نشریه خط

نشریه تحلیلی هنر و طراحی

نشریه تحلیلی هنر و طراحی

پیش ‌نهاد ویژه

توسط زهرا اردکانی ؛ ۱ تیر ۱۳۹۷

در آستانۀ جام‌جهانی فوتبال ۲۰۱۸، خانه طراحان انقلاب اسلامی با راه اندازی کمپین «با هم قهرمانیم» مجموعه پوسترهایی را با همین عنوان و با شعار «یک ملت، یک ضربان» طراحی و اجرا نموده و در سطح شهر به اکران در آورده است. هدف از راه اندازی این کمپین حمایت از تیم ملی فوتبال ایران و تأکید بر وحدت و انسجام ملی به عنوان یک عنصر پیشبرندۀ مهم است، که حاصل آن پیشرفت و پیروزی ایران و ایرانی در تمامی عرصه‌های ورزشی و غیر ورزشی می‌باشد. گفتنی است این روزها تعدادی از این آثار بر فراز بزرگ‌ترین دیوارنگارۀ کشور در میدان حضرت ولی‌عصر‌(عج) نیز به نمایش درآمده‌اند، تا بیش از پیش حال و هوای فوتبال را با چاشنی وحدت و همدلی همراه سازند. 

محمدرضا دوست محمدی، محمد شکیبا، سینا رعیت‌دوست، محمود آراسته‌نسب و محمد تقی‌پور از جمله طراحان و عوامل ساخت پوسترهای «با هم قهرمانیم» می‌باشند.

مینا مختارزاده ؛ ۲ مرداد ۱۳۹۷
زهرا اردکانی ؛ ۱۰ خرداد ۱۳۹۷
زهرا اردکانی ؛ ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۷
زهره حاضری ؛ ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۷

۴۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «معماری سنتی» ثبت شده است

تلفیق آجر و کاشی در مقبرۀ شیخ عبدالصمد نظنز

تاریخ نشر : سه شنبه / ۷ ارديبهشت ۱۳۹۵

ترکیبات زیبای آجر و کاشی، صحنه های بدیعی را در معماری ما به یادگار گذاشته است. این ترکیبات از ویژگی هایی برخوردار است که انسان را به فکر جای خالی آن در معماری امروز فرو می برد.  

سردر خانقاه شیخ عبدالصمد نظنز مزین به نمونه ای زیبا از این هنر است. در این سردر می توان هنر استادکاران را در استفاده از فنون کاشی معقلی، آجر مهری و کاشی نگین مشاهده کرد. کاشی معقلی که به کاشی درهم نیز معروف است از کنار هم قرار گرفتن قطعات کاشی و آجر با اشکال مربع و مستطیل پدید می آید. آجرهای مهری نیز  آجرهایی هستند که نقوش برجسته یا فرورفته روی آن ها ایجاد شده است. گاهی این آجرها در حین کار در حالت نیمه خشک برش داده می شوند و بعد برای استفادۀ نهایی به کوره می روند. کاشی نگین نیز با قرار دادن تکه های کوچک کاشی در میان آجرها ساخته می شود. 

در تزیینات این بنا کاشی معقلی، هم در کتیبه ها و هم در نقوش تزیینی به کار رفته و در رنگ های فیروزه ای و لاجوردی قابل مشاهده است. در کنار تزیینات کاشی معقلی، قاب هایی از نقوش برجستۀ آجرهای مهری تعبیه شده که با ایجاد زمینۀ خاکی رنگ، جلوۀ بیشتری به کاشی ها می بخشد. ترکیب آجرهای مهری و کاشی های نگین نیز به دلیل تنوع هندسی نقوش و جلوۀ خاص رنگ هایشان کیفیتی پیدا کرده اند که در بستر خاکی رنگ آجرها به خوبی می درخشد.

۳ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۱:۱۰
مرضیه اصلانی

کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران/ مهندسین مشاور پیرراز

تاریخ نشر : پنجشنبه / ۱۲ فروردين ۱۳۹۵

اگر تا به حال در فضای کتابخانۀ ملی حضور پیدا کرده باشید، حتماً متوجه تفاوت این فضا با سایر مکان های   عمومی بزرگ شده اید. قطعاً دلایل گوناگونی را می توان برای وجود این تفاوت ذکر کرد، اما شاید مهمترین دلیل آن وجود کیفیتی به نام تخلخل فضایی باشد. این کیفیت که در بناهای گذشتۀ ما نیز وجود داشته، درارتباط با سلسله مراتب فضاهای باز و نیمه باز و بسته ایجاد می شود. در واقع معمار از به کاربردن توده های پر و یکنواخت در بنا پرهیز می کند و در میانۀ آن با قراردادن فضاهای توخالی در سطوح مختلف، نوعی اشراف به فضاهای دیگر ایجاد می کند. 

