داعش را هر کس از نگاه خود می‌بیند؛ خاور میانه یک‌جور، غرب یک‌جور و شرق هم به شکلی دیگر. اما تفاوت نگاه‌ها حقیقت را تغییر نخواهد داد. به غیر از هنرمندان مزدور در بعضی دولت‌ها، معمولا هنرمندان و به خصوص کاریکاتوریست‌ها که زبان نیش‌دار و تندتری دارند، بی‌پرده حرف می‌زنند و به دنبال افشای حقیقت‌اند. اگرچه تا زمانی که داعش به جان مردم غرب نیفتاده بود، آن‌ها ترجیح می‌دادند خیلی کاری به کار این ماری که در آستین پرورده بودند نداشته باشند؛ اما انعکاس حمایت‌های غرب از داعش دامان‌شان را گرفت و بعد از این بود که رسانه‌ها و هنرمندان مغرب‌زمین هم رو به هجو داعش آوردند.
کاریکاتورهای مربوط به داعش، غالبا به دنبال افشای ماهیت آن و دستان به اصطلاح پشت پرده‌ی این جریان‌اند. غربی‌ها غالبا به بُعدِ توحش و بی‌مغزی داعش می‌پردازند و آن را موجودی می‌دانند که از زیر بوته سبز شده است. اما در منطقه‌ی اصلی درگیری‌ها یعنی خاورمیانه اغلب کاریکاتوریست‌ها به کشورها و سیاسیون حامی داعش هجوم می‌برند. این موضوع در ایران که هم تحت تأثیرِ اعمال این گروه است و هم کاریکاتوریست‌های حرفه‌ای زیادی دارد، بیش‌تر نمود دارد. چند نمایش‌گاهی که در یکی دو سال اخیر برگزار شده هم شاهد این مدعاست.
