فراخوان سومین نمایشگاه نقش‌مایه‌های ایرانی در زیورآلات دست‌ساز نگارخانه فام

نگارخانه‌ی فام سومین نمایشگاه نقش‌مایه‌های ایرانی در زیورآلات دست‌ساز را با هدف معرفی هنرمندان خوش‌ذوق ایرانی، ترویج فرهنگ و هنر ایرانی و حمایت از هنرمندان از طریق ایجاد بازاری جدید برگزار می‌کند. این نمایشگاه در نیمه دوم سال ۲۰۱۷ در Posk Gallery لندن برگزار خواهد‌شد. موضوع کار این نمایشگاه آزاد است. این دوره از نمایشگاه، پذیرای هنرمندان خوش‌ذوق و باسلیقه‌ی طراح پارچه و لباس نیز می‌باشد. آثار راه ‌یافته به این نمایشگاه توسط صاحب اثر قیمت‌گزاری شده و در لندن به شکل درخوری به نمایش و فروش گذاشته می‌شود. هنرمندان می‌توانند فرم ثبت نام و اطلاعات شرکت در نمایشگاه را با درخواست از طریق ایمیل [e-mail] دریافت نموده و پس از تکمیل فرم به همراه تصاویر آثارشان، حداکثر تا ۳۰ مرداد ۱۳۹۶ به آدرس ایمیل فوق ارسال نمایند. فایل‌های ارسالی توسط هیات داوران در لندن بررسی شده و از طریق ایمیل به اطلاع هنرمندان خواهد رسید. برگزار کنندگان نمایشگاه در این دوره، یک هنرمند را به‌عنوان منتخب نمایشگاه در بخش نقش‌مایه‌های ایرانی معرفی نموده و مورد حمایت قرار خواهندداد. هنرمندان می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد شرایط شرکت در نمایشگاه و آثار ارسالی، به آدرس تلگرام https://t.me/faamgallerypmj و یا آدرس اینستاگرام Instagram.com/faamgallery مراجعه نمایند.

جواهرسازی با خط و طرح ایرانی / مجموعه باغ ایرانی

جواهرات و زیورآلات که استفاده از آن‌ها قدمتی به‌اندازه‌ی عمر بشر دارد، در بسیاری از مواقع تنها جنبه‌ی تزیینی نداشته و انتقال‌دهنده‌ی فرهنگ و سنت هر جامعه است. با توجه به این نکته جایگاه منابع الهام هنرمندان در این صنایع اهمیتی دو چندان پیدا می کند. روی آوردن استادان و هنرجویان رشته جواهرسازی به خط و نقش ایرانی در سال‌های اخیر تحسین‌برانگیز است. با فراگیر شدن امکان آموختن تکنیک های ساخت در این رشته، دیگر مهارت در ساخت حرف اول را نمی‌زند و طراحی نقش مهم‌تری پیداکرده است. با وجود اینکه هنرمندان زیادی از فرم‌های ایرانی استفاده می‌کنند و رقابتی تنگاتنگ به وجود آمده است؛ ولی محصول نهاییِ هیچ‌کدام شبیه دیگری نیست و جایگاه نوآوری‌ها و خلاقیت‌های فکر جوان به‌خوبی در این طرح‌ها هویدا بوده و موجب خلق آثاری بدیع طی چندساله اخیر شده است.
مجموعه خانم تکتم فاضل و آقای بهرام دشتی با نام باغ ایرانی جزء مجموعه‌هایی است که با ترکیب متفاوتِ خط زیبای فارسی، نقوش سنتی ایرانی و هنر مدرن، موفق به خلق آثاری زیبا شده‌اند که مورد توجه هنرمندان بزرگ قرار گرفته است. نکته‌ی ویژه‌ی جواهرات این گروه سادگی قاب در کنار شلوغی طرح است. ترکیب تصویر و خط در این محصولات در کنار ابعاد متفاوت کار و استفاده از سنگ‌های تزیینی منطبق با طرح، باعث به وجود آمدن آثاری شاخص شده است. آثاری که با کیفیت بالای ساخت، توانسته به‌خوبی زیبایی و جذابیت هنر ایرانی را نشان دهد.

