همه ی ما حداقل یک بار در دوران کودکی یا بزرگسالی آثار زنده یاد غلامعلی مکتبی را در کتاب های داستانی کودکان دیده ایم. آثاری بسیار ساده، متشکل از فرم های هندسی، فضاهای بدون پرسپکتیو و رنگ های تخت و بدون سایه پردازی. همین خصوصیات باعث شده است که این تصاویر برای کودکان به شدت قابل فهم و دوست داشتنی باشند. او شناخت کاملی نسبت به طرز نگاه کودکان داشته و توانسته داستان ها را به زبان تصویری برای کودکان ترجمه کند. برای مثال در کتابِ خاله ی عروسکِ من، همه چیز به صورت ساده شده، با اشکال هندسی و در ابعاد بزرگ و نا متعارف نشان داده شده است و همین مساله کودک را جذب داستان می کند. یک تصویرگرِ کودک هرگز نباید فراموش کند که طرز نگاه یک کودک به زندگی مانند بزرگسالان نیست که زنده یاد مکتبی با اینکه سال ها با کودکی اش فاصله داشت، اما این نکته را به خوبی در آثارش رعایت می کرد. تصویرگری کتاب هایی مانند "حسنی تو شهر قصه"، "حسنی نگو یه دسته گل"، "آقا باهوش"، "پسته ی دهان بسته"، "خاله ی عروسک من"، "ابلق" و... از جمله آثار اوست.
درمان هموروئید
