دریای سرخ؛ آرام اما طوفانی

موشن گرافیک دریای سرخ از همان نمای اول به دنبال ایجاد حسی انسانی است. ضرب آهنگ ملایم موسیقی، رد جوهر در فضای تاریک-روشن، صدای آرام و غیر تبلیغی گوینده، همه در این جهت بکار گرفته شده اند.

اساس تکنیک و گذرهای انتخاب شده بر مبنای رفتارهای جوهر و آب است. فرمی که فی نفسه لطیف است و با فضای اثر همخوانی دارد. تکنیکی که به علت استفاده زیاد در کارهای مختلف ممکن است کمی نخ نما و تکراری به نظر بیاید اما تیم اجرا کننده توانسته استفاده های خلاقانه ای از آن بکند. اما به هر صورت تعداد بالای تصاویر - که چیزی بیش از هفتاد قطعه است- تا حدودی مشکل تکراری شدن این تکنیک و فرم را به چشم مخاطب می آورد.

در موشن گرافیک گذرها¹نقشی تعیین کننده درانتقال برخی ریز پیام ها و حس ها ایفا می کنند. در این اثر سعی شده تا حد امکان از ظرفیت گذرها استفاده شود اما در برخی نماها این ارتباط محتوایی بدرستی شکل نمی گیرند. مانند گذراز درون لوله تانک به درون خانه ای مخروبه.

فضای رنگی اثر در قسمت های ابتدایی سیاه-سفید و قرمزاست که کار را ساده، سبک وخوانا تر کرده است.این تدبیر برای یک دست کردن کل اثر و رسیدن به فرم متحد مناسب است اما بعضا رنگ ها جایگاه و نمایندگی های خود را تغییر می دهند. رنگ قرمز که در ابتدا در نقش خون و آوارگی و درد است کم کم به نماد جبهه شر تبدیل می شود و در مقابل رنگ سبز که از اواسط کار نمایان می شود قرار می گیرد و انگاره رنگی حق و باطل در نگاه شیعه را ایجاد می کند.

متن بر پایه مقایسه وضعیت نوارغزه و یمن در بحبوه جنگ نوشته شده است. یک مقایسه صریح و نتیجه گیری صریح تر. این صراحت هم در بیان گوینده می آید و هم درانتها با جمله ای از رهبر انقلاب تاکیدی دوباره روی آن می شود. بنظر می آید این نوع نتیجه گیری و بیان لخت آن در کار میتواند به ساختار پیام و مخاطبانی که می توانند با این اثر درگیری ذهنی بیشتری پیدا کنند ضربه بزند. اعتماد به جوهره اثر و بذرپاشی دقیق ذهن مخاطب می تواند این اطمینان را بدهد که نتیجه گیری مد نظر در ذهن مخاطب ایجاد خواهد شد.

اما ورای موارد بالا موشن گرافیک دریای سرخ در قدمی رو به جلو توانسته از مرحله "اینفوموشن گرافیک" به مرحله "ای-موشن گرافیک" ² نزدیک شود:به کاری پر حس، لطیف با آرامشی طوفانی.

1-transition

2- emotion graphic

عکس های دکمه‌ای / پیکسل

ذات هنر عینیت بخشیدن است. گاه سرچشمه آن افکار و اعتقادات هنرمند است و گاه نیاز کاربران. در برخی آثار افکار و نیاز هنرمند و کاربر همسو شده و در یک محصول و موضوع خاص جلوه پیدا می‌کند. این همراهی در دیده شدن موضوع تاثیرگذار است.

مجموعه کارهای دکمه مثال بارز این مدعاست. چرا که پیکسل، به خودی خود شیئی بی‌ارزش و خالی از معناست اما وقتی هنرمند گرافیست طرحی نشأت گرفته از هنر و باور خود را بر آن به زیبایی چاپ می‌کند، محصول، ارزش و بها می‌یابد، کاربر با هنرمند همراه می‌شود، پیکسل را می‌خرد و روی لباس، کیف و ... خود نصب می‌کند تا بگوید من آنچه را این پیکسل می‌گوید قبول دارم. پیکسل یک تصویر همراه، از علاقمندی‌های ماست.

اما رسالت هنرمند تنها بیان دغدغه‌های شخصی‌اش نیست، بلکه فرهنگ‌سازی و گسترش افکار و باورهای درست از وظایف اوست. می‌توان گفت پیکسل "عکس های دکمه‌ای" پاسخی عملی در پیوند میان هنر و اعتقاد و ترویج آن است.

گروه دکمه با شعار "ما دکمه‌ایم، حوصله شرح قصه نیست" همچنان به فعالیت خود در مسیری که انتخاب کرده، ادامه می‌دهد.

مراکز فروش معرفی شده در صفحه اینستاگرام گروه شامل : کتاب‌فروشی کیهان، ترنجستان سروش و کتابستان است که آدرس آنها در پست‌های مربوطه در صفحه ذکر شده است.

