تلاش برای احیای طبیعتی که نفس های آخرش را می کشد / علیرضا شرافتی، پانته آ اسلامی

درست است که خداوند، طبیعت را مقهور انسان آفریده و او را به عنوان جانشین خود در زمین قرار داده، اما این بدان معنا نیست که او آزاد باشد تا هر گونه که مایل است رفتار کند. این روزها تاثیر سهل انگاری نسبت به این مظهر بی بدیل آفرینش را در امر شهرسازی، می توان به خوبی درک کرد؛ تا جایی که زمینی بدون هیچ گونه ارزش کیفی به لحاظ موقعیت و جانمایی، به عنوان سوژه ای برای طراحی فضای زندگی انسان مطرح می شود . مکانی که روحیه زیست گریزی یا بیوفوبیا، را در انسان تقویت کرده و او را به سویی پیش می برد که طبیعت را چیزی بیش از یک منبع قابل مصرف و دور ریختنی به حساب نمی آورد. 

علیرضا شرافتی و پانته آ اسلامی، طراحان اصلی شرکت ارش بعد چهارم فضا، در پروژه های خود سعی می کنند تا اهمیت حضور طبیعت را در زندگی انسان یادآور شوند. "ساختمان مسکونی ویلا" واقع در خیابان کریم خان زند، که موفق به دریافت جایزه معمار ۹۴ در بخش ساختمان های مسکونی شد، یکی از پروژه هایی است که باتوجه به چنین روحیه ای طراحی شده است. در این پروژه، ساختمان در انتهای یک کوچه بن بست، درمیان ساختمان های دیگر (تودلی) قرار گرفته که از داخل ساختمان به اطراف دید مناسبی وجود ندارد. طراحان این پروژه سعی دارند با استفاده از هنر نقاشی دیواری متأثر از داستانی کودکانه با عنوان " آخرین برگ " (last Leaf) ، ضمن ایجاد منظری متفاوت ، چشم اندازی طبیعی را برای ساکنین آن بازنمایی کنند؛ طبیعتی که حالا از آن چیزی به جز تک درختی در سایت باقی نمانده است. اگرچه این کار در برابر حجم تخریب ها و روحیه طبیعت ستیزی انسان بسیار ناچیز می نماید اما شاید تلنگری باشد برای آن چه که باید می بود !