لالایی شبانه شبکه پویا / سارا نامجو

لالایی خواندنِ مادر برای فرزند دلبندش تصویریست زیبا که گویی به دست فراموشی سپرده شده. این تجربه زیبای خوابیدن با نوای زیبای لالایی، سارا نامجو را به سمت ساخت مجموعه‌ای زیبا به نام "شب بخیر بچه‌ها" برده است تا شاید با زنده کردن فرهنگی دیرین خوابی شیرین را به کودکان هدیه دهد.

گویی هدف از ساخت این مجموعه وسیع‌تر بوده و با تصویرسازی‌های برآمده از فرهنگ اصیل ایرانی، در همراهی با موضوعی چون لالایی کودکان، تاثیر زیادی در آشتی کودکان با فرهنگ کشورشان خواهد داشت. استفاده از چهره و پوشش ایرانی در قالب تکنیک‌های ساده و اغلب دوبعدی، نشان از ایجاد فضایی دوستانه با کودکان دارد. فضایی ساده و رویاگونه که ذهن پویای کودکان ایرانی را مخاطب قرار داده. سادگی حرکات، اجازه جلوه‌ی بیشتری به تصویر می‌دهد و آن را از فضای تصویرگونه‌اش خارج نمی‌کند.در واقع در نگاه اول تصویر فضا و شخصیت‌هاست که دیده می‌شود و بعد حرکت آن‌ها. استفاده از این سبک از پویا‌نمایی نشان از اهمیت بیشتر تصویرسازی، نقوش و عناصر موجود در فضایِ طراحی شده دارد. همچنین رنگ‌های متنوعی که به خوبی در کنار هم قرار گرفته‌اند، مهربانی را چاشنی مضمون خانواده محورِ داستان هر لالایی کرده‌اند.

این مجموعه چند سالی‌ست هر شب از شبکه پویا پخش می‌شود و کودکان و حتی بزرگسالان بسیاری را با خود همراه کرده است. با توجه به این جایگاه، شاید وقت آن رسیده تیم اجرایی پروژه، با تکیه بر تکنیک‌های دیگر تصویرسازی در ارائه آثاری جدید قدم بردارد.

تصویرسازی های عاشورایی / میثم نامدار

تولید آثار ایرانی که نشان از هویت ایرانی داشته باشد، همواره از دغدغه‌های هنرمندان جوان ایرانی بوده و هست. هویت واژه‌ایست که مفاهیم بسیاری را در دل خود جای می‌دهد. در آثار هنری نیز تنها مربوط به یک جنبه خاص نمی‌شود بلکه تکنیک اجرا، ترکیب‌بندی، موضوع و دیگر عوامل مؤثر باید دست در دست یکدیگر دهند تا بیانگر هویت برآمده از آن باشند.

میثم نامدار از جمله جوانانی‌ست که با این دغدغه پا به عرصه هنر گذاشته و مجموعه آثار مختلف او گویای این حقیقت است. کتیبه نگاره عنوانی‌ست که وی بر شیوه کاری خود گذاشته چرا که نشان از شیوه کتیبه‌های ایران باستان دارد. استفاده زیبای این هنرمند از تکنیک‌های چاپ دستی "لینولئوم و چاپ سیلک" نیز او را در این مسیر یاری نموده‌اند. از ویژگی‌های بارز تصویرسازی‌های این هنرمند استفاده از رنگ‌های لکه‌ایست که علاوه بر مشابهت با آثار قدیمی جذابیت خاصی به کار داده است و توجه مخاطب را نیز به نقطه‌ای خاص معطوف می‌کند. لکه‌های سیاهی که با تکرار در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند حس پویایی و تحرک را به طراحی دو بعدی شخصیت‌ها و فضا که عاری از سایه و روشن‌های رئال هستند می‌بخشد. دو مجموعه حاضر به نام های "وارث ذوالفقار" و "زنان عاشورایی" علاوه بر ویژگی‌های گفته شده از نظر طراحی فیگور و ترکیب‌بندی یادآور نقاشی‌های قهوه خانه ای ایرانی‌ست که این انتخابی زیرکانه برای به تصویر کشیدن موضوع مذهبی است.

میثم نامدار دانش‌آموخته رشته گرافیک در مقطع کارشناسی‌ارشد می‌باشد که در حال حاضر به عنوان طراح، مدرس دانشگاه و مدیر مسئول استودیو 37 فعالیت دارد.

