیر رایگان جواهرات را نیز به مشتریان خود ارایه می‌دهد. این مسئله در کنار طراحی جواهرات زیبا و سبُک، موجب استقبال گسترده مردم شده است. به طوری‌که برای خرید از شعب کیا گالری باید انتظار ایستادن در یک صف طولانی را داشت.

تهران؛ برزخ خودروها، جهنم عابران

هرچقدر اتوبان بسازید، ترافیک خواهید داشت. مدت‌هاست که بشر برای کاهش ترافیک شهری اقدام به ساخت اتوبان‌های گسترده و معابر شهری بزرگ نمی‌کند. افزایش تعداد اتوبان‌ها و معابر شهری باعث ترغیب شهروندان به استفاده از وسایل نقلیه‌ی شخصی می‌شود و به تبع آن ترافیک به طور فزاینده‌ای رشد خواهد داشت. این تسلسل تا زمانی ادامه دارد که تمایل به ساخت اتوبان‌های بیشتر و عریض‌تر از جانب مدیران شهری وجود داشته باشد. در تمامی شهرهای بزرگ دنیا این پدیده مورد توجه قرار می‌گیرد. تجربه نشان داده است که می‌توان یک معبر بزرگراهی را با یک بلوار کوچک‌تر جایگزین کرد به نحوی‌ که حتی تراکم ترافیک آن محور کاهش پیدا کند.(منبع) برخی شهرهای بزرگ نیز اقدام به تخریب یا تغییر وضعیت اتوبان‌های شهری خودشان گرفته‌اند و تلاش می‌کنند تا در چشم‌اندازهای آتی خود شهری با حداقل وسایل نقلیه و حداکثر حضور عابر و دوچرخه را تصور کنند.(منبع) مدیریت سفرهای شهری، طراحی معابر دوچرخه، بهبود وضعیت حمل و نقل عمومی و ایجاد امکان حضور پیادگان در شهر از نکاتی است که به این مهم کمک می‌کنند.