هنر انگشتر سازی / هنرکده محمد

انگشترها دنیایی از هنرهای مختلف هستند که در یک کل واحد جمع شده و یک شی‌ء منحصربه‌فرد را ایجاد  می‌کنند. هنر حکاکی و قلم‌زنی روی فلزاتی مثل نقره و برش و حکاکی روی سنگ‌های مختلف از جمله ی این هنرهاست که در انگشترها به کمال رسیده‌ اند. این هنر، هنر دیرینه و اصیل ایرانی است که  ریشه در فرهنگ اسلامی ایرانیان دارد.
یکی از مجموعه‌هایی که زیبایی و تنوع هنر انگشتر سازی را به‌خوبی نشان داده است، هنرکده‌ی محمد به سرپرستی و مدیریت آقای محمد گودرزی است. انگشترهای این هنرکده از دو قسمت رکاب و سنگ تشکیل‌شده است که در هرکدام به فراخور سفارش یا ذوق هنرمند سازنده‌ی آن، طرحی متفاوت به‌کاررفته. زنده نگه‌داشتن هنری قدیمی با طراحی نو که  اصالت گذشته را حفظ کرده، مهم‌ترین ویژگی آثار ساخته‌شده در هنرکده محمد است.
یکی از نقاط قوت انگشترهای این مجموعه خطوط زیبای حکاکی شده روی سنگ‌های قیمتی مانند عقیق، دُر، یشم و گاهی زمرد، یاقوت و یا شیشه است که زیبایی رکاب‌های ساده یا قلم‌زنی شده را چند برابر می‌کند. هنر حکاکی روی سنگ در ایران سابقه‌ای دیرین دارد که نقش مهر یا برگ هویت شخص را ایفا می‌کرده است. این مهر که پس از اسلام غالباً به شکل انگشتر مورداستفاده قرار می‌گرفته، نشان‌دهنده‌ی نسب، سلیقه، مبانی اعتقادی و جایگاه اجتماعی فرد بوده است.
قدیمی‌ترین مهر اسلامی، مهر حضرت محمد(صلی‌الله علیه و آله) است که با سجع «محمد رسول‌الله»،  مزین نامه‌های آن زمان بود و شرح آن در «تحفه خطاطین» آمده است. همچنین در کتاب «نوروزنامه» حکیم عمر خیام نیشابوری که از روی نسخه قدیمی در سال 1926 میلادی و در مسکو به چاپ رسیده، به این مهر اشاره‌ شده است.
اگرچه امروزه کمتر به جایگاه انگشترهای حکاکی شده توجه می‌شود، ولی همچنان این انگشترها به خصوص زمانی که نام ائمه بر آن‌ها حک ‌شود، نشان از درونیات شخص دارد و بیش از ارزش مادی، قداست و معنویت آن اهمیت پیداکرده است.

تایپوگرافی های زینتی / امیرحسین یگانه رحیمی

اخیرا زیورآلاتی که از حالت کلاسیک خارج شده و با نقوش و فرم های نو و خلاقانه وارد بازار شده طرفداران بسیاری پیدا کرده است. این زیورآلات با اشکال سنتی و یا مدرن و رنگ ها و مواد متفاوت و جذابی در بازار دیده می شوند.

امیرحسین یگانه رحیمی، گرافیست جوانی است که دست به تولید زیورآلاتی متفاوت زده است. در این زیورآلات، ترکیب سه بعدی حروف فارسی به چشم می خورد که با ترکیبی حساب شده و ایجاد حس شاعرانه و گاه معنوی به صورت گوشواره، آویز و ... هستند. این زیورآلات با تکنیک برش و خم و بدون جوشکاری ساخته می شوند و فرم جدیدی از تایپوگرافی اصیل فارسی را به نمایش می گذارند که این نکته به آن ها هویتی ایرانی می دهد.
امیرحسین یگانه رحیمی، هنرمند گرافیست و صاحب برند "لیقه" است. وزن سبک، کاربردی بودن و نوآوری در شکل زیورآلات به صورت تایپوگرافی های سه بعدی از ویژگی های "لیقه" است که آن را از سایر محصولات زینتی متمایز می کند.

جواهرات دست ساز بهشت / مهناز صدریا

در سال های اخیر زیور آلات مدرن طرفداران بسیاری پیدا کرده اند و استفاده از زیور آلات فقط به طلا و جواهرات کلاسیک محدود نمی شود. برند بهشت، مجموعه ای از زیور آلات و جواهرات دست ساز و مدرن است که توسط مهناز صدریا و با الهام از نقوش و فرش های ایرانی طراحی و تولید شده است. آنچه این مجموعه را از دیگر زیور آلات متمایز می کند، کاربرد متفاوت عنصر رنگ، استفاده از نقوش ظریف ایرانی و طراحی ساده و بدون پیچیدگی است که باعث شده زیور آلات در عین سادگی و دور شدن از اشرافی بودن، جلوه و جذابیت خاصی همراه با اصالت و فرهنگ ایرانی داشته باشند.
مهناز صدریا، فارغ التحصیل رشته ی طراحی صنعتی دانشگاه هنر اصفهان است. وی به دلیل علاقه به گرایش طراحی جواهرات، پایان نامه ی خود را با موضوع طراحی جواهرات با الهام از نقوش و فرش های ایرانی به انجام رسانده است و می توان گفت این نقطه ی شروع فعالیت های گسترده ی اش بوده است.
زیور آلات بهشت تا کنون در نمایشگاه هایی در شهر های مختلف ایران به نمایش عموم در آمده و با استقبال گسترده ی مردم مواجه شده است.

