درخت/ مایونگ هو لی

مایونگ هو لی متولد ۱۹۷۵ در کشور کره جنوبی است. شناخته‌شده‌ترین مجموعه او به نام درخت اولین بار در سال ۲۰۰۹ به نمایش درآمد. روند عکاسی عکس‌های این مجموعه  تا ۲۰۱۳ نیزادامه داشت. لی در این مجموعه تلاش داشته است تا با اشاره به تاریخ عکاسی و نقاشی به تصویر کردن پرتره‌هایی از درختان در محیط طبیعی رشدشان بپردازد. عکس‌های او یادآور نقاشی‌های پیت موندریان است. او در این مجموعه با نصب بوم‌هایی به ارتفاع حدودا دوازده تا ۱۸ متر در پشت درختان گونه‌های مختلف درختان در فصول مختلف سال را در ساعات متفاوت روز عکاسی کرده است. او از یک دوربین ۴.۵ و تعدادی خدمه و یک جرثقیل بزرگ برای نصب بوم‌ها پشت درختان بهره برده است. بخشی از سیستم پشتیبانی این بوم‌های بزرگ مانند طناب‌ها، بعد از عکاسی به روش دیجیتالی و با نرم‌افزارهای کامپیوتری رتوش شده‌اند تا توهم شناور بودن پس‌زمینه در پشت درختان را به بیننده القا کند. لی با قرار دادن یک بوم بزرگ سفید درخت را مانند یک شخصیت انسانی از بقیه محیط اطرافش جدا کرده اما در پس‌زمینه تصویر فضا را گسترش داده و از محیط طبیعی رشد آن درخت برای پر کردن فضای اطراف بوم استفاده کرده است. این بخش از تصویر به عنوان جزء جداناپذیر این مجموعه به حساب می‌آید. درخت‌هایی که در کنار هم توده‌ای مبهم از تصویر درخت را در ذهن مخاطب ساخته بودند اینک در استودیو عکاسی لی جلوی پس‌زمینه سفید آن عریان شده‌اند و تمام ویژگی‌های ظاهری خود را به نمایش گذاشته‌اند. این مجموعه با کاربست آرایه ادبی تشخیص( جان بخشی به اشیا: شخصیت انسانی بخشیدن به درختان) پیوندی میان عکاسی نقاشی و شعر برقرار کرده است.

صندلی درختی / الهه عبدالمالکی

در نگاه اول صندلی طراحی‌شده توسط الهه عبدالمالکی یک صندلی کودک با فرمی متفاوت است که خوب و کودکانه طراحی‌شده وعلاوه بر یک صندلی، وسیله ای بازی و جایگاهی کوچک برای قرار دادن اسباب‌بازی‌های کودک را هم فراهم می‌کند.
در توضیحات این محصول آمده است: «به دلیل کوچک شدن فضای زندگی و محدود بودن فضای بازی کودکان، طراحی محصولی با هدف پاسخگویی به نیاز بازی در آنان متناسب با فضای داخلی آپارتمان ها احساس شده و صندلی درختی به این منظور طراحی گردیده است. برای رسیدن به این هدف، فضای نشستن کودک با فضای بازی ترکیب‌ شده ونیازاولیه او در داشتن نشیمنگاه و صندلی با کاربرد ثانویه‌ ی بازی داخل آپارتمان ادغام‌ شده است. بازی‌های مناسب برای گروه استفاده‌ی هدف یعنی کودک دبستانی، بازی‌ های با قاعده‌ای نظیر انواع لگو و پازل، بازی‌های حل مسئله، ابزارآلات موسیقی و انواع بازی‌های علمی و طبیعی می‌باشد. این بازی‌ها منجر به توسعه‌ی مهارت‌های کودک، پرورش تفکر و تخیل او می گردند.»
محصول نهایی یک صندلی جالب برای کودکان با دو کشو است که می‌تواند فضای بیشتری برای جای گذاری وسایل و اسباب‌بازی‌های کودکان ایجاد کند. بازی که دراین صندلی وجود دارد  برگهایی هستند که با شیارهایی بصورت پازل به هم وصل می شوند وقابلیت اتصال به  میله واسطه پشتی وبرگ را دارد؛ همچنین روی پشتی صندلی نیز بصورت دلخواه کودک و با حالتهای مختلف مونتاژ می شود. کشوها برای نگهداری این قطعات هستند وبرای سایر وسایل کودک هم می توانند مورد استفاده قرار گیرند. فرم جذاب صندلی این امکان را فراهم می کند که تخیل کودکان در ایجاد داستان‌های مختلف و بازی با آن پرورش پیدا کند و خود صندلی نیز تبدیل به‌نوعی اسباب‌بازی می شود. در دنیای امروز با گسترش و تنوع اسباب بازی ها، وسیله ای چند منظوره که علاوه بر بازی، امکانات دیگری را نیز در اختیار کودک قرار دهد جذابیت خاصی دارد و می تواند در بازار مورد توجه قرار گیرد.
این صندلی، از محصولات منتخب اولین دوره مسابقات طراحی صنعتی آیدیران ۹۴در حوزه مبلمان خانگی است.

