همه افراد اعم از کودک و بزرگسال بازی با عروسک‌های پارچه‌ای را تجربه کرده‌اند. اما شاید کودکان امروز کمتر امکان داشتن عروسک‌های پارچه‌ای دست‌ساز را داشته باشند. نیلوفر میرمحمدی در مجموعه تصویرسازی‌های پارچه‌ای خود با زبان شیرین و دلنشینش شخصیت‌های پارچه‌ای‌اش، کودکان و چه بسا بزرگسالان را به تماشای تجربه‌ای شیرین دعوت می‌کند.
ویژگی بارز این مجموعه فرم کودکانه شخصیت‌ها با دستان بلند و باریک است که گویی کودکان آن را به تصویر کشیده‌اند. تصاویر پارچه‌ای که هنر دست‌دوز بودن خود را با کوک‌های نامنظم و برش‌های بی‌الگو به رُخ می‌کشند. بی‌نظمی و به زبانی بهتر عدم استفاده از ریتم تکرارپذیر در طراحی جزئیات به خوبی مشهود است و این نوع از طراحی حس پویایی قابل درکی به مجموعه بخشیده است. شخصیت‌ها اغلب در حال ایفای نقشی واقعی هستند ولی نکته جالب توجه فضاسازی مجموعه است. فضاسازی که می‌خواهد شخصیت‌ها مهم‌ترین عنصر تصویر باشند. گویی القای فضا و محیطی خاص مد نظر طراح نبوده و قصد دارد با زمینه‌ای سفید که بی‌مکان و بی‌زمان است مخاطب را همراه شخصیت‌ها به دنیایی ببرد که خودش می‌سازد. تنوع رنگ لباس و شخصیت‌ها به این فضای رویایی بسیار کمک می‌کند. طراحی لباس‌ها مُلهم از لباس‌های محلی ایرانی‌ست و با اینکه در بیشتر کارها فضاسازی دیده نمی‌شود، اما مجموعه کاملا حال و هوای ایرانی دارد.
در کنار تمام ویژگی‌های مطرح شده آنچه که بسیار مهم جلوه می‌نماید احساس شادابی‌ست که از تصاویر به مخاطب منتقل می‌شود. این احساس می‌تواند ناشی از حالت دست‌ها و چهره شخصیت‌ها، رنگ‌های به کار رفته و طراحی شیطنت گونه جزئیات باشد.