تهران بی‌گاه / مهران مهاجر

مهران مهاجر پس از گذشت سه دهه تجربه عکاسی، کتاب تهران "بی‌گاه" را به چاپ رساند. تهران بی گاه، کتابی است که از دو جهت قابل تأمل است. در بخش اول این کتاب می‌توان آموزه های یحیی دهقانپور از معلمان برجسته عکاسی ایران و تاثیرش را بر مجموعه اول عکاس دید و در مجموعه‌های بعدی نیز تجربیات خود عکاس و سیر تحول تاریخ سیاسی اجتماعی تهران را از منظر او در این سال‌ها بررسی کرد .
عکس‌های مهران مهاجر تنها دیدنی نیستند بلکه بیشتر خواندی‌اند. او عکاسی است که با اشراف کامل بر مدیای عکاسی از امکانات بیانی عکس و عکاسی در خدمت بیان معانی ذهنی خود بهره می‌گیرد. عکس‌های تهران بی‌گاه به زعم هنرمند عکس‌های خیابانی است . مخاطب انتظار دارد با فضای شهری مملو ازشلوغی انسان‌ها و ماشین و... روبرو شود اما مهاجر در عکس‌هایش صورت ظاهری تهران را نشان نمی‌دهد بلکه روح تهران و حال و هوای سیاسی اجتماعی آن را به تصویر می‌کشد. برخلاف نام کتاب که تهران بی‌گاه و بی زمان است عنصر زمان مفهوم کلیدی عکس‌های اوست و برای خوانش عکس‌هایش باید بدانیم عکاس چه زمانی عکس‌ها را گرفته است. اولین مجموعه متعلق به سال ۱۳۶۸ سال پایانی جنگ تحمیلی، مجموعه بعدی تهران بی‌گاه اوایل سال ۱۳۸۸ قبل از انتخابات پر حادثه آن سال و مجموعه "تهران بسته " که مربوط به ۱۳۹۳ است و در دولت یازدهم پرونده تهران بسته می شود.
در تهران بی‌گاه عکاس عامدانه شهری خالی از سکنه را با تمهید عکاسی در زمان‌های کم تردد و استفاده از پین‌هول تصویر کرده است، روشی که با مدت زمان طولانی اکسپوز کم‌ترین حضور آدم‌ها را هم از بین برده تا شهر تهران را خالی و مردمانش را بی‌انگیزه و ناامید نشان دهد. عکاس به گوشه دیوار پناه برده و مانند شخصی در حال گریز به کوچه‌ها سرک می‌کشد.این گریز و پنهان شدن در مجموعه بعدی یعنی تهران بسته ادامه پیدا کرده و این‌بار عکاس با گریز از جامعه به فضای شخصی و بسته خانه خود پناه برده و به ناچار از این فضای بسته به نظاره شهری نشسته است که دیگر چیزی از آن باقی‌نمانده است. نگاه تلخ مهاجر تنها قدری در مقدمه کتابش آنجا که عکس‌هایش را تامل در عکاسی و بازیگوشی‌های عکاسانه می‌خواند شیرین می‌شود.

خانه افشاریان / رضا نجفیان

زمستان سال ۱۳۹۳ بود که ساخت آپارتمان شخصی دکتر افشاریان در کرمانشاه، توسط استودیوی رنا دیزاین به سرپرستی رضا نجفیان، به اتمام رسید. خواست کارفرما، مبنی بر اضافه شدن دو طبقه به ساختمان در آینده، موضوعی بود که قابلیت انعطاف پذیری بالایی را در نمای خارجی بنا می طلبید. این خواسته، چالش برانگیز شد، چراکه ناگزیر بودند ساختمان را در دو سطح ارتفاعی مجزا و در عین حال پیوسته طراحی کنند، به شکلی که با گذشت زمان قابلیت گسترش عمودی امکان پذیر باشد.
نهایتا ایده ای که طراح، برای جداره خارجی بنا پیشنهاد کرد، با انتخاب صحیح نوع مصالح و ایجاد پیش نشستگی هوشمندانه ی ورودی بنا، توانست به کیفیت بصری مطلوبی دست یابد. بافت چوب به عنوان پوشش غالب نما و استفاده از رنگ سفید برای پوشش فرورفتگی ورودی بنا، تضاد رنگی ایجاد کرده که همچون نقطه طلایی در طرح، رخ نمایانده و بر احساس دعوت کنندگی بنا نیز تاکید می کند؛
ضمن اینکه از خط آسمان ساختمان های مجاورش نیز تبعیت می کند و تنها بنا به خودی خود قضاوت نمی شود. 
اما نکته حایز اهمیت در طراحی فضای داخلی ساختمان، استفاده از بافت و مصالحی است که  ضمن بهره مندی از یک تم رنگی غالب، در هماهنگی کامل با حال و هوای نمای بیرونی بناست و پیوستگی بصری کاملی را میان بیرون و درون بنا شکل داده است.

کمپین «آب هست، ولی کم است» / بانک سامان

حتما در این چند وقت اخیر جمله «آب هست، ولی کم است» به چشم شما هم خورده است.

بانک سامان که از سه سال پیش حامی تیم‌های ملی والیبال ایران بوده، اکنون از محبوبیت والیبالیست‌های تیم ملی در آوردگاه مهم لیگ جهانی، بهترین استفاده را کرده و با راه اندازی کمپین «آب هست، ولی کم است» نگاه همه را به این موضوع معطوف ساخته است. 

