چند روز گذشته خبری شنیدم که مرا به سرعت به گذشته بُرد. گذشته ای که با کتاب های درسی دهه 70 برایم زنده می شود. داستان هایی چون روباه و کلاغ، داستان پرواز، حسنک کجایی و ...که غیر از ادبیات شیرین و دلنشینشان با تصاویرشان در ذهنم نقش بسته اند؛ و امروز خالق آن تصاویر دیگر در بینمان نیست.
پرویز کلانتری نقاش، طراح، نویسنده و روزنامه نگار معاصر ایرانی متولد 1310 در زنجان، تصاویری را در کتب درسی دهه70 خلق نمود که کودکان بسیاری را شیفته آثارش نمود. پرویز کلانتری با استفاده از سطوح یکنواخت رنگ، تصاویری کلاژگونه را پدید می آورد که به خوبی با تکنیک و تکنولوژی چاپ زمانه خود همراه بوده است. تصاویر خلق شده توسط این هنرمند چنان در ذهن نقش بسته است که وقتی نام داستان "حسنک کجایی" را می شنویم؛ بی تردید تصویر آن کودکی که متعجب و دست به سر در طویله ایستاده است را نیز به خاطر خواهیم آورد. ماندگاری تصاویر به همراه داستان، نشان از جذابیت تصویر دارد و این ماندگاری نمیتواند با سادگی تصویرسازی و در عین حال جذاب که ثبت شدن آن را در ذهن ساده خواهد کرد؛ بی ارتباط باشد. مرور خاطرات جوانان دهه شصت گواهیست بر آنکه کلانتری مخاطب زمان خود را خوب شناخته که توانسته تا امروز ماندگار باشد. اما پرویز کلانتری تنها تصویرساز کتب درسی یا به زبان دهه هفتاد ، یعنی نقاش، نبوده است. کلانتری هنرهای مختلفی را در دوره فعالیت خود تجربه کرده است و امروز خواندن پیام تسلیت ایشان از اکثر گروه های هنری در شاخه های مختلف حاصل همان تجربیات و درک صحیح ایشان از هنرهای مختلف است.
روحشان شاد و یادشان گرامی باد.
