اثر پروانه ای (اتفاقات زنجیره ای گسترش یابنده)، یکی از تم های جذابی است که در سالهای اخیر بارها و بارها دستمایه تولید آثار کوتاه و بلند سینمایی قرار گرفته است. در این ساختار روایی اگر فیلمساز بتواند روند و ارتباط مناسبی بین اتفاقات ایجاد کند و آنها را با یک سرعت مناسب و باپیوستگی قابل قبول پیش ببرد، حاصل کار اثری جذاب و اثرگذار خواهد بود.
کلیپ کوتاه اگر ایرانی نخریم محصول مرکز مستند حوزه هنری و به کار گردانی مهدی افضل زاده، یکی از کارهایی است که این تکنیک روایی را با ساختار دایره ای روایت، درآمیخته و نتیجه اتفاق انتهای فیلم را به نقطه اول آن باز گردانده است. این روایت به سادگی این ضرب المثل را به یاد می آورد که «دودش تو چشم خودت میره» و می خواهد این حس را به مخاطب القا کند که نخریدن کالای ایرانی به ضرر خود ماست.
هرچند این پیام در موضوع حمایت از تولید ملی حرف جدیدی نیست اما پرداخت خلاقانه به آن وجه تمایز این کلیپ از دیگر کارهایی است که اغلب در فضایی شعارزده به طرح این موضوع پرداخته اند.
سادگی موقعیت (پریدن تشتک نوشابه خارجی در چشم دوچرخه سواروآغاز اتفاقات زنجیره ای) و فضای کمیک اثر بر جذابیت و صمیمیت اثر افزوده است و آن را از ورطه شعارزدگی نجات داده است.
فضای کار و نوع بازی بازیگران قابل قبول است و جلوه های ویژه آن نیز تا پیش از جداشدن و حرکت مخزن سوخت، خوب و باورپذیر از کار درآمده. شاید اگر دقت بیشتری روی فیزیک اشیا (رابطه وزن و سرعت آنها) و نمایش بافت روی آنها (مثلا جنس فلزی مخزن) بعمل می آمد با اثر بی نقص تری مواجه بودیم.
در مجموع مشخص است که کارگردان قصد بزرگ نمایی و غلو در اتفاقات را داشته است و در تلاش بوده تا عواقب عدم خرید کالاهای ساخت داخل را، در ذهن مخاطب پررنگ نماید ولی در نهایت، جلوه های ویژه ی ضعیف قسمت پایانی و گنگ بودن هدف اصلی آن که با دانستن اسم کلیپ فهمیده می شود، نتوانسته او را به طور کامل به این مقصود برساند. با این وجود، تلاش سازندگان این اثردر پرداختی متفاوت به موضوعی ملی و انتخاب نوع قالبی که مناسب انتشار در بستر فضای مجازی باشد و در عین حال از کیفیت بالایی نیز برخوردار باشد، قابل تقدیر است و امید است ادامه یابد
محدثه آهنی امینه