گروتسک در شخصیت‌پردازی / پژمان‌رحیمی‌زاده

آنچه در تصویرسازی‌های پژمان رحیمی‌زاده  به چشم می‌آید، شخصیت‌پردازی‌های او به شیوه "گروتسک" است. شخصیت‌های او حالتی از خنده و ترس را در ناهماهنگی اجزای صورت و اندام انسانی و حیوانی، توامان دارد. مضحک بودن و در عین حال اغراق در برخی از اجزا، تضاد و کنایه‌ای را در بستر داستان برای کودک و نوجوان به شکل خوش آیندی ارائه داده‌است.
جدا از فضاسازی تصاویر، که وام‌دار نشانه‌ها و ترکیب‌بندی و پرسپکتیو نقاشی ایرانی است؛ نوع پردازش شخصیت‌ها حال و هوای هنر ایرانی و شرقی ندارد.

تقوا در دنیای مجازی / تصویرسازی‌های مردمی

شاید یک روز خنده دار به نظر می‌رسید اما حالا اصلا خنده دار نیست؛ این‌که یک نفر با گوشی موبایل یا لپ تاپش معاشرت کند، بگوید، بخندد، بگرید و هزار و یک عمل و عکس العمل دیگر از خود بروز دهد. اسمش دنیای مجازی است اما رسمش چیز دیگری است. یعنی آن قدرها هم که می‌گویند مجازی نیست، زیرا عده‌ای چنان در آن زندگی می‌کنند که جای دنیای واقعی و مجازی برایشان تغییر می‌کند و نت برایشان زندگی می‌شود. جای خالی همه نداشته ها و کمبودهایشان را در آنجا پر می‌کنند و با یک اسم مستعار، یک زندگی استعاره ای می‌سازند.

غافل از اینکه این دنیای جدید با همه مجازش باز هم قسمتی از واقعیت زندگی است و این عالم دیگر هم محضر خداست! 

هم‌زمان با ورود به ماه مهمانی خدا، عده ای از جوانان با راه اندازی صفحه‌ای، همه را به بندگی خدا در دنیای مجازی دعوت کرده‌اند. «تقوا در دنیای مجازی» اتفاق خوبی است که در این مدت کوتاه با استقبال کاربران نیز رو به رو شده است. تأکید بر رعایت حجاب، عفاف، غیرت و حیاء از جمله مواردی است که در این صفحه به کمک تصویرسازی هایی ساده به کاربران گوشزد می‌شود. حرف خوب باید خوب گفته شود تا خوب هم شنیده شود؛ این نکته مثبتی است که در تصویرسازی ها و جمله بندی های «تقوا در دنیای مجازی» تا حد زیادی رعایت شده است. نگاهی بی تعارف و واقع بینانه که با چاشنی طنز، مسائل دینی را برای همه خوشمزه و قابل هضم می‌کند. 

تصویرسازی های این صفحه با توجه به ماهیت فضای مجازی، به گونه‌ای ساده و سریع الانتقال طراحی شده‌اند تا در کمترین زمان، بیشترین اثرگذاری را داشته باشند. هرچند نمی‌توان نمره عالی را به این تصویرسازی‌ها داد، اما با توجه به خط سیر آثار و بالا رفتن انتظارات کاربران مسلما در آینده شاهد نتایج  بهتر و حرفه ای تری خواهیم بود. 

تاریخچه نقاشی مدرن / هربرت رید

هنر مدرن همچون پدری است که فرزندانش را از خود رانده و آنان را از ارث محروم کرده است. این تاریخ به طور تصادفی و با سؤتفاهمات به راه خود ادامه می دهد؛ و ما تنها می توانیم به وسیله ی فلسفه ی هنر به این امر منسجم برسیم، که تعاریف هنر دارای سبکی بسیار قاطع و مثبت است.
این فلسفه، هنر را وسیله ی بیان جهان به صورت بصری می داند. روش های جایگزین برای اندیشیدن درباره ی جهان وجود دارد. می توان جهان را اندازه گیری کرد، و این اندازه ها را طی یک سامانه نشانه ای (ارقام یا حروف) با هم مطابقت داد. می توان سامانه هایی ساخت و با این کار، جهان را به صورت خیال انگیز (اسطوره) توضیح داد.
هنر همواره موضوعی است زنده که جهان قابل رؤیت را با حس بصری مورد پرسش قرار می دهد، و هنرمند کسی است که این قدرت و اشتیاق را دارد که به راحتی احساس بصری خود را به شکلی مادی ارائه دهد. بخش اول عمل هنرمند احساس و بخش دوم بیان (این احساس) است، ولی در عمل نمی توان این دو فرایند را از هم جدا کرد. هنرمند آنچه احساس می کند را بیان می کند و آنچه را که بیان می کند، احساس می نماید. کل تاریخ هنر متشکل از طرق مختلف احساسات بصری است؛ روش های متعدد رؤیت جهان توسط انسان.