شهید چمران/ خانه طراحان انقلاب اسلامی

کم کم تیک و تاک ساعت جان می‌گیرد. هر گام که او به مقصد و مقصود خود نزدیک‌تر می‌شود، رنگ‌ها گرم‌تر می‌شوند و سازهای ناکوک زندگی خوش آهنگ‌تر می‌نوازند. چه کسی فکرش را می‌کرد؟ دانش‌آموخته مقطع دکتری در رشته الکترونیک و فیزیک پلاسما از دانشگاه برکلی کالیفرنیا، بهترین شرایط ممکن را به قیمت حضور در میدان جنگ های چریکی در ایران و لبنان رها کند.

خانه طراحان انقلاب اسلامی به مناسبت سی و یکم خردادماه، سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران، موشن گرافیکی را با موضوع زندگی ایشان تهیه و تولید نموده است. نکته بارز و جالب توجه در این اثر، عدم استفاده از نریشن و تمرکز بر روی تصاویر، موسیقی و صداهای مستند آرشیوی است. در واقع این اثر سایه‌ای گرم از زندگی شهید چمران است، که در سکوت راوی روایت می‌شود. سازندگان اثر کوشیده‌اند تا با حذف حواشی، مسیر زندگی شهید چمران را در چهار دقیقه به شکلی تیتروار برای مخاطبان نسل جوان به نمایش بگذارند و زمینه آشنایی هر چه بیشتر، با این بزرگ مرد تاریخ ایران فراهم آورند.  

