سال‌ها است که هنر چه به صورت مستقل، در قالب یک اثر هنری و چه به صورت فرعی، همراه با یک کالا یا خدمات در تار و پود سیاست، فرهنگ، اقتصاد و اجتماع تنیده شده است. یکی از مظاهر بارز این اتفاق را می‌توان در هنر-صنعت بسته بندی دید؛ آن‌جا که یک کالا در لفافه‌ای از هنر در معرض انتخاب مشتریان قرار می‌گیرد. البته بسته بندی جزئی از ارزش افزوده کالا به حساب می‌آید و مردم هزینه‌ی زیبایی، گیرایی، پایداری و سایر مزیت‌های آن، هم چون کاربری ثانویه را می‌پردازند. اینجا است که اهمیت بسته‌بندی در اقتصاد خودنمایی می‌کند، چنان که یک کالای معمولی می‌تواند در یک بسته بندی لوکس چندین برابر ارزش واقعی خود به فروش برسد!
در برخی از کشورها بسته‌بندی، یکی از ارکان اساسی تولید و ارائه محصول به حساب می‌آید اما در کشور ما، چند سالی است که تولیدکنندگان پی به اهمیت این موضوع برده‌اند و فهمیده‌اند که بازار صرفا در جستجو محصول مناسب نیست. از همین رو کالا‌ها و محصولات داخلی نیز رنگ و بویی تازه به خود گرفته‌اند و رقابتی نانوشته در این بین شکل گرفته، که در آن هر شرکتی سعی می‌کند محصولات خود را به صورتی جذاب‌تر ارائه دهد. شاید اولین«نمایشگاه دوسالانه آثار طراحان بسته بندی کشور» را بتوان گواه این ادعا دانست؛ اتفاقی خرسند که می‌تواند فاصله تولیدکنندگان و طراحان را کمتر کند و هنر را به صنعت بشناساند.
اختتامیه نخستین دو سالانه آثار طراحان بسته‌بندی، در سه بخش دانشجویی، حرفه‌ای و نگاه ویژه، ١٧ مهرماه در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد، و هیات داوران متشکل از بیژن جناب، شهرزاد اسفرجانی، محمد رزاقی، فاطمه کرکه آبادی و مسعود نجات برگزیدگان خود را اعلام کردند.
