در آستانۀ جامجهانی فوتبال ۲۰۱۸، خانه طراحان انقلاب اسلامی با راه اندازی کمپین «با هم قهرمانیم» مجموعه پوسترهایی را با همین عنوان و با شعار «یک ملت، یک ضربان» طراحی و اجرا نموده و در سطح شهر به اکران در آورده است. هدف از راه اندازی این کمپین حمایت از تیم ملی فوتبال ایران و تأکید بر وحدت و انسجام ملی به عنوان یک عنصر پیشبرندۀ مهم است، که حاصل آن پیشرفت و پیروزی ایران و ایرانی در تمامی عرصههای ورزشی و غیر ورزشی میباشد. گفتنی است این روزها تعدادی از این آثار بر فراز بزرگترین دیوارنگارۀ کشور در میدان حضرت ولیعصر(عج) نیز به نمایش درآمدهاند، تا بیش از پیش حال و هوای فوتبال را با چاشنی وحدت و همدلی همراه سازند.
محمدرضا دوست محمدی، محمد شکیبا، سینا رعیتدوست، محمود آراستهنسب و محمد تقیپور از جمله طراحان و عوامل ساخت پوسترهای «با هم قهرمانیم» میباشند.
شاید نتوان حدس زد هنرمند دقیقا خلق نشانه را از چه نقطه ای آغاز کرده و چه روندی را طی کرده است.
ویژگی قابل توجه نشانه های حامد مغروری آن است که نقطه ی آغاز ایده و روند طراحی مشخص است. وی در طراحی نشانه ها معمولا از شکل بصری مفهوم و موضوع نشانه استفاده می کند و در قالب آن شکل بصری تایپوگرافی را وارد می کند. برای مثال در طراحی نشانه ای که در آن لغت تسبیح به چشم می خورد، از شکل تسبیح استفاده کرده است و حروف را به شکل دانه های تسبیح به کار برده است. می توان گفت این سبک کار یکی از سبک های متداول طراحی نشانه است، اما اگر هنرمندی که به این سبک کار می کند، مهارت و خلاقیت کافی را نداشته باشد، آثارش از نظر هنری ارزش کافی را دارا نخواهد بود.
حامد مغروری هنرمند جوان اهل اصفهان است که در زمینه ی طراحی پوستر و نشانه فعالیت دارد، وی همچنین مدرس گرافیک و و مدیر آتلیه و استدیو کارگاه است.
پیشتر لوگوتایپهای محمدی را در نشریهی خط دیده بودیم. او حروف را شبیه به خطوط معلی و دیوانی و با قلم و مرکب کتابت میکند، اما آثار او مساوی هیچ کدام از اینها نیست. محمدی با مشق کردن همیشهگیاش به سبک خاصی از خطاطی رسیده است، خطاطیای که فارغ از امکان خوانش، در پی شکل یافتن و اتحاد فرمی است. شورریدگی خاص این کارها هنگامی که در ظرف هندسهای منظم ریخته میشود و در بطن خود نیز از هندسهای پنهان تبعیت میکند تعادلی جذاب برای مخاطب میآفریند.
این مجموعه که غالبا از کارهای غیر سفارشی تشکیل شده، کمتر جنبهی کارکردی دارند و در پی بیان احساس لحظهای هنرمند در قالب گردش قلم به روی کاغذ و گاهی کاربرد رنگ هستند. مسلما نمیتوان این سبک را یک شیوهی دلبخواهی و بدون پشتوانه دانست. تمرینهای فراوان در رسیدن به سواد بصری و فرمی توانایی کارهای جدید و ابداع را در هنرمند ایجاد میکند و تلاشهای بعدی، او را در یافتن سبک منحصر به فرد یاری میرسانند.