گالری گردی مجازی/ کولر گالری

«ممکن است در زمانِ کوتاهِ برگزاری یک نمایشگاه، امکانِ سر زدن به گالری و تماشای بی واسطه‌ی آثار برای شما فراهم نشود. ترافیک، مشغله‌ی کاری، مسیرهای طولانی و همه‌ی مشکلاتی که مختصِ کلان‌شهری مثل تهران اند. زمان که به سر رسید، دسترسی به آن نمایشگاه محدود به عکس‌ها و متن‌هایی است که در مجله‌ها و روزنامه‌ها و وب سایت‌ها منتشر می‌شود. اما یک پرفورمنس را چگونه می‌شود با عکس و متن شرح داد؟ یک نقاش چگونه می‌تواند بافتِ بوم و ضرب قلم مو و شیوه‌ی رنگ‌گذاری‌اش را به مخاطب نمایش دهد؟ وقتی موعد نمایش به سر آمد و آن اثر در اختیار مجموعه دار، موزه یا خودِ هنرمند قرار گرفت، یک روزنامه نگار، دانشجو و یا پژوهش‌گرِ هنر، چگونه می‌تواند دورِ یک مجسمه بگردد و جنسیت، فضا و نسبت‌های یک حجم را ارزیابی کند؟ اگر در طولِ مدتِ نمایشگاه نتوانید به گالری سر بزنید، یا اینکه در شهرستان و حتی خارج از کشور باشید، چطور می‌توانید فاصله‌تان با گالری را کم کنید؟» پاسخ این دغدغه‌ها را در اولین پروژه مستند وب در ایران در وب سایت کولر گالری می‌توان یافت. کولر گالری فعالیت خود را در فضای مجازی از سال ۱۳۹۱ شروع کرده ولی اکثر پروژه‌های آن مربوط به سال ۱۳۹۴ است. کولر گالری به مخاطبان خود این امکان را می‌دهد که بیشتر با هنرمند و نظراتش در مورد آثارش و نحوه ارائه اثر آشنا شود، مخصوصاً در مورد آثار چیدمان و پرفورمنس به دلیل موقتی بودن آثار، این موضوع اهمیت ویژه ای می‌یابد.
این وب سایت با خواست هنرمند و با دریافت هزینه‌ای به مستند کردن نمایشگاه از طریق فیلم، عکس و مصاحبه می‌پردازد. پرداخت هزینه توسط هنرمند شاید دلیل لاغر بودن آرشیو این وب سایت وکم تعداد بودن هنرمندان عضو آن است. به نظر می رسد مسئولین دولتی ذیربط هنوز به اهمیت آرشیو و تهیه مستند از رویدادهای هنری و... واقف نیستند ولی زمان آن رسیده است که با اختصاص بودجه به چنین فعالیت‌هایی، تاریخچه هنر امروز را مدون کرده و هنرمان را به آیندگان و معاصرانمان در آن سوی مرزها بهتر بشناسانیم.

قصه های شاهنامه / نیلوفر میرمحمدی

شاید بیشترمان تجربه شنیدن اشعار حافظ، سعدی و فردوسی از زبان پدربزرگ و مادربزرگ هایی که سواد خواندن و نوشتن نداشتند را داشته باشیم. این تجربه نشان از حضور پویای ادبیات کهن ایران در بین نسل های گذشته دارد. اما چرا این روزها این حضور رنگ و بوی خود را از دست داده؟ مسئله ای که این روزها ناشران بسیاری را برای نشر ادبیات کهن ایران برای کودکان درگیر خود کرده است.

در میان کتاب های متعدد منتشر شده که خوشبختانه رو به افزایشند، شاهد انتشار مجموعه کتاب های قصه های شاهنامه به تصویریگری "نیلوفر میر محمدی" هستیم. نیلوفر میرمحمدی متولد 1348، دانش آموخته لیسانس گرافیک از دانشکده هنرهای زیبا و فوق لیسانس باستان شناسی از دانشکده تربیت مدرس و عضو انجمن تصویرگران کتاب کودک تهران، آثاری را در رزومه کاری خود دارد که نشان از درک خوب وی از فضای کودکانه دارد. این فضا در کتاب قصه های شاهنامه هم به خوبی احساس می شود. تصویرگری شاهنامه با فضایی تاریخی، رزم گونه و عاشقانه، برای مخاطبان کودک و نوجوان می تواند سخت و در عین حال چالش برانگیز باشد. چگونه می توان با حفظ مفاهیم کتاب در تصویر، فضایی قابل درک برای کودکان ایجاد کرد. استفاده از تکنیک حاضر در طراحی و چیدمان نوشته هایی با خط دست نویس در کنار تصاویر، یادآور کتاب های چاپ سنگی ایران هستند که در راستای ایجاد حال و هوای تاریخی، انتخابی درست بوده است. محدود کردن رنگ در مجموعه و بسنده کردن به یک رنگ ملایم در هر یک از کتب مجموعه نیز می تواند الگوبرداری از حال و هوای کتاب های کهن ایرانی باشد. نکته جذاب در طراحی، تکرار خطوط و حس سیالیت و در عین حال مجسمه وار بودن شخصیت هاست که احساس حرکت و مجسمه هایی اسطوره ای را به طور همزمان منتقل می کند. همچنین بهره گیری از تصاویر جدا در بین متن کتاب، سختی خوانش کتاب را برای مخاطب نوجوان کم می کند. این مجموعه با کیفیتی مناسب توسط انتشارات افق به چاپ رسیده و در حال حاضر در بازار موجود است.