تصویر شهدای محراب در نقاشی معاصر ایران

قاضی طباطبایی، صدوقی، مدنی، دستغیب، اشرفی اصفهانی... این نام¬ ها آشناست، اما شاید این روزها برایمان بیشتر یادآور خیابان ها و بزرگراه ها و مکان هایی از این دست اند. نام هایی که گویی وجه تسمیه اصلیشان از یاد رفته و به اسم مکان بدل شده اند؛ حال آنکه قرار بود آن ها را پیش چشمانمان داشته باشیم تا وجودشان را فراموش نکنیم و راهشان را ادامه دهیم.
شهدا، به ویژه شهدای روحانی و خصوصا شهدای محراب که نماد بارز سه مفهوم بزرگ نماز و علم و شهادتند، از برجسته¬ترین قهرمانان دینی و ملی ما به شمار می¬روند و اگر در نظر داشته باشیم که آثار هنری، اسناد رسمی هویت یک ملتند، رها کردن داشته هایی اینچنین ارزشمند -که خود می توانند موضوع تعداد زیادی از آثار هنری فاخر باشند- چندان توجیه پذیر نخواهد بود.
معدود آثاری که تا کنون با محوریت این شخصیت ها خلق شده اگرچه به جای خود و به دلیل حسن انتخاب موضوع، ارزشمندند و در مواردی نیز به لحاظ فنی تحسین برانگیز، اما غالبا سیاقی یکسان دارند و جز در یکی دو نمونه، خلاقیتی ویژه در آن¬ها یافت نمی¬شود. پرداختی مستقیم به سوژه و چهره پردازی را می¬توان ویژگی عام این آثار دانست. اگرچه تلفیق فضاها و خیال انگیز کردن آن در آثار مربوط به شهید صدوقی و شهید دستغیب گام هایی موفق در جهت رهایی از عینیات و ورود به معانی نهفته در موضوع به شمار می روند؛ اما تلاش هایی بیشتر در زمینۀ پرداختن به شخصیت و تفکرات و جایگاه معنوی این بزرگان و گذر از کالبد جسمانی ایشان می تواند به خلق آثاری عمیق تر و تاثیرگذار تر منجر شود. به کار گیری زبانی انتزاعی تر و بهره گیری از نماد و نشانه ها در بیان مفاهیم عمیق معنوی از جمله راهکارهای پیش روست. در مجموع به نظر می رسد موضوع، نگاهی دوباره و نو، به ویژه از جانب هنرمندان جوان¬تر را، می طلبد.

نقاشی های آذر امیدی

بازخوانی سنت نقاشی ایرانی در دوران معاصر و تلفیق زبان سنتی و مدرن، مهم ترین ویژگی نقاشی‌های آذر امیدی است. امیدی (فارغ التحصیل ارشد نقاشی دانشگاه هنر و مدرس دانشگاه) هنرمند جوانی است که در ادامۀ جریان رجوع به سنت های نقاشی ایرانی و بهره گیری از آن در نقاشی معاصر ایران، که به ویژه پس از پیروزی انقلاب، پررنگ تر شد، آثاری خلق کرده است.
برداشتی آزاد از مولفه های شاخص نقاشی ایرانی، نظیر فضای همزمان، عدم وجود پرسپکتیو، هم نشینی رنگ های سرد و گرم در کنار خاکستری های رنگین، دورگیری فرم ها و همچنین بهره گیری از سطوح رنگین تخت، تمهیداتی است که نقاش با ادغام آن در فضاهای بصری مدرن، توانسته آثاری معاصر و بومی خلق کند.
آثار این مجموعه که شاید بتوان نام انتزاع را برای آن انتخاب کرد، به جهت فضاهای مثبت و منفی، برش ها و ترکیب کلی، بیشتر آثاری مدرن و به واسطه ی ویژگی‌هایی که پیشتر گفته شد، آثاری سنتی و بومی اند. وجه تزیینی این آثار و همچنین نمادگرایی که بیشتر در قالب فرم سرو نمود یافته نیز از دیگر ویژگی¬های آثار آذر امیدی است.