در گرافیک تبلیغاتی این کمپین از یک بطری ساده شده آب استفاده گردیده که میزان مصرف بر حسب آن سنجیده می‌شود. به کارگیری این گرافیک به ظاهر ساده باعث می‌شود تا پیام اثر به سرعت مورد توجه قرار گیرد و به راحتی در حافظه مخاطب ثبت گردد.

از برنامه های دیگر این کمپین طراحی و ساخت تندیس آب بود، که توسط طراح خوب کشورمان محمد مهدی آشوری اجرا گردید. این تندیس که با هدف جهانی کردن پیام «آب هست، ولی کم است» طراحی شده، در دور برگشت از سوی کاپیتان تیم ملی در هر بازی به کاپیتان تیم‌ حریف اهدا گردید. فرم کلی تندیس هرچند تداعی‌گر شکل معمول قطره است، اما سوراخ های قطره مانندی که در سطح بالایی کار ایجاد گشته، سبب شده‌اند تا با حرکت نور، تصویر نقش بسته قطره ها در داخل تندیس نیز تغییر زاویه دهند و حسی بدیع و تازه به آن بخشند. سطح مقطع تندیس و محل اتصال ظریف آن نیز خالی از لطف نیست، زیرا اگر کمی دقت کنیم شاهد موج های ایجاد شده بر روی پایه پهن آن خواهیم بود، که یادآورد برخورد قطره با دریا است. نکته مهم دیگر همنشینی درست رنگ‌هاست؛ رنگ لاجوردی که آب را همچون گوهری ارزشمند جلوه می‌دهد و رنگ طلایی بدنه که نمایانگر ارزش این ثروت خدا‌دادی است و ما را بیش از پیش متوجه این مسئله می‌سازد که هرچند آب هست، ولی کم است.

175 غواص شهید / نهضت مردمی پوستر

هنر گرافیک ترکیبی از مهارت و ذوق هنری طراح و ذاتاً ابزاری قدرتمند در تبلیغات و ترویج فرهنگ است چرا که به طور مستقیم با عامه مردم در ارتباط است. مخاطب نیز با گذر زمان مهارت تصویرخوانی را  به دست خواهد آورد. نهضت مردمی پوستر مجموعه‌ای متشکل از طراحان و مُجریانی است که با شناخت و توجه به نقش این هنر اقدام به راه‌اندازی فعالیتی مردمی داشته‌اند. رویکرد اصلی این مجموعه طراحی پوستر بر اساس مناسبات روز کشور و نصب آن در سطح شهر است. شهید سید مرتضی آوینی در کتاب انفطار صورت، هنر گرافیک را هنری معرفی می‌کند که نسبت به دیگر هنرها، از ابتدا هم‌گام با انقلاب و سیر تاریخی آن پیش رفته است و آن را برخواسته از دل مردم می‌داند. شاید فعالیت این نهضت را نیز به واقع باید حرکتی مردمی دانست که در بطن جامعه با اتفاقات آن همراه شده است.

 نهضت مردمی پوستر، طراحانی با سبک و سیاق متفاوت را کنار هم جمع کرده است. تفاوت نگاهی که در تنوع استفاده از نمادهای تصویری به کار رفته در مجموعه پوسترهای 175 شهید غواص به وضوح می‌توان دید. نمادهایی ساده و گویا همچون قفس، پلاک شهید، پرنده و غیره که نشان از این دارند که طراحان از ابتدا این هدف را سرلوحه خود قرار داده‌اند که طرحشان باید در میان عامه مردم پذیرفته و دیده شود. اما آنچه قابل تأمل است ترکیب‌بندی‌هایی کاملا مشابه است که کمی این مجموعه را یکنواخت کرده و از جذابیت آن کاسته. شاید لازم بود تنوع بیشتری در این موضوع ایجاد کرد تا مخاطب را از تصور تکرار دور کرد.

ما رعایت می کنیم / مترو تهران

آماده سازی شرایط برای روزه‌ داران امری مهم در ماه مبارک رمضان است، اما در این میان نباید از کسانی غافل شد که قادر به انجام این فریضه الهی نیستند. کسانی چون افراد سالخورده، کودکان، بیماران، مسافران و غیره.

مترو تهران امسال برای رفاه حال سالمندان، بیماران و کودکان و همچنین در راستای حفظ حرمت ماه مبارک رمضان، کات استندهایی را طراحی و در محل آب خوری های مترو نصب کرده است. 

این کات استند‌ها با عنوان «ما رعایت می کنیم» نمایانگر اشخاص مختلفی است که به هر دلیلی توان روزه گرفتن ندارند و در یک جمله علت عدم روزه داری خود را با دیگران در میان می‌گذارند و ضمن عذر خواهی به رعایت احوال روزه‌ داران تأکید می نمایند. این طرح‌ها در سه قالب مادر و کودک، پیرمرد بیمار و مسافر اجرا شده تا به شکلی ملموس تشویق به روزه داری و تقبیح روزه خواری نمایش داده شود.