تلاش برای احیای طبیعتی که نفس های آخرش را می کشد / علیرضا شرافتی، پانته آ اسلامی

درست است که خداوند، طبیعت را مقهور انسان آفریده و او را به عنوان جانشین خود در زمین قرار داده، اما این بدان معنا نیست که او آزاد باشد تا هر گونه که مایل است رفتار کند. این روزها تاثیر سهل انگاری نسبت به این مظهر بی بدیل آفرینش را در امر شهرسازی، می توان به خوبی درک کرد؛ تا جایی که زمینی بدون هیچ گونه ارزش کیفی به لحاظ موقعیت و جانمایی، به عنوان سوژه ای برای طراحی فضای زندگی انسان مطرح می شود . مکانی که روحیه زیست گریزی یا بیوفوبیا، را در انسان تقویت کرده و او را به سویی پیش می برد که طبیعت را چیزی بیش از یک منبع قابل مصرف و دور ریختنی به حساب نمی آورد. 

علیرضا شرافتی و پانته آ اسلامی، طراحان اصلی شرکت ارش بعد چهارم فضا، در پروژه های خود سعی می کنند تا اهمیت حضور طبیعت را در زندگی انسان یادآور شوند. "ساختمان مسکونی ویلا" واقع در خیابان کریم خان زند، که موفق به دریافت جایزه معمار ۹۴ در بخش ساختمان های مسکونی شد، یکی از پروژه هایی است که باتوجه به چنین روحیه ای طراحی شده است. در این پروژه، ساختمان در انتهای یک کوچه بن بست، درمیان ساختمان های دیگر (تودلی) قرار گرفته که از داخل ساختمان به اطراف دید مناسبی وجود ندارد. طراحان این پروژه سعی دارند با استفاده از هنر نقاشی دیواری متأثر از داستانی کودکانه با عنوان " آخرین برگ " (last Leaf) ، ضمن ایجاد منظری متفاوت ، چشم اندازی طبیعی را برای ساکنین آن بازنمایی کنند؛ طبیعتی که حالا از آن چیزی به جز تک درختی در سایت باقی نمانده است. اگرچه این کار در برابر حجم تخریب ها و روحیه طبیعت ستیزی انسان بسیار ناچیز می نماید اما شاید تلنگری باشد برای آن چه که باید می بود !

خروس در آشپزخانه / مهردخت امینی

تصویرسازی کتاب کودک طبق فرهنگ ملل دیگر هنری است که در توان هر تصویرگری نیست. بیان تصویری آداب و رسوم و سبک زندگی مربوط به کشور های دیگر، اطلاعات جامع هنرمند و نیز تجربه و مهارت او را نیازمند است.
مهردخت امینی، تصویرگر ایرانی مقیم کشور انگلیس است. وی کتاب "خروس در آشپزخانه" را که مربوط به داستانی از فرهنگ آفریقایی است، به سفارش یک ناشر انگلیسی تصویرسازی کرده. با دیدن تصاویر این کتاب، بیننده نمی تواند تشخیص دهد که تصویرگر آن افریقایی نیست، چرا که هنرمند به خوبی توانسته با فرم ها و رنگ ها، فضایی متناسب با اصالت آفریقایی داستان پدید آورد.
کتاب "خروس در آشپزخانه" جایزه ی بهترین کتاب کودک آفریقا را از این دوره ی جشنواره ی کتاب کودک آفریقا از آن خود کرده است. این جشنواره از سال نود و دو شروع به برگزاری کرده و هدف از آن، شناسایی نویسندگان و آثار برتر مربوط به آفریقا و درک مسائل مربوط به جوامع آفریقایی عنوان شده.