بر خلاف تصور عامه، چهره نگاری(نقاشی پرتره) یکی از سخت ترین گونه ها در نقاشی است. در این گونه(ژانر)، نقاش باید علاوه بر تبحر در ترسیم چهره، فهم درستی از شخصیت مورد نظر داشته باشد و اصول اساسی نقاشی مثل فضاسازی، ترکیب بندی عناصر و ترکیب بندی رنگ را بداند.
در نقاشی چهره ی شهدای گرانقدر، اهمیت این موضوع بیشتر می شود. از طرفی فضاسازی به گونه ای هنرمندانه باید صورت بگیرد که موضوع اصلی(چهره ی شهید) نادیده گرفته نشود و از طرف دیگر، عناصر موجود در اثر باید در خدمت شناساندن شهید به مخاطب باشند.
در برخی از آثار به نمایش درآمده در این پست نه تنها فضاسازی به درستی صورت نگرفته، بلکه به نظر می رسد خالق اثر، تبحر چندانی در طراحی و کاربرد رنگ نداشته است.
در این بین اما شاهد نمونه های خوبی هم هستیم. مثلا در اثری که مربوط به شهید کاظمی است؛ هنرمند با ترسیم پس زمینه ی آسمان و پرواز کبوتران سفید، شاید به نوعی خواسته نحوه ی شهادت ایشان را نشان دهد. همچنین در عکسی که برای این نقاشی انتخاب شده، لباس سپاه بر تن ایشان است که مخاطب را با این شهید بیشتر آشنا می سازد، ضربه های قلم نیز یکی از نکات مثبت این اثر محسوب می شود. هرچند شاید اگر تضاد میان رنگ ها بیشتر بود، نقاش در ارائه ی اثر خود موفق تر می نمود.