ذکر و زیور/ فهیمه‌ نوری‌ دهنوی

فهیمه نوری دهنوی طراح و سازنده زیورآلات متولد ۱۳۶۵ مدرک کارشناسی خود را در رشته صنایع‌دستی از دانشگاه‌هنر اصفهان و کارشناسی‌ارشد را از دانشگاه‌سوره گرفته است. نوری در حال حاضر مدرس دانشکده فردوس و الزهرای مشهد است. او در گفت‌وگوی کوتاهش با خط درباره مجموعه "ذکر و زیور" می گوید:

فکر اصلی ذکروزیور ازآنجایی آمد که بر روی نگین انگشتر بسیاری از بزرگان دین حداقل یک ذکر و دعای خاص به دلیل استحباب، خواص و اثرات آن دیده می‌شد.
مورد دیگری که موجب رغبت من در انجام این ایده شد؛ طی مطالعه میدانی دربازار طلا و جواهرات ایران کمبودی را احساس کردم. مسئله‌ای که من را ناراحت می‌کرد در حوزه زیورالات آیینی (من این اسم را برایش گذاشتم) طراحی و اجرای اذکار و ترکیب آن با اشکال بی‌گانه بود. نقص دیگر در زیورآلاتی که منقش به اذکار و ادعیه بود؛ مسئله محدودیت مکانی برای استفاده از آنها است.

فرم‌ها و قاب‌بندی، نقش‌ها و اسلیمی‌های دست‌ساخته‌هایم  الهام گرفته از اشیای تزیینی و زیورآلات دوران زند و افشار و بخصوص هنر سنتی و تذهیب دوران صفویه است.
در ابتدای کار با اذکار و ادعیه به جز استفاده از خط کوفی تصمیم گرفتم خط دیگری را هم تجربه کنم.پس از مدتی، در مطالعه ی تصویری که بر زیورآلات شیعی(دوران صفوی و...) داشتم، کاربرد زیاد خط ثلث را در آنها مشاهده کردم و احساس‌کردم که این خط در طراحی، هم از لحاظ بصری و هم از لحاظ تکنیکی هم‌نشینی بیشتری را با اذکار منتخب مجموعه ‌دارد .در این فرایند از آموزش‌ها و مشاوره‌های استاد مسعود‌نجابتی و محسن‌عبادی در جلسات اختصاصی بهره‌بردم. 
در طراحی ترکیب فرم و تایپوگرافی‌ها همیشه سعی داشتم به طرحی خلاقانه، از هم آمیزی فرم با نوشته به پیچش های بدیعی برسم. 
یکی از نگرانی‌هایم در روند طراحی، بحث حرمت اسماء در تماس با بدن بود که برای رفع این مشکل، در طراحی فرم کلی آویزها، پایه‌ای قرار دادم تا اسم با سطح بدن در فاصله‌ی کمی قراربگیرد.
به غیر ازگردن‌آویزهای "یاکافی" و "یاقاضی‌الحاجات" که به وسیله شرکت گل‌رز از جنس طلای زرد و سفید به تولید انبوه رسیده‌است. جنس عموم دست‌ساخته‌هایم از برنج و نقره است.

میناکاری در زیورآلات/غزاله ناصری

در فضای هنری این روزها کمتر می‌توان هنرمندی را یافت که عرق ملی خود را در آثار هنری‌اش بروز دهد و البته بروز این حس در کار هنری احتیاج به ظرافت و قوه ی هنرمندی  دارد تا دچار شعارزدگی و پرگویی نشود. غیر از اینکه  هنرمندان چقدر بتوانند این نکته را در کارهایشان نشان دهد، تلاش در این مسیر هم ارزشمند است.
غزاله ناصری فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته ی صتایع دستی از دانشگاه هنر، از آن جمله هنرمندان جوانی است که در کنار اهمیت دادن به مهارت و بالا بردن سطح کیفی کارهایش، به مباحث تحقیقاتی نیز توجه نشان داده است. آثار او برگرفته از داستان‌های شفاهی ایرانی است. داستان‌هایی که با زندگی مردم آمیخته بوده و جزء مهم و لاینفک فرهنگ بومی مردم ایران‌زمین به شمار می‌آید. تکنیک آثار او میناکاری گرم روی فلزاست. این تکنیک ازجمله تکنیک‌های قدیمی و اصیل ایرانی است که بخصوص در حوزه‌ی زیورآلات رو به فراموشی رفته بود. امروزه تعداد کسانی که این تکنیک را با تنوع رنگی بالا به‌صورت حرفه‌ای انجام می‌دهند در ایران انگشت‌شمارند. این هنرمند سعی دارد با استفاده‌ی گسترده و حرفه‌ای از این تکنیک آن را زنده نگه‌داشته و به‌روزرسانی کند و با پیشرفت‌های فنی و تغییر سلایق مخاطبان نیز هماهنگی ایجاد کند. آثار این هنرمند  در خارج از ایران نیز با استقبال مخاطبان غیر ایرانی مواجه شده و تا امروز دو نمایشگاه انفرادی و گروهی برگزار کرده است.