به عنوان مثال آنچه که در محوطۀ کتابخانه مشاهده می شود، تکرار احجام پر و خالی در سطوح مختلف است، به طوری که دائماً  فاصلۀ میان آسمان و طبقات پایینی قابل درک است. این اتفاق یادآور سلسله مراتب فضای باز و نیمه باز در محوطه است. 

برای درک این کیفیت در فضای کتابخانه، تصور کنید، پس از عبور از فضاهای مسقفی که از سه طرف بسته هستند (نیمه باز)، به فضاهای باز و یا فضاهایی که گشودگی در سقف خود دارند می رسید و مسیرهای حرکتی شما در نقش پلی ظاهر شده که با گذر از روی حیاط های طبقات پایین تر، به بخش های مختلف راه دارد.     

 اما حیاط ها که به عنوان فضای باز، عاملی اساسی درایجاد تخلخل فضایی به شمار می آیند، در مکان کتابخانه تفاوت عمده ای با بناهای گذشته پیدا کرده اند. این ویژگی به دلیل عدم توجه به مرکز گرایی در تقسیمات فضایی است که شیوه ای متداول در سازماندهی فضای باز در بناهای گذشته بوده و سبب می شده تا حیاط های طبقات مختلف با برخورداری از نور کافی از کیفیت تقریباً مشابهی برخوردار باشند. درصورتی که در این بنا حیاط طبقۀ زیرین با قرار گرفتن در زیر برخی از بخش های طبقۀ فوقانی، تاریک و به نظر بی استفاده شده است که با قرار گرفتن پوششی از فضای سبز در آنها، این ناکارآمدی تا حدی کاهش یافته و به فضایی رمز آلود و ترغیب کننده تبدیل شده است.

۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۲ فروردين ۹۵ ، ۱۸:۱۰
مرضیه اصلانی

گالری شهری در بدنۀ مسجد عتیق اردبیل/ استودیو معمار

تاریخ نشر : چهارشنبه / ۲۶ اسفند ۱۳۹۴

حفاظتی که همراه با سهیم کردن بنای تاریخی در زندگی امروز ما باشد، بسیار اهمیت دارد؛ چرا که این بناها رازهای پنهانی از شخصیت فرهنگی و ملی ما را در خود دارند. چنین اتفاقی در طراحی موزه و بدنۀ شهری مسجد جامع عتیق اردبیل توسط استودیو معمار با طراحی محسن نوروزوند و نگار سریع اطلاق‌فر به شکلی خلاقانه رخ داده است و این اثر را تبدیل به طرح تقدیر شدۀ فرهنگی در خاورمیانه و اثر برتر پنجاه و ششمین دوسالانۀ معماری ونیز کرده است. 

می‌توان چنین تصور کرد که طراحی این بدنۀ شهری با در نظر گرفتن سه هدف عمده صورت گرفته است؛ نخست، حفاظت از تپۀ تاریخی منطقه که برای این منظور سازۀ نگهبانی طراحی شده است؛ دوم، ارج نهادن بر ارزش های معماری سنتی که به منظور حفظ روح حاکم بر سایت تاریخی، نماسازی با مصالح بومی انجام شده؛ سوم، توجه به جنبه‌های فرمی که برای هماهنگی با اشکال زمینۀ پیرامونی، از ایدۀ برج و باروهای شهرهای کوهستانی الهام گرفته شده است.  

این سه راهکار، به علاوۀ نصب تابلوهایی بر بدنۀ شهری، بنای تاریخی مسجد جامع را برای مردم خواندنی‌تر کرده است. این بدنۀ صد متری توانسته گفتگویی را از طریق این گالری شهری با عابرین برقرار سازد و علاقه‌مندان را برای مطالعۀ تابلوها به مقابل خود فرابخواند. 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۶ اسفند ۹۴ ، ۰۷:۳۴
مرضیه اصلانی

طراحی سردر دانش‌گاه هنر / جواد شعری

تاریخ نشر : شنبه / ۱۵ اسفند ۱۳۹۴

چندی پیش مسابقه‌ی طراحی سردر دانش‌گاه هنر داوری شد و از میان انبوه طرح‌های ارسال شده هیچ‌کدام نتوانست نظر داوران را برای اجرا در سایت دانش‌گاه جلب کند. غالب طرح‌های ارسالی طبق روال معمول این سال‌ها، به دنبال پیوند یک حجم غیرساده به عناصر و نمادهای معماری گذشته‌ بودند. از میان این آثار طرح جواد شعری را خواهیم دید که ترکیبی‌ست از چند المان معماری موسوم به معماری اسلامی در تعامل با عمل‌کرد مجموعه‌ی دانش‌گاه. شعری معتقد است که دور بودن بناهای اصلی دانش‌گاه از بدنه‌ی شهری، آن را نیازمند به سر دری می‌کرد که دانش‌گاه را نمایندگی کرده و در عین حال شأن و هویتی مستقل داشته باشد. طرح او از تلفیق حجم چهارطاقی و ایوان تشکیل شده و طاقی سرتاسری میانه‌ی آن را می‌شکافد. او با ایجاد شکاف‌هایی منظم به دنبال ایجاد ریتم در نما بوده و به طور هم‌زمان عناصری را برای ایجاد سکون در نظر گرفته است.
اثر جواد شعری اگرچه دارای خلاقیت‌های فرمی در انتزاع از میراث معماری است، اما وروردی‌ای که او برای یک دانش‌گاه طراحی کرده، هم‌چون سدی بزرگ برای ورود به فضا به نظر می‌رسد و این توده‌ی صلب عظیم ممکن است برای انسان آزاردهنده باشد. در کنار این‌ها عناصر صفحه‌ای شق و رقی که ایستاده‌اند و از کناره‌ها کاملا صاف به نظر می‌رسند، در ترکیب با شکاف غیرهندسی این ورودی ناهم‌گون شده است.
باید منتظر بمانیم و ببینیم که سیر این مسابقات ناتمام که هیچ‌گاه به ساخت نمی رسند تا کی ادامه خواهد داشت،‌ و چرا حتی یک کار از میان انبوه آثار متخصصان معماری، مناسب ساخت شناخته نمی‌شود.

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۵ اسفند ۹۴ ، ۰۸:۰۰
فرزین خاکی

اتفاقی خوب برای کلاس عکاسی

تاریخ نشر : دوشنبه / ۳ اسفند ۱۳۹۴

چندی پیش نمایشگاه عکسی از آثار دانشجویان ترم ششم عکاسی دانشگاه هنر با تلاش علیرضا مزینانی در گالری خانه عکاسان برگزار شد. این نمایشگاه قطعا یکی از بهترین نمایشگاه هایی بود که طی ده سالی که خودم را به عنوان عکاس شناخته ام دیده ام. نه به خاطر آن که عکس ها متعلق به بزرگان عکاسی است و نه آن که آثار قوی و نویی دیده باشم و نه اینکه نحوه ی ارائه آثار حرفه ای و خاص باشد، نه... تنها به این دلیل که این نمایشگاه در واقع ژوژمان یا ارائه پایان ترم درس عکاسی معماری دانشجویان دانشگاه هنر بود و در صورت تکرار، اتفاقی مبارک برای آینده عکاسی ایران خواهد بود. چه بسیار دانشجویان با استعداد با آثار قابل توجه، که کارهایشان را تنها دیوار کلاس های دانشگاه و اساتید دانشگاه دیدند و بعد از فراغت از تحصیل به دلایل مختلف از جمله بالا بودن هزینه های برپایی نمایشگاه، دور شدن از فضای عکاسی هنری و درگیر شدن با بازار تجاری عکاسی و... موفق به ارائه آثار برای مخاطبین بیشتر و شناخته شدن در فضای هنر معاصر نشدند و آثارشان برای همیشه بایگانی شد. برگزاری ژوژمان کلاسی در قالب نمایشگاه از چند جهت مفید است؛ اول آن که تمرینی است برای هنرجویان برای تجربه و آموزش نحوه ی ارائه اثر که متاسفانه جای چنین مبحث آموزشی ای در میان تمام رشته های هنری در دانشگاه خالی است و چه بسا دانشجو در انتخاب اندازه، قاب یا شاسی کردن، نوع چاپ و چیدمان آثار دچار مشکل و سردرگم اند، و دوم آن که به کارهایی که به دلایل ذکر شده حداقل یک بار فرصت دیده شدن داده ایم و این در آینده عکاسی کشورمان تاثیرگذار خواهد بود.

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۳ اسفند ۹۴ ، ۱۳:۲۷
کلثوم پیامنی

معماری به مثابه معماری ایرانی چگونه باید باشد

تاریخ نشر : دوشنبه / ۳ اسفند ۱۳۹۴

مقطعی از جامعه را در عهد قدیم تجسم کنید. جامعهای با شرایط خاص خودش. الگوهای رفتاری منحصر به خودش. مردمانی که هر روز به سر‌کارهای خویش می‌رفتند. در بازار وقت می‌گذراندند. مسجد رفتن جزیی مهم از زندگیشان بود. بخش عمده خوراکشان را خودشان در خانه تهیه می‌کردند. گاها حتی در خانه های شهری نیز احشامی نگهداری می‌کردند. آب و طبیعت در این جامعه حرمت فراوان داشت. برای شستن رخت و ظرف‌ها گاه مشارکت محلی را شاهد بودیم. محله‌های موجود در میان شهر نقش خودشان را ایفا می‌کردند. و بسیاری دیگر از الگوهای رفتاری که سبک زندگی آن مردم را شکل می‌داد.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۳ اسفند ۹۴ ، ۰۹:۵۹
فردین طهماسبی

کافه تهرون

تاریخ نشر : شنبه / ۱ اسفند ۱۳۹۴

کافه برای ما یادآور فرهنگیست وارداتی که چون نیاز به آن در زندگی جدیدمان هنوز وجود دارد، باقی مانده است. یک کافۀ موفق می‌تواند مخاطبان خود را از سرتاسر شهر جمع کند و نه تنها یک‌بار، بلکه بارها محلی برای ملاقات‌های آن‌ها باشد. در واقع کافه از این ملاقات‌ها اعتبار می‌گیرد و به اسم و رسم آدم‌هایی که در آن رفت و آمد دارند شناخته می‌شود. یک کافه می‌تواند آنقدر مهم شود که در شکل‌گیری جریانات تازه و سرنوشت ساز نقش داشته باشد. "کافه تهرون" از آن کافه‌هایی‌ست که اعتبارش را از همین جریانات کسب کرده. کافه‌ای که برای اثرگذار بودن تنها به جذابیت‌های ظاهری‌اش اکتفا  نشده.

پیشنهاد ایجاد این کافه در ادامۀ توری که با موضوع گردشگری ادبی در مورد حسن مقدم و ملک الشعرای بهار اجرا شده بود، از سوی مدیران دانشگاه تهران مطرح و در سال 92 با همکاری مدیران باغ نگارستان در محل باغ واقع در میدان بهارستان، خیایان دانشسرا افتتاح شد. در واقع کافه تهرون از دل جریاناتی پدید آمده و از ابتدا اعتبار اولیه‌اش را با خود همراه داشته. ناگفته نماند که کیفیت بالای فضایی نیز در این مکان مشاهده می شود که بخشی از آن به علت توجه به جزئیات در طراحی داخلی است و بخش دیگر آن به دلیل فضای دلنشین باغ نگارستان است که در مجموع هر مخاطبی را برای یک بار هم که شده به حضور در خود فرا می‌خواند. 

اتفاق احداث کافه تهرون از یک سو نمونۀ خوبی است برای کسانی که شرط اولیۀ به راه انداختن جریانات فرهنگی و اجتماعی را ساخت بناهایی درخور و مناسب می‌دانند، درصورتی که از ابتدا نیازی به تخصیص بنا و اتلاف وقت و سرمایه برای آن‌ها نیست؛ از سوی دیگر نشان دهندۀ جای خالی چنین بناهایی در بدنۀ فرهنگی و اجتماعی جامعه است و بر ضعف مساجد در ایفای نقششان تأکید می‌کند.

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ اسفند ۹۴ ، ۰۷:۴۰
مرضیه اصلانی
زهرا اردکانی ؛ ۱ تیر ۱۳۹۷
زهرا اردکانی ؛ ۱۸ اسفند ۱۳۹۶
کلثوم پیامنی ؛ ۱۹ آبان ۱۳۹۶
زهرا کشاورز ؛ ۱۱ مهر ۱۳۹۶
زهرا اردکانی ؛ ۵ مهر ۱۳۹۶
زهرا کشاورز ؛ ۲۰ شهریور ۱۳۹۶
درباره خط
چگونه با خط هم‌کاری کنیم؟
دوستان خط
تماس با خط
طراح قالب : گلبرگ دانلود