دلیل عدم استقبال صنعت از طرح‌های خلاق دانشجویان و دانش‌آموختگان طراحی صنعتی چیست؟طرح‌هایی که می‌تواند برطرف‌کننده‌ی نیازها و مشکلات داخلی باشد و نه‌تنها کشور را از واردات بسیاری از محصولات بی‌نیاز کند بلکه زمینه را برای صادر کردن محصولات جدید ایرانی فراهم کند.
چندسالی است، طراحان ایرانی که در دانشگاه‌های داخل کشور تحصیل کرده‌اند، در مسابقات بین الملی می‌درخشند و طرح‌هایشان در میان رقیبانی از کشورهای مختلف، بهترین می‌شود ولی تعداد بسیار اندکی از این طرح‌های برگزیده‌شده، در داخل به تولید می‌رسند.
یکی از این طرح‌ها، طرحی ساده ولی بسیار کاربردی برای تخت بیمارستان است که در سال ۲۰۱۱ در مسابقات جهانی رد دات برنده شد. طراح آن سید یونس دانشور است که دانش‌آموخته‌ی دانشگاه هنر تبریز و دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. این تغییر ساده ولی هوشمندانه در اهرم تنظیم حالت تخت‌های بیمارستان باعث راحتی بیشتر بیمار و سهولت استفاده برای کارکنان می‌شود.
کنترل‌کننده تخت‌های آی سی یو/سی‌سی‌یو با ظاهری همانند شرایط بیمار بر روی تخت، برای بهبود و تسریع تنظیم تخت توسط پرستار طراحی‌شده است. تخت‌های بیمارستان بنا به شرایط بیمار، نیاز دارد در حالت‌های مختلفی قرار بگیرد. علاوه بر آن حالت‌هایی هم برای شرایط اورژانس وجود دارد که تخت باید در کمترین زمان ممکن به آن حالت تنظیم شود. برای تنظیم حالت‌های مختلف تخت، کلیدهای متفاوتی برای هر قسمت در نظر گرفته‌شده است که تسلط به آن‌ها نیاز به آموزش و تمرین دارد و در شرایط بحرانی که تخت باید به حالت خاصی تنظیم شود، تعدد کلیدهای مشابه می‌تواند برای پرستار ایجاد سردرگمی کند. این کانسپ با یکپارچه کردن کلیدها در یک یونیت، با ظاهری همانند شرایط بیمار روی تخت، تنظیم تخت را برای پرستار بهبود داده و تسریع می‌کند. همچنین باعث بالا رفتن دقت پرستار و پایین آمدن درصد اشتباه آن هنگام انجام این عمل می‌شود. طرح‌هایی از این دست که می‌توانند بسیار کاربردی باشند و نیاز به فناوری و یا متریال خاصی برای تولید ندارند، می‌تواند به‌سرعت تولید و عرضه گردد.
آیا زمان آن فرانرسیده است که توجه بیشتری به دانش‌آموختگان این رشته بخصوص در حوزه صنعت شود تا برای ساخت طرح‌هایشان مجبور به فروش آن‌ها به شرکت‌های خارجی نشوند؟
فرزین